Преглед на кодот на Проширен периоден систем

{{Периоден систем (микро)|number=119|mark=Uue|title=Проширен периоден систем|caption=Елемент 119 ([[унунениум |Uue]]) во периода 8 (ред 8) означува почеток на теоретизирањето на нови елементи.}}
'''Проширениот периоден систем''' теоретизира за [[Хемиски елемент|хемиски елементи]] кои се наоѓаат надвор од оние елементи кои моментално се познати и докажани. Елементот со највисок познат [[атомски број]] е [[оганесон]] (''Z''&nbsp;=&nbsp;118), со што се комплетира седмата [[Периода (периоден систем)|периода]] (ред) во [[Периоден систем на елементите|периодниот систем]]. Сите елементи во осмата периода и после нив, остануваат чисто хипотетички односно неоткриени.

Елементите надвор од 118 ќе бидат поставени во дополнителни периоди кога ќе бидат откриени, поставени (како и со постојните периоди) за да се насликаат периодично повторливи трендови во својствата на елементите. Сите дополнителни периоди се очекува да содржат повеќе елементи од седмата периода, бидејќи се пресметува дека имаат дополнителен таканаречен ''g-блок'', кој содржи најмалку 18 елементи со делумно пополнети g- [[Атомска орбитала|орбитали]] во секој период. ''Табела од осум периоди'' што го содржи овој блок била предложена од Глен Т. Сиборг во 1969 година. <ref name="LBL">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.lbl.gov/LBL-PID/Nobelists/Seaborg/65th-anniv/29.html|title=An Early History of LBNL|last=Seaborg|first=Glenn T.|authorlink=Glenn T. Seaborg|date=August 26, 1996|archive-url=https://web.archive.org/web/20101115025829/http://www.lbl.gov/LBL-PID/Nobelists/Seaborg/65th-anniv/29.html|archive-date=2010-11-15|accessdate=2011-02-25}}</ref> <ref name="SHE78">{{Наведено списание|last=Frazier|first=K.|year=1978|title=Superheavy Elements|journal=Science News|volume=113|issue=15|pages=236–238|doi=10.2307/3963006|jstor=3963006}}</ref> Првиот елемент од g-блокот може да има атомски број 121, и затоа би го имал систематското име [[унбиуниум]]. И покрај многуте пребарувања, ниту еден елемент во овој регион не е [[Вештачки елемент|синтетизиран]] или откриен во природата. <ref>[[Унбибиум|Element 122]] was claimed to exist naturally in April 2008, but this claim was widely believed to be erroneous. {{Наведена мрежна страница|url=http://www.rsc.org/chemistryworld/News/2008/May/02050802.asp|title=Heaviest element claim criticised|date=2008-05-02|publisher=Rsc.org|accessdate=2010-03-16}}</ref>

Според орбиталното приближување во [[Квантна механика|квантните механички]] описи на атомската структура, g-блокот би одговарал на елементи со делумно исполнети g-орбитали, но ефектите на спојување спин-орбита значително ја намалуваат валидноста на орбиталното приближување за елементи со висок атомски број. Верзијата на Сиборг за продолжениот период имала потешки елементи по моделот поставен од полесни елементи, бидејќи не ги земала предвид релативистичките ефекти. Моделите кои ги земаат предвид релативистичките ефекти предвидуваат дека моделот ќе биде несовршен. Пека Пијке и Буркхард Фрике употребувале компјутерско моделирање за да ги пресметаат местоположбите на елементите до ''Z'' = 172 и откриле дека неколку се поместени од Маделунговото правило. <ref name="Fricke">{{Наведено списание|last=Fricke|first=B.|last2=Greiner|first2=W.|last3=Waber|first3=J. T.|year=1971|title=The continuation of the periodic table up to Z = 172. The chemistry of superheavy elements|journal=Theoretica Chimica Acta|volume=21|issue=3|pages=235–260|doi=10.1007/BF01172015}}</ref> Како резултат на несигурноста и варијабилноста во предвидувањата на хемиските и физичките својства на елементите над 120, моментално не постои спогодба за нивното сместување во продолжениот периоден систем.

Елементите во овој регион веројатно се многу нестабилни во однос на [[Радиоактивност|радиоактивното распаѓање]] и се подложуваат на [[алфа-распад]] или спонтано цепење со екстремно краток [[Период на полураспад|полураспад]] , иако се претпоставува дека [[Унбихексиум|елементот 126]] се наоѓа на [[Остров на стабилноста|островот на стабилноста]] кој е отпорен на цепење, но не и на алфа-распад. Може да се можни и други острови на стабилност надвор од познатите елементи, вклучително и еден теоретизиран околу елементот 164, иако степенот на стабилизирачки ефекти од затворените [[Јадрен слоест модел|јадрени обвивки]] е непознат. Не е познато колку елементи надвор од очекуваниот остров на стабилноста се физички можни, дали периодата 8 е последна или дали има периода 9. [[Меѓународен сојуз за чиста и применета хемија|Меѓународниот сојуз за чиста и применета хемија]] (МСЧПХ) дефинира дека постои елемент доколку неговиот животен век е подолг од 10<sup>−14</sup> секунди (0,01 пикосекунди, или 10 фемтосекунди), што претставува времето кое е потребно за јадрото да формира [[Атомска орбитала|електронски облак]]. <ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.kernchemie.de/Transactinides/Transactinide-2/transactinide-2.html|title=Kernchemie|work=kernchemie.de|accessdate=2014-11-09}}</ref>

Уште во 1940 година, било забележано дека симплистичкото толкување на [[Теорија за релативноста|релативистичката]] Диракова равенка наидува на проблеми со електронските орбитали во ''Z''&nbsp;>&nbsp;1/α&nbsp;≈&nbsp;137, што кажува дека неутралните атоми не можат да постојат надвор од елементот 137, и дека периодичната табела на елементи базирана на електронски орбитали затоа се распаѓа во овој момент. <ref>{{Наведено списание|last=Schiff|first=L. I.|last2=Snyder|first2=H.|last3=Weinberg|first3=J.|year=1940|title=On the Existence of Stationary States of the Mesotron Field|journal=[[Physical Review]]|volume=57|issue=4|pages=315–318|bibcode=1940PhRv...57..315S|doi=10.1103/PhysRev.57.315}}</ref> Од друга страна, поригорозна анализа ја пресметува аналогната граница да биде ''Z''&nbsp;≈&nbsp;168–172, каде што подобвивката од 1s се „нурнува“ во Дираковото море, и дека не се неутралните атоми кои не можат да постојат надвор од оваа точка, туку голите јадра, што не претставува пречка за понатамошното проширување на периодниот систем. Атомите надвор од овој критичен атомски број се нарекуваат ''суперкритични'' атоми.

== Историја ==
Елементите надвор од [[Актиноиди|актиноидите]] првпат биле предложени да постојат уште во 1895 година, кога данскиот хемичар Ханс Петер Јорген Јулиус Томсен предвидел дека [[Ториум|ториумот]] и [[Ураниум|ураниумот]] сочинуваат дел од период од 32 елементи кој ќе заврши на хемиски неактивен елемент со атомска тежина 292 (недалеку од 294-иот познат изотоп на [[оганесон]]). Во 1913 година, шведскиот физичар Јоханес Ридберг на сличен начин предвидел дека следниот благороден гас по [[Радон|радонот]] ќе има атомски број 118 и чисто формално извлекол уште потешки конгенери на радон во ''Z.''&nbsp;=&nbsp;168, 218, 290, 362 и 460, токму таму каде што Маделунговото правило  би ги предвидел тие да бидат. Во 1922 година, [[Нилс Бор]] ја предвидел електронската структура на овој следен [[благороден гас]] во ''Z''&nbsp;=&nbsp;118, и сугерирал дека причината зошто елементите надвор од ураниум не се забележани во природата е затоа што тие се премногу нестабилни. Германскиот физичар и инженер Ричард Свин објавил рецензен труд во 1926 година кој содржи предвидувања за задураниумските елементи (можеби го измислил терминот) во кој ги предвидел современите предвидувања на [[Остров на стабилноста|островот на стабилноста]]: тој првпат претпоставил во 1914 година дека полураспадите не треба да се намалуваат строго со атомскиот број, но наместо тоа, предложил некои подолги елементи на ''Z.''&nbsp;=&nbsp;98–102 и ''Z''&nbsp;=&nbsp;108–110, и постоела расправа дека такви елементи можеби постојат во [[Земјин состав|Земјиниот состав]], во железните метеорити или во ледените капи на Гренланд каде што биле затворени од нивното наводно космичко потекло. <ref>{{Наведена книга|title=From Transuranic to Superheavy Elements: A Story of Dispute and Creation|last=Kragh|first=Helge|date=2018|publisher=Springer|isbn=9783319758138|pages=6–10}}</ref> До 1955 година, овие елементи биле наречени ''супертешки'' елементи. <ref name="Transuraniumppl">{{Наведена книга|title=The Transuranium People: The Inside Story|last=Hoffman|first=D.C|last2=Ghiorso|first2=A.|last3=Seaborg|first3=G.T.|date=2000|publisher=Imperial College Press|isbn=978-1-86094-087-3}}</ref>

Првите предвидувања за својствата на неоткриените супертешки елементи биле направени во 1957 година, кога за прв пат бил истражен концептот на [[Јадрен слоест модел|јадрени обвивки]] и било теоретизирано дека постои остров на стабилноста околу елементот.&nbsp;126. <ref name="fossilfission">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.slac.stanford.edu/pubs/slacpubs/2500/slac-pub-2554.pdf|title=Search for superheavy elements among fossil fission tracks in zircon|last=Maly|first=J.|last2=Walz|first2=D.R.|date=1980|accessdate=2018-12-07}}</ref> Во 1967 година, биле извршени поригорозни пресметки, а островот на стабилноста бил теоретизиран дека се наоѓа на тогаш неоткриениот [[флеровиум]] (елемент 114); ова и други последователни иследувања мотивирале многу истражувачи да бараат супертешки елементи во природата или да се обидат да ги [[Вештачки елемент|синтетизираат]] кај акцелераторите. Многу пребарувања за супертешки елементи биле спроведени во 1970-тите, сите со негативни резултати. Од април 2022 година, обид за синтеза била направена за секој елемент вклучувајќи го и унбисептиумот (Z=&nbsp;127), освен унбитриум (Z=&nbsp;123), <ref name="emsley">{{Наведена книга|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=John|publisher=Oxford University Press|year=2011|isbn=978-0-19-960563-7|edition=New|location=New York, NY|page=588}}</ref> <ref name="beyonduranium">{{Наведена книга|url=https://archive.org/details/onbeyonduraniumj0000hofm/page/105|title=On Beyond Uranium|last=Hofmann|first=Sigurd|date=2002|publisher=Taylor & Francis|isbn=978-0-415-28496-7|page=[https://archive.org/details/onbeyonduraniumj0000hofm/page/105 105]}}</ref> <ref name="superlourds">{{Наведено списание|last=Epherre|first=M.|last2=Stephan|first2=C.|date=1975|title=Les éléments superlourds|url=https://core.ac.uk/download/pdf/46775464.pdf|journal=Le Journal de Physique Colloques|language=fr|volume=11|issue=36|pages=C5–159–164|doi=10.1051/jphyscol:1975541}}</ref> со најтешкиот успешно синтетизиран елемент [[оганесон]] во 2002 година, а најновото откритие е она на [[тенесин]] во 2010 година.

Како што се предвидувало дека некои супертешки елементи ќе се наоѓаат надвор од периодниот систем со седум периоди, дополнителната осма периода која ги содржи овие елементи првпат била предложена од Глен Т. Сиборг во 1969 година. Овој модел го продолжил моделот во воспоставените елементи и вовел нова серија на g-блок и суперактиноиди кои почнуваат од елементот&nbsp;121, зголемувајќи го бројот на елементи во периода 8 во споредба со познатите периоди. Сепак, овие рани пресметки не ги разгледале релативистичките ефекти кои ги разбиваат периодичните трендови и ја прават едноставната екстраполација невозможна. Во 1971 година, Фрике го пресметал периодниот систем до ''Z''&nbsp;=&nbsp;172, и открил дека некои елементи навистина имаат различни својства што го нарушуваат воспоставениот модел, и една пресметка од 2010 година од Пека Пијке, исто така, забележала дека неколку елементи кои може да се однесуваат поинаку од очекуваното. <ref name="PT172">{{Наведено списание|last=Pyykkö|first=Pekka|author-link=Pekka Pyykkö|year=2011|title=A suggested periodic table up to Z≤ 172, based on Dirac–Fock calculations on atoms and ions|journal=Physical Chemistry Chemical Physics|volume=13|issue=1|pages=161–8|bibcode=2011PCCP...13..161P|doi=10.1039/c0cp01575j|pmid=20967377}}</ref> Не е познато колку далеку периодниот систем може да се протега надвор од познатите 118 елементи, бидејќи се предвидува дека потешките елементи ќе бидат сè понестабилни. Глен Сиборг сугерирал дека практично гледано, крајот на периодниот систем може да дојде најрано околу Z = 120 поради јадрената нестабилност. <ref name="EB">{{Наведена енциклопедија|access-date=2010-03-16}}</ref>

==Предвидени структури на продолжен периоден систем==
Во моментов не постои спогодба за поставување на елементи надвор од [[Унбинилиум|атомскиот број 120]] во периодниот систем.

На сите хипотетички елементи им е дадено име на систематски елемент од [[Меѓународен сојуз за чиста и применета хемија|Меѓународниот сојуз за чиста и применета хемија]] (МСЧПХ), за употреба додека елементот не биде откриен, потврден и одобрен со официјално име. Овие имиња обично не се употребуваат во литературата, а елементите наместо тоа се означуваат со нивните атомски броеви; оттука, елементот 164 обично не се нарекува унхексквадиум или „Uhq“ (систематско име и симбол), туку „елемент 164“ со симбол „164“, „(164)“ или „E164“..<ref name=Haire/>

===Маделунгово правило===
Во елементот 118, орбиталите 1s, 2s, 2p, 3s, 3p, 3d, 4s, 4p, 4d, 4f, 5s, 5p, 5d, 5f, 6s, 6p, 6d, 7s и 7p се претпоставува дека остануваат неисполнети. Едноставна екстраполација од Маделунговото или Клечковското правило би ја предвидела осмата редица за пополнување на орбиталите по редот 8s, 5g, 6f, 7d, 8p; но по елементот 120, близината на електронските обвивки го прави поставувањето во едноставна табела проблематично
{{Extended periodic table (by Aufbau, 50 columns, compact)}}

===Фрике===
Не сите модели ги прикажуваат повисоките елементи по шемата утврдена со полесни елементи. Буркхард Фрике и неговите соработници кои извршиле пресметки до елементот 184 во напис објавен во 1971 година, исто така откриле дека некои елементи се поместени од правилото за енергетско уредување на Маделунг како резултат на преклопување на орбиталите; ова е предизвикано од зголемената улога на релативистичките ефекти во тешките елементи (Тие ги опишуваат хемиските својства до елементот 184, но само цртаат табела до елементот 172.<ref name="Fricke"/><ref name="BFricke"/>
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
| H
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| He
|-
| Li
| Be
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| B
| C
| N
| O
| F
| Ne
|-
| Na
| Mg
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Al
| Si
| P
| S
| Cl
| Ar
|-
| K
| Ca
| Sc
|
|
| Ti
| V
| Cr
| Mn
| Fe
| Co
| Ni
| Cu
| Zn
| Ga
| Ge
| As
| Se
| Br
| Kr
|-
| Rb
| Sr
| Y
|
|
| Zr
| Nb
| Mo
| Tc
| Ru
| Rh
| Pd
| Ag
| Cd
| In
| Sn
| Sb
| Te
| I
| Xe
|-
| Cs
| Ba
| La
|
| Ce–Lu
| Hf
| Ta
| W
| Re
| Os
| Ir
| Pt
| Au
| Hg
| Tl
| Pb
| Bi
| Po
| At
| Rn
|-
| Fr
| Ra
| Ac
|
| Th–Lr
| Rf
| Db
| Sg
| Bh
| Hs
| Mt
| Ds
| Rg
| Cn
| Nh
| Fl
| Mc
| Lv
| Ts
| Og
|-
| 119
| 120
| 121
| {{nowrap|122–141}}
| 142–155
| 156
| 157
| 158
| 159
| 160
| 161
| 162
| 163
| 164
|
|
|
|
|
|
|-
| 165
| 166
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 167
| 168
| 169
| 170
| 171
| 172
|}

Форматот на Буркхард Фрике и неговите соработници е повеќе фокусиран на формални електронски конфигурации отколку на веројатно хемиско однесување. Тие ги сместуваат елементите 156–164 во групите 4–12 бидејќи формално нивните конфигурации треба да бидат од 7d<sup>10</sup>9s<sup>0</sup> Сепак, тие се разликуваат од претходните d-елементи по тоа што обвивката 8s не е достапна за хемиско поврзување: наместо тоа, обвивката 9s е достапна. Така елементот 164 со 7d<sup>10</sup>9s<sup>0</sup> е забележан од Буркхард Фрике и неговите соработници да бидат аналогни на паладиумот со 4d<sup>10</sup>5s<sup>0</sup>, и тие сметаат дека елементите 157-172 имаат хемиски аналогии на групите 3-18 (иако тие се амбивалентни околу тоа дали елементите 165 и 166 се повеќе како елементи од групата 1 и 2 или повеќе како елементи од групата 11 и 12, соодветно). Така, елементите 157–164 се ставени во нивната табела во група за која авторите не сметаат дека е хемиски најаналогна.<ref name=actrev>{{cite journal |last1=Fricke |first1=Burkhard |last2=Waber |first2=J. T. |date=1971 |title=Theoretical Predictions of the Chemistry of Superheavy Elements: Continuation of the Periodic Table up to Z{{=}}184 |url=https://kobra.uni-kassel.de/bitstream/handle/123456789/2008100124269/Fricke_theoretical_1971.pdf |journal=Actinides Reviews |volume=1 |issue= |pages=433–485 |doi= |access-date=5 January 2024}}</ref>

===Нефедов===

Вадим Нефедов, Тржасковскаја и Јаржемски извршиле пресметки до 164 (резултатите објавени во 2006 година). Тие сметаледека елементите од 158 до 164 се хомолози на групите 4 до 10, а не од 6 до 12, забележувајќи сличности на електронските конфигурации со преодните метали од периодот 5 (на пр. елемент 159 7d<sup>4</sup>9s<sup>1</sup> со Nb 4d<sup>4</sup>5s<sup>1</sup>, елемент 160 7d<sup>5</sup>9s<sup>1</sup> со Mo 4d<sup>5</sup>5s<sup>1</sup>, елемент 162 7d<sup>7</sup>9s<sup>1</sup> со Ru 4d<sup>7</sup>5s<sup>1</sup>, елемент 163 7d<sup>8</sup>9s<sup>1</sup> со Rh 4d<sup>8</sup>5s<sup>1</sup>, елемент 164 7d<sup>10</sup>9s<sup>0</sup> со Pd 4d<sup>10</sup>5s<sup>0</sup>). Така тие се согласуваат со Буркхард Фрике и неговите соработници на хемиски најаналогните групи, но се разликуваат од нив по тоа што Нефедов и неговите соработници всушност ги ставаат елементите во хемиски најаналогните групи. На Rg и Cn им е дадена ѕвездичка за да ги рефлектираат различните конфигурации од Au и Hg (во оригиналната публикација тие се нацртани како поместени во третата димензија). Всушност, Cn веројатно има аналогна конфигурација на Hg, а разликата во конфигурацијата помеѓу Pt и Ds не е означена.<ref name=nefedov/>
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
|+Предложена форма на Нефедов и неговите соработници
|-
| Cs
| Ba
| La–Lu
| Hf
| Ta
| W
| Re
| Os
| Ir
| Pt
| Au
| Hg
| Tl
| Pb
| Bi
| Po
| At
| Rn
|-
| Fr
| Ra
| Ac–Lr
| Rf
| Db
| Sg
| Bh
| Hs
| Mt
| Ds
| Rg*
| Cn*
| Nh
| Fl
| Mc
| Lv
| Ts
| Og
|-
| 119
| 120
| {{nowrap|121–157}}

| 158
| 159
| 160
| 161
| 162
| 163
| 164
|
|
|
|
|
|
|
|
|}

===Пијке===
Пека Пијке користел компјутерско моделирање за да ги пресмета местоположбите на елементите до Z = 172 и нивните можни хемиски својства во статија објавена во 2011 година. Тој го репродуцирал орбиталниот редослед на Фрике и неговите соработници и предложил префинетост на нивната табела со формално доделување слотови на елементите 121-164 врз основа на јонски конфигурации.
[[File:Pyykko periodic table 172.svg|thumb|center|512px]]
За да ги доприкаже електроните, Пијке става некои елементи надвор од редот: на тој начин 139 и 140 се сместени во групите 13 и 14 за да се одрази дека обвивката 8p<sub>1/2</sub> треба да се пополни, и тој разликува одделни серии 5g, 8p<sub>1/2</sub>, и 6f.<ref name=PT172/> Фрике и сор. и Нефедов и сор. не се обиделе да ги растргнат овие серии.<ref name=actrev/><ref name=nefedov/>

===Кулша===
Пресметковниот хемичар Андреј Кулша предложил две форми на продолжениот периоден систем до 172 кои се надоврзуваат и ги усовршуваат верзиите на Нефедов и неговите соработници до 164 во врска со пресметките на Пијке.<ref name=primefan/> Врз основа на нивните веројатни хемиски својства, елементите 157-172 се поставени од двете форми како спојници од осмата периода на итриум преку ксенон во петтата периода; ова го проширува поставувањето на Нефедов и неговите соработници на 157-164 под итриум преку паладиум,<ref name=nefedov>{{cite journal |last1=Nefedov |first1=V.I. |last2=Trzhaskovskaya |first2=M.B. |last3=Yarzhemskii |first3=V.G. |title=Electronic Configurations and the Periodic Table for Superheavy Elements |journal=Doklady Physical Chemistry |date=2006 |volume=408 |issue=2 |pages=149–151 |doi=10.1134/S0012501606060029 |s2cid=95738861 |issn=0012-5016 |url=http://www.primefan.ru/stuff/chem/nefedov.pdf}}</ref> и се согласува со хемиските аналогии дадени од Фрике и неговите соработници.<ref name=actrev/>

Кулша предложил два начини за справување со елементите 121–156, на кои им недостасуваат прецизни аналози меѓу претходните елементи. Во неговата прва форма (2011 година, по објавувањето на трудот на Пијке), елементите 121–138 и 139–156 се поставени како два одделни редови (заедно наречени „ултранзициски елементи“), поврзани со додавање на 5g<sup>18</sup> подобвивка во јадрото, како што би требало да биде според Пијковата оксидациска состојба, тие треба, соодветно, да имитираат лантаноиди и актиноиди,<ref name=PT172/>.<ref name=primefan/><ref name=sicius>{{cite book |last=Sicius |first=Hermann |author-link= |date=2021 |title=Handbuch der chemischen Elemente |language=de |url= |location= |publisher=Springer |page=1085 |isbn= |quote=Kulsha nennt die 36 Elemente zwischen 121 und 156 „Ultransition Elements“ und schlägt vor, sie in zwei Serien aufzuteilen, in eine von 121 bis 138 und eine zweite von 139 bis 156. Die erste ähnelte eher den Lanthanoiden (Seltenerden), die zweite mehr den Actinoiden.}}</ref> Во неговиот втор предлог (2016), елементите 121-142 формираат g-блок (бидејќи имаат 5g активност), додека елементите 143-156 формираат f-блок поставен под актиниум преку нобелиум.<ref name=dications>{{Cite web|url=http://www.primefan.ru/stuff/chem/ptable/dications.html|title = Feasible electron configurations of dications up to Z = 172|access-date=2021-07-04}}</ref>
[[File:Pt172.svg|center|512px|thumb|Првата предложена форма на Кулша]]
[[File:Pt172expanded.svg|center|1024px|thumb|Втората предложена форма на Кулша]]
Така, периода 8 се појавува со 54 елементи, а следниот благороден елемент по 118 година е 172.<ref name=wothers>{{cite book |last=Wothers |first=Peter |author-link= |date=2019 |title=Antimony, Gold, and Jupiter's Wolf |url=https://archive.org/details/antimonygoldjupi0000woth|location= |publisher=Oxford University Press |page=vii |isbn=978-0-19-965272-3 |quote=It’s possible that other elements might be synthesized—research is certainly ongoing—but it’s unlikely that the table will ever appear as neat again, since to fill the next row, another fifty-four elements would need to be made.}}</ref>

===Смитс===
Во 2023 година, Смитс, Дулман, Инделикато, Назаревич и Швердтфегер направиле уште еден обид да постават елементи од 119 до 170 во периодниот систем врз основа на нивните електронски конфигурации. Конфигурациите на неколку елементи (121–124 и 168) не дозволувале нивно поставување недвосмислено. Елементот 145 се појавува двапати, некои места имаат двојно пополнување, а други пак останале празни.<ref>{{cite journal |last1=Smits |first1=Odile R. |last2=Düllmann |first2=Christoph E. |last3=Indelicato |first3=Paul |last4=Nazarewicz |first4=Witold |last5=Schwerdtfeger |first5=Peter |date=2023 |title=The quest for superheavy elements and the limit of the periodic table |url= |journal=Nature Reviews Physics |volume= 6|issue= 2|pages= 86–98|doi=10.1038/s42254-023-00668-y |access-date=}}</ref>

{| class="wikitable"
| Cs
| Ba
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| La
| Ce
| Pr
| Nd
| Pm
| Sm
| Eu
| Gd
| Tb
| Dy
| Ho
| Er
| Tm
| Yb
| Lu
| Hf
| Ta
| W
| Re
| Os
| Ir
| Pt
| Au
| Hg
| Tl
| Pb
| Bi
| Po
| At
| Rn
|-
| Fr
| Ra
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Ac
| Th
| Pa
| U
| Np
| Pu
| Am
| Cm
| Bk
| Cf
| Es
| Fm
| Md
| No
| Lr
| Rf
| Db
| Sg
| Bh
| Hs
| Mt
| Ds
| Rg
| Cn
| Nh
| Fl
| Mc
| Lv
| Ts
| Og
|-
| 119
| 120
| 125
| 126
| 127
| 128/129
| 130
| 131
| 132
| 133/134
| 135
| 136
| 137
| 138
| 139
| 140
| 141
| 142/143
| 144
| 145
|
|
| 145
| 146
| 147
| 148/149
| 150
| 151
|
| 152
| 153
| 154
|
| 155
|
| 156
| 157
| 158/159
| 160
| 161
| 162
|
| 163
| 164
|
|
| 167
|
|
|
|-
| 165
| 166
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 169
| 170
|
|
|
|
|}
==Пребарување на неоткриени елементи==
===Обиди за синтеза===
Биле направени обиди да се синтетизираат елементи од осмата периода до унбисептиум, освен унбитриум. Сите такви обиди биле неуспешни. Обидот да се синтетизира [[унунениум]], првиот елемент од осмата периода, е во тек (податоци од 2025 година).

==== Унунениум (E119) <span class="anchor" id="Ununennium"></span> ====
{{Main|Унунениум#Обиди за синтеза}}

Синтезата на елементот 119 ([[унунениум]]) за прв пат се направил обид во 1985 година со бомбардирање на цел на ајнштајниум-254 со јони на калциум-48 во забрзувачот superHILAC во Беркли, Калифорнија

:{{nuclide|ајнштајниум|254}} + {{nuclide|калциум|48}} → {{sup|302}}119* → без атоми

Не биле идентификувани атоми, што довело до ограничувачки пресек од 300 nb.<ref>{{cite journal|title=Search for superheavy elements using <sup>48</sup>Ca + <sup>254</sup>Es<sup>g</sup> reaction|journal=Physical Review C|date=1985|pages=1760–1763|doi=10.1103/PhysRevC.32.1760|pmid=9953034|volume=32|issue=5|bibcode = 1985PhRvC..32.1760L|last1=Lougheed|first1=R.|last2=Landrum|first2=J.|last3=Hulet|first3=E.|last4=Wild|first4=J.|last5=Dougan|first5=R.|last6=Dougan|first6=A.|last7=Gäggeler|first7=H.|last8=Schädel|first8=M.|last9=Moody|first9=K.|display-authors=1}}</ref> Подоцнежните пресметки сугерираат дека пресекот на реакцијата 3n (која ќе резултира со {{sup|299}}119 и три неутрони како производи) всушност би бил шестотини илјади пати помал од оваа горна граница, на 0,5 pb<ref>{{cite journal|arxiv=0803.1117|doi=10.1016/j.nuclphysa.2008.11.003|title=Production of heavy and superheavy nuclei in massive fusion reactions|date=2009|author=Feng, Z|journal=Nuclear Physics A|volume=816|issue=1|page=33|last2=Jin|first2=G.|last3=Li|first3=J.|last4=Scheid|first4=W.|bibcode=2009NuPhA.816...33F|s2cid=18647291}}</ref>

Од април до септември 2012 година, бил направен обид да се синтетизираат изотопите {{sup|295}}119 и {{sup|296}}119 со бомбардирање на цел [[берклиум]]-249 со [[титаниум]]-50 во Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) во [[Дармштат]], [[Германија]].<ref name="economist">[http://www.economist.com/node/21554502 Modern alchemy: Turning a line], [[The Economist]], May 12, 2012.</ref><ref name=Khuyagbaatar>[http://asrc.jaea.go.jp/soshiki/gr/chiba_gr/workshop2/&Khuyagbaatar.pdf Superheavy Element Search Campaign at TASCA]. J. Khuyagbaatar</ref> Врз основа на теоретски предвидениот пресек, се очекувало дека во рок од пет месеци од почетокот на експериментот ќе биде синтетизиран атом на унунениум.<ref name=Zagrebaev>{{cite journal|title=Future of superheavy element research: Which nuclei could be synthesized within the next few years?|url=http://nrv.jinr.ru/pdf_file/J_phys_2013.pdf|first1=Valeriy|last1=Zagrebaev|first2=Alexander|last2=Karpov|first3=Walter|last3=Greiner|date=2013|journal=Journal of Physics|volume=420|issue=1|pages=012001|doi=10.1088/1742-6596/420/1/012001|arxiv=1207.5700|bibcode=2013JPhCS.420a2001Z|s2cid=55434734}}</ref> Покрај тоа, како што берклиум-249 се распаѓа до [[калифорниум]]-249 (следниот елемент) со краток полураспад од 327 денови, ова овозможило истовремено да се пребаруваат елементите 119 и 120.<ref name="search">{{cite journal |last1=Khuyagbaatar |first1=J. |last2=Yakushev |first2=A. |last3=Düllmann |first3=Ch. E. |display-authors=etal |date=2020 |title=Search for elements 119 and 120 |url=https://jyx.jyu.fi/bitstream/handle/123456789/73027/2/khuyagbaatarym0812.pdf |journal=Physical Review C |volume=102 |issue=6 |at=064602 |doi=10.1103/PhysRevC.102.064602 |bibcode=2020PhRvC.102f4602K |hdl=1885/289860 |s2cid=229401931 |access-date=25 January 2021}}</ref>

:{{nuclide|берклиум|249}} + {{nuclide|титан|50}} → {{sup|299}}119* → без атоми

Експериментот првично бил планиран да продолжи до ноември 2012 година,<ref>{{Cite web |url=https://www-win.gsi.de/tasca12/program/contributions/TASCA12_Duellmann.pdf |title=Search for element 119: Christoph E. Düllmann for the ''TASCA E119'' collaboration |access-date=2017-04-05 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160304094201/https://www-win.gsi.de/tasca12/program/contributions/TASCA12_Duellmann.pdf |archive-date=2016-03-04 |url-status=dead }}</ref> но бил прекинат рано за да се искористи целта од {{sup|249}}Bk за да се потврди синтезата на [[тенесин]] (со што се менуваат проектилите на {{sup|48}}Ca).<ref name=Yakushev/> Оваа реакција од {{sup|249}}Bk + {{sup|50}}Ti била предвидена да биде најповолната практична реакција за формирање на елементот 119,<ref name=Khuyagbaatar/> бидејќи е прилично асиметричен, иако исто така малку студен,<ref name=Zagrebaev/><ref name=Yakushev/> ({{sup|254}}Es + {{sup|48}}Ca би било супериорно, но подготвувањето милиграмски количини од {{sup|254}}Es за цел е тешко.)<ref name=Zagrebaev/> Сепак, неопходната промена {{sup|48}}Ca на {{sup|50}}Ti го дели очекуваниот принос на елементот 119 со околу дваесет, бидејќи приносот е силно зависен од реакцијата на јадреното соединување.<ref name=Zagrebaev/>

Поради предвидениот краток полураспад, тимот на Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) користел нова „брза“ електроника способна да регистрира настани на распаѓање во микросекунди. Не биле идентификувани атоми на елементот 119, што значи ограничувачки пресек од 70 fb. Предвидениот вистински пресек е околу 40 fb, што е на границите на денешната технологија.

Тимот од РИКЕН во Вако, Јапонија започнал со бомбардирање на цели [[кириум]]-248 со зрак [[ванадиум]]-51 во јануари 2018 година<ref name=sakai22>{{cite journal |last1=Sakai |first1=Hideyuki |last2=Haba |first2=Hiromitsu |first3=Kouji |last3=Morimoto |first4=Naruhiko |last4=Sakamoto |date=9 December 2022 |title=Facility upgrade for superheavy-element research at RIKEN |journal=The European Physical Journal A |volume=58 |issue=238 |page=238 |doi=10.1140/epja/s10050-022-00888-3 |pmid=36533209 |pmc=9734366 |bibcode=2022EPJA...58..238S }}</ref> за да го бара елементот 119. Кириумот бил избран како цел, наместо потежок берклиум или калифорниум, бидејќи овие потешки цели тешко се подготвуваат.<ref name="sakai">{{cite web |url=http://www0.mi.infn.it/~colo/slides_27_2_19/2019-2_Milano-WS_sakai.pdf |title=Search for a New Element at RIKEN Nishina Center |last=Sakai |first=Hideyuki |date=27 February 2019 |website=infn.it |access-date=17 December 2019}}</ref> Целта {{sup|248}}Cm бил обезбедени од Националната лабораторија Оук Риџ. РИКЕН развил ванадиумски зрак со висок интензитет.<ref name=usprogram>{{cite journal |url=https://www.osti.gov/servlets/purl/1896856 |title=The Status and Ambitions of the US Heavy Element Program |first1=J. |last1=Gates |first2=J. |last2=Pore |first3=H. |last3=Crawford |first4=D. |last4=Shaughnessy |first5=M. A. |last5=Stoyer |date=25 October 2022 |website=osti.gov |publisher= |access-date=13 November 2022 |doi=10.2172/1896856 |osti=1896856 |s2cid=253391052 |quote=}}</ref> Експериментот започна со циклотрон додека РИКЕН ги надградил своите линеарни акцелератори; надградбата била завршена во 2020 година.<ref>{{Cite web|url=https://www.nishina.riken.jp/about/greeting_e.html|title = Greeting &#124; RIKEN Nishina Center|quote=With the completion of the upgrade of the linear accelerator and BigRIPS at the beginning of 2020, the RNC aims to synthesize new elements from element 119 and beyond.|date=1 April 2020|first=Hiroyoshi|last=Sakurai}}</ref> Бомбардирањето може да се продолжи со двете машини додека не се забележи првиот настан; експериментот моментално работи со прекини најмалку 100 дена во годината.<ref name="ball19">{{cite journal |last=Ball |first=P. |title=Extreme chemistry: experiments at the edge of the periodic table |date=2019 |journal=Nature |volume=565 |issue=7741 |pages=552–555 |issn=1476-4687 |doi=10.1038/d41586-019-00285-9|pmid=30700884 |bibcode=2019Natur.565..552B |s2cid=59524524 |doi-access=free |url=https://www.nature.com/magazine-assets/d41586-019-00285-9/d41586-019-00285-9.pdf |quote="We started the search for element 119 last June," says RIKEN researcher Hideto En'yo. "It will certainly take a long time — years and years — so we will continue the same experiment intermittently for 100 or more days per year, until we or somebody else discovers it."}}</ref><ref name="sakai"/>Напорите на тимот РИКЕН се финансирани од [[Цар на Јапонија|царот на Јапонија]].<ref>{{cite web |url=https://eic.rsc.org/feature/the-hunt-is-on/3008580.article |title=The hunt is on |last1=Chapman |first1=Kit |last2=Turner |first2=Kristy |date=13 February 2018 |website=Education in Chemistry |publisher=Royal Society of Chemistry |access-date=28 June 2019 |quote=The hunt for element 113 was almost abandoned because of lack of resources, but this time Japan’s emperor is bankrolling Riken’s efforts to extend the periodic table to its eighth row.}}</ref> Тимот од Заедничкиот институт за јадрени истражувања (ЗИЈИ) планира да се обиде да го синтетизира елементот 119 во иднина, веројатно преку реакцијата {{sup|243}}Am + {{sup|54}}Cr но точната временска рамка не е јавно објавена.<ref>{{cite web |url=http://www.jinr.ru/posts/jinr-presented-largest-periodic-table-to-dubna/ |title=JINR presented largest Periodic Table to Dubna |author=Joint Institute for Nuclear Research |date=24 July 2021 |website=jinr.ru |publisher=Joint Institute for Nuclear Research |access-date=27 January 2022}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.jinr.ru/posts/superheavy-element-factory-overview-of-obtained-results/ |title=Superheavy Element Factory: overview of obtained results |author=<!--Not stated--> |date=24 August 2023 |website= |publisher=Joint Institute for Nuclear Research |access-date=7 December 2023 |quote=}}</ref>

==== Унбинилиум (E120) ====
{{Main|Унбинилиум#Обиди за синтеза}}

По нивниот успех во добивањето [[оганесон]] со реакцијата помеѓу [[Изотопи на калифорниумот|<sup>249</sup>Cf]] и <sup>48</sup>Ca во 2006 година, тимот од [[Обединет институт за нуклеарни истражувања|Заедничкиот институт за јадрени истражувања]] (ЗИЈИ) во Дубна започнал слични експерименти во март-април 2007 година, со надеж дека ќе создаде [[Унбинилиум|елемент 120]] (Унбинилиум ) од јадра од [[Iron-58|<sup>58</sup>Fe]] and [[Plutonium-244|<sup>244</sup>Pu]] <ref>{{Наведени вести|url=https://www.llnl.gov/str/April07/pdfs/04_07.4.pdf|title=A New Block on the Periodic Table|date=April 2007|access-date=2008-01-18|archive-url=https://web.archive.org/web/20080528130457/https://www.llnl.gov/str/April07/pdfs/04_07.4.pdf|archive-date=2008-05-28|publisher=Lawrence Livermore National Laboratory}}</ref> <ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://wwwinfo.jinr.ru/plan/ptp-2007/e751004.htm|title=Synthesis of New Nuclei and Study of Nuclear Properties and Heavy-Ion Reaction Mechanisms|last=Itkis|first=M. G.|last2=Oganessian|first2=Yu. Ts.|date=2007|work=jinr.ru|publisher=Joint Institute for Nuclear Research|accessdate=23 September 2016}}</ref> Се предвидува дека изотопите на унбинилиум имаат полураспад на алфа-емисија од редот на микросекунди. <ref name="prc08ADNDT08">{{Наведено списание|last=Chowdhury|first=P. Roy|last2=Samanta|first2=C.|last3=Basu|first3=D. N.|year=2008|title=Search for long lived heaviest nuclei beyond the valley of stability|journal=Physical Review C|volume=77|issue=4|page=044603|arxiv=0802.3837|bibcode=2008PhRvC..77d4603C|doi=10.1103/PhysRevC.77.044603}}</ref> <ref name="sciencedirect1">{{Наведено списание|last=Chowdhury, R. P.|last2=Samanta, C.|last3=Basu, D.N.|year=2008|title=Nuclear half-lives for α -radioactivity of elements with 100 ≤ Z ≤ 130|journal=[[Atomic Data and Nuclear Data Tables]]|volume=94|issue=6|pages=781–806|arxiv=0802.4161|bibcode=2008ADNDT..94..781C|doi=10.1016/j.adt.2008.01.003}}</ref> Првичната анализа покажала дека не се произведени атоми на елементот 120, што обезбедува ограничување од 400&nbsp;[[Барн|fb]] за пресекот на изучената енергија. <ref name="Oganessian120">{{Наведено списание|last=Oganessian|first=Yu. Ts.|last2=Utyonkov|first2=V.|last3=Lobanov|first3=Yu.|last4=Abdullin|first4=F.|last5=Polyakov|first5=A.|last6=Sagaidak|first6=R.|last7=Shirokovsky|first7=I.|last8=Tsyganov|first8=Yu.|last9=Voinov|first9=A.|displayauthors=8|date=2009|title=Attempt to produce element 120 in the <sup>244</sup>Pu+<sup>58</sup>Fe reaction|journal=Phys. Rev. C|volume=79|issue=2|page=024603|bibcode=2009PhRvC..79b4603O|doi=10.1103/PhysRevC.79.024603}}</ref>

: {{Нуклид|плутониум|244}} + {{Нуклид|железо|58}} → <sup>302</sup>120* → без атоми

Рускиот тим планирал да ги надгради своите капацитети пред повторно да се обиде да реагира.

Во април 2007 година, тимот од Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) во [[Дармштат]], Германија, се обидел да создаде елемент 120 користејќи [[ураниум]]-238 и [[никел]]-64: 

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|никел|64}} → <sup>302</sup>120* → без атоми

Не биле откриени атоми, обезбедувајќи граница од 1,6&nbsp;[[Барн|pb]] за пресек на дадената енергија. ЦИТЈ го повторил експериментот со поголема чувствителност во три одделни циклуси во април-мај 2007 година, јануари-март 2008 година и септември-октомври 2008 година, сите со негативни резултати, достигнувајќи граница на пресек од 90 fb. 

Во јуни-јули 2010 година и повторно во 2011 година, по надградбата на нивната опрема за да се овозможило употреба на повеќе радиоактивни цели, научниците од ЦИТЈ се обиделе со поасиметрична реакција на соединување: <ref name="Hofmann2016">{{Наведено списание|last=Hofmann|first=S.|last2=Heinz|first2=S.|last3=Mann|first3=R.|last4=Maurer|first4=J.|last5=Münzenberg|first5=G.|last6=Antalic|first6=S.|last7=Barth|first7=W.|last8=Burkhard|first8=H. G.|last9=Dahl|first9=L.|date=2016|title=Review of even element super-heavy nuclei and search for element 120|url=https://zenodo.org/record/897926|journal=The European Physical Journal A|volume=2016|issue=52|pages=180|bibcode=2016EPJA...52..180H|doi=10.1140/epja/i2016-16180-4}}</ref>

: {{Нуклид|кириум|248}} + {{Нуклид|хром|54}} → <sup>302</sup>120 → без атоми

Се очекувало дека промената во реакцијата ќе ја зголеми петкратната веројатност за синтетизирање на елементот 120, <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.gsi.de/de/work/forschung/nustarenna/nustarenna_divisions/she_physik/research/super_heavy_elements/future_projects.htm|title=Searching for the island of stability|last=GSI|date=2012-04-05|work=gsi.de|publisher=GSI|accessdate=23 September 2016}}</ref> бидејќи приносот на таквите реакции е силно зависен од нивната асиметрија. Биле забележани три корелирани сигнали кои одговараат на предвидените алфа енергии на распаѓање од <sup>299</sup>120 и неговата [[Распаден производ|ќерка]] <sup>295</sup>Og, како и експериментално познатата енергија на распаѓање на нејзината внука <sup>291</sup>[[Ливермориум|Lv]]. Сепак, животниот век на овие можни распаѓања бил многу подолг од очекуваното, а резултатите не можеле да се потврдат. <ref name="Hoffman">{{Наведена мрежна страница|url=https://jphysplus.iop.org/2015/10/02/weighty-matters-sigurd-hofmann-on-the-heaviest-of-nuclei/|title=Weighty matters: Sigurd Hofmann on the heaviest of nuclei|last=Adcock|first=Colin|date=2 October 2015|work=JPhys+|archive-url=https://web.archive.org/web/20230718025533/https://jphysplus.iop.org/2015/10/02/weighty-matters-sigurd-hofmann-on-the-heaviest-of-nuclei/|archive-date=18 July 2023|accessdate=23 September 2016}}</ref> <ref>{{Наведување|last=Hofmann|first=S.|title=Search for isotopes of element 120 on the island of shn|date=2015-05-12|url=https://www.worldscientific.com/doi/abs/10.1142/9789814699464_0023|journal=Exotic Nuclei|pages=213–224|publisher=WORLD SCIENTIFIC|doi=10.1142/9789814699464_0023|bibcode=2015exon.conf..213H|isbn=978-981-4699-45-7|access-date=2022-02-27}}</ref>

Во август-октомври 2011 година, различен тим во Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) користејќи го објектот TASCA се обидел со нова, уште поасиметрична реакција: <ref name="Duellmann">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.yumpu.com/en/document/view/7293741/superheavy-element-research-superheavy-element-research|title=Superheavy Element Research: News from GSI and Mainz|last=Düllmann|first=C. E.|date=20 October 2011|accessdate=23 September 2016}}</ref>

: {{Нуклид|калифорниум|249}} + {{Нуклид|титан|50}} → <sup>299</sup>120* → no atoms

Ова исто така било неуспешно испробано следната година за време на гореспоменатиот обид да се направи елементот 119 во реакцијата <sup>249</sup>Bk+ <sup>50</sup> Ti, бидејќи <sup>249</sup>Bk се распаѓа на <sup>249</sup>Cf. Поради нејзината асиметрија, <ref>{{Наведено списание|last=Siwek-Wilczyńska|first=K.|last2=Cap|first2=T.|last3=Wilczyński|first3=J.|date=April 2010|title=How can one synthesize the element ''Z'' = 120?|journal=International Journal of Modern Physics E|volume=19|issue=4|pages=500|bibcode=2010IJMPE..19..500S|doi=10.1142/S021830131001490X}}</ref> реакцијата помеѓу <sup>249</sup>Cf и <sup>50</sup>Ti била предвидена како најповолна практична реакција за синтетизирање на унбинилиум, иако е исто така малку студена. Не биле идентификувани атоми на унбинилиум, што значи ограничен пресек од 200 fb. <ref name="Yakushev">{{Наведена мрежна страница|url=http://asrc.jaea.go.jp/soshiki/gr/chiba_gr/workshop3/&Yakushev.pdf|title=Superheavy Element Research at TASCA|last=Yakushev|first=A.|date=2012|work=asrc.jaea.go.jp|accessdate=23 September 2016}}</ref> Јенс Волкер Крац предвидел дека вистинскиот максимален пресек за производство на елементот 120 со која било од овие реакции ќе биде околу 0,1&nbsp;fb;  за споредба, светскиот рекорд за најмал пресек на успешна реакција изнесувал 30&nbsp;fb за реакцијата <sup>209</sup>Bi(<sup>70</sup>Zn,n) <sup>278</sup> [[Нихониум|Nh]], и Крац предвидел максимален пресек од 20&nbsp;fb за производство на соседниот елемент 119. <ref name="Kratz" /> Доколку овие предвидувања се точни, тогаш синтетизирањето на елементот 119 би било на границите на денешната технологија, а синтетизирањето на елементот 120 би барало нови методи. <ref name="Kratz" />

Во мај 2021 година, Заедничкиот институт за јадрени истражувања (ЗИЈИ) ги објавил плановите да ја истражи реакцијата на <sup>249</sup>Cf+ <sup>50</sup>Ti во нивниот нов објект. Сепак, целта <sup>249</sup>Cf требало да биде направена од Националната лабораторија Оук Риџ во Соединетите Американски Држави, <ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.jinr.ru/posts/how-are-new-chemical-elements-born/|title=How are new chemical elements born?|last=Sokolova|first=Svetlana|last2=Popeko|first2=Andrei|date=24 May 2021|work=jinr.ru|publisher=JINR|accessdate=4 November 2021|quote=Previously, we worked mainly with calcium. This is element 20 in the Periodic Table. It was used to bombard the target. And the heaviest element that can be used to make a target is californium, 98. Accordingly, 98 + 20 is 118. That is, to get element 120, we need to proceed to the next particle. This is most likely titanium: 22 + 98 = 120.<br/><br/>There is still much work to adjust the system. I don’t want to get ahead of myself, but if we can successfully conduct all the model experiments, then the first experiments on the synthesis of element 120 will probably start this year.}}</ref> и откако започнала [[Руска инвазија на Украина (2022)|руската инвазија на Украина]] во февруари 2022 година, соработката помеѓу ЗИЈИ и другите институти целосно престанале поради санкциите. <ref name="ft">{{Наведени вести|url=https://www.ft.com/content/6b6b0afc-39b2-4955-af5a-d0ea6b4d8306|title=Even the periodic table must bow to the reality of war|last=Ahuja|first=Anjana|date=18 October 2023|work=Financial Times|access-date=20 October 2023|location=}}</ref> Следствено, ЗИЈИ денес планира да ја испроба реакцијата од <sup>248</sup>Cm+ <sup>54</sup>Cr наместо тоа. Подготвителен експеримент за употреба на <sup>54</sup>Cr бил спроведен кон крајот на 2023 година, успешно синтетизирајќи <sup>288</sup>Lv во реакцијата <sup>238</sup>U+ <sup>54</sup>Cr, <ref name="Lv288">{{Наведени вести|url=http://www.jinr.ru/posts/v-lyar-oiyai-vpervye-v-mire-sintezirovan-livermorij-288/|title=В ЛЯР ОИЯИ впервые в мире синтезирован ливерморий-288|date=23 October 2023|access-date=18 November 2023|publisher=Joint Institute for Nuclear Research|language=ru|trans-title=Livermorium-288 was synthesized for the first time in the world at FLNR JINR}}</ref> и со надеж дека експериментите за синтеза на елементот 120 ќе започнат до 2025 година. <ref>{{Наведени вести|url=https://www.vedomosti.ru/technology/characters/2023/05/31/977789-bolshinstvo-nashih-partnerov-mudree-politikov|title="Большинство наших партнеров гораздо мудрее политиков"|last=Mayer|first=Anastasiya|date=31 May 2023|work=[[Vedomosti]]|access-date=15 August 2023|location=|language=ru|trans-title=Most of our partners are much wiser than politicians|quote=В этом году мы фактически завершаем подготовительную серию экспериментов по отладке всех режимов ускорителя и масс-спектрометров для синтеза 120-го элемента. Научились получать высокие интенсивности ускоренного хрома и титана. Научились детектировать сверхтяжелые одиночные атомы в реакциях с минимальным сечением. Теперь ждем, когда закончится наработка материала для мишени на реакторах и сепараторах у наших партнеров в «Росатоме» и в США: кюрий, берклий, калифорний. Надеюсь, что в 2025 г. мы полноценно приступим к синтезу 120-го элемента.}}</ref>

Почнувајќи од 2022 година, биле направени и планови за користење на 88-инчен циклотрон во Националната лабораторија Лоренс Беркли (НЛЛБ) во Беркли, [[Калифорнија]], Соединетите Американски Држави за да се обидат да се направат нови елементи користејќи проектили од <sup>50</sup>Ti. <ref>{{Наведени вести|url=https://www.chemistryworld.com/news/berkeley-lab-to-lead-us-hunt-for-element-120-after-breakdown-of-collaboration-with-russia/4018207.article|title=Berkeley Lab to lead US hunt for element 120 after breakdown of collaboration with Russia|last=Chapman|first=Kit|date=10 October 2023|work=Chemistry World|access-date=20 October 2023|location=}}</ref> <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://physicalsciences.lbl.gov/2023/10/16/berkeley-lab-to-test-new-approach-to-making-superheavy-elements/|title=Berkeley Lab to Test New Approach to Making Superheavy Elements|last=Biron|first=Lauren|date=16 October 2023|work=lbl.gov|publisher=[[Lawrence Berkeley National Laboratory]]|accessdate=20 October 2023|quote=}}</ref> Прво, била тестирана реакцијата <sup>244</sup>Pu+ <sup>50</sup>Ti, со што успешно биле создадени два атоми од <sup>290</sup>Lv во 2024 година. Бидејќи ова било успешно, се планира обид да се направи елементот 120 во реакцијата <sup>249</sup>Cf+ <sup>50</sup>Ti да започне во 2025 година. <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://newscenter.lbl.gov/2024/07/23/a-new-way-to-make-element-116-opens-the-door-to-heavier-atoms/|title=A New Way to Make Element 116 Opens the Door to Heavier Atoms|last=Biron|first=Lauren|date=23 July 2024|work=lbl.gov|publisher=Lawrence Berkeley National Laboratory|accessdate=24 July 2024|quote=}}</ref> <ref>{{Наведено списание|last=Bourzac|first=Katherine|date=23 July 2024|title=Heaviest element yet within reach after major breakthrough|url=https://www.nature.com/articles/d41586-024-02416-3|journal=Nature|volume=|issue=|pages=|doi=10.1038/d41586-024-02416-3|access-date=24 July 2024}}</ref> <ref>{{Наведени вести|url=https://www.science.org/content/article/u-s-back-race-forge-unknown-superheavy-elements|title=U.S. back in race to forge unknown, superheavy elements|last=Service|first=Robert F.|date=23 July 2024|work=Science|access-date=24 July 2024|location=}}</ref> Националната лабораторија Лоренс Ливермор (НЛЛЛ), која претходно соработуваше со ЗИЈИ, ќе соработува со НЛЛБ на овој проект. <ref>{{Наведено списание|last=Nelson|first=Felicity|date=15 August 2024|title=How Japan Took the Lead in the Race to Discover Element 119|url=https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acscentsci.4c01266|journal=ACS Central Science|volume=|issue=|pages=|doi=10.1021/acscentsci.4c01266|pmc=11539895|access-date=13 September 2024|doi-access=free}}</ref>

==== Унбиуниум (E121) ====
Синтезата на [[Унбиуниум|елементот 121]] (унбиуниум) за прв пат била пробана во 1977 година со бомбардирање на цел на [[ураниум-238]] со [[бакар]] -65 јони во Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) во [[Дармштат]], Германија:

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|бакар|65}} → <sup>303</sup>121* → без атоми

Не биле идентификувани атоми. <ref name="beyonduranium"/>

==== Унбибиум (E122) ====
Првите обиди да се синтетизира [[Унбибиум|елементот 122]] (унбибиум) биле изведени во 1972 година од Флеров и неговите соработници во Заедничкиот институт за јадрени истражувања користејќи ги реакциите на топло соединување индуцирани од тешки јони: <ref name="emsley"/>

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|цинк|66,68}} → <sup>304, 306</sup>122* → без атоми

Овие експерименти биле мотивирани од раните предвидувања за постоење на [[остров на стабилноста]] во ''N''&nbsp;=&nbsp;184 и ''Z''&nbsp;>&nbsp;120. Не биле откриени атоми и граница од 5&nbsp;[[Барн|nb]] (5.000&nbsp;[[Барн|pb]]). Тековните резултати (види [[флеровиум]]) покажале дека чувствителноста на овие експерименти била премногу ниска за најмалку 3 реда на магнитуда. 

Во 2000 година, Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) извршил многу сличен експеримент со многу поголема чувствителност: 

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|цинк|70}} → <sup>308</sup>122* → без атоми

Овие резултати покажале дека синтезата на такви потешки елементи останува значаен предизвик и дека се потребни дополнителни подобрувања на интензитетот на зракот и експерименталната ефикасност. Чувствителноста треба да се зголеми на 1&nbsp;[[Барн|fb]] во иднина за поквалитетни резултати.

Друг неуспешен обид да се синтетизира елементот 122 бил извршен во 1978 година во центарот ЦИТЈ, каде природна цел на [[ербиум]] била бомбардирана со јони [[Изотопи на ксенонот|ксенон-136]]: 

: {{Нуклид|ербиум|''nat''}} + {{Нуклид|ксенон|136}} → <sup>298, 300, 302, 303, 304, 306</sup>122* → без атоми

Конкретно, реакцијата помеѓу <sup>170</sup>Er и <sup>136</sup>Xe се очекувало да даде алфа емитери со полураспад од микросекунди кои ќе се распаднат на изотопи на [[флеровиум]] со полураспад можеби зголемување до неколку часа, бидејќи се предвидува дека флеровиумот ќе се наоѓа во близина на средината на островот на стабилноста. По дванаесет часа зрачење, ништо не било пронајдено во оваа реакција. По сличен неуспешен обид да се синтетизира [[унбиуниум]] од <sup>238</sup>U и <sup>65</sup>Cu, било заклучено дека полураспадот на супертешките јадра мора да биде помал од една микросекунда или пресеците се многу мали. <ref>{{Наведена книга|url=https://archive.org/details/onbeyonduraniumj0000hofm/page/105|title=On Beyond Uranium: Journey to the End of the Periodic Table|last=Hofmann|first=Sigurd|publisher=CRC Press|year=2014|isbn=978-0415284950|page=[https://archive.org/details/onbeyonduraniumj0000hofm/page/105 105]}}</ref> Поновите истражувања за синтеза на супертешки елементи сугерираат дека двата заклучоци се вистинити. <ref name="Karpov">{{Наведена мрежна страница|url=http://cyclotron.tamu.edu/she2015/assets/pdfs/presentations/Karpov_SHE_2015_TAMU.pdf|title=Superheavy Nuclei: which regions of nuclear map are accessible in the nearest studies|last=Karpov|first=A|last2=Zagrebaev|first2=V|date=2015|work=cyclotron.tamu.edu|publisher=Texas A & M University|accessdate=30 October 2018|last3=Greiner|first3=W}}</ref> <ref name="Zagrabeav">{{Harvnb|Zagrebaev|Karpov|Greiner|2013}}</ref>

Во 2000 година, Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ) извршил многу сличен експеримент со многу поголема чувствителност: <ref name="emsley2">{{Наведена книга|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=John|publisher=Oxford University Press|year=2011|isbn=978-0-19-960563-7|edition=New|location=New York, NY|page=588}}</ref>

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|цинк|70}} → <sup>308</sup><sub>122</sub>Ubb*  → без атоми

Овие резултати покажуваат дека синтезата на такви потешки елементи останува значаен предизвик и дека се потребни дополнителни подобрувања на интензитетот на зракот и експерименталната ефикасност. Чувствителноста треба да се зголеми на 1&nbsp;[[Барн|фб]] во иднина за поквалитетни резултати.

==== Унбиквадиум (E124) ====
Научниците од Големиот национален акцелератор за тешки јони (ГНАТЈ) направиле обид да го измерат директното и задоцнетото цепење на сложените јадра на елементи со ''Z'' = 114, 120 и 124 со цел да ги испитаат ефектите на [[Јадрен слоест модел|обвивката]] во овој регион и точно да ја пронајдат следната сферична протонска обвивка. Во 2006 година, со целосни резултати објавени во 2008 година, тимот обезбедил резултати од реакција која вклучува бомбардирање на природна цел на [[германиум]] со јони на ураниум: <ref name="emsley3">{{Наведена книга|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=John|publisher=Oxford University Press|year=2011|isbn=978-0-19-960563-7|edition=New|location=New York, NY|page=588}}</ref>

: {{Нуклид|ураниум|238}} + {{Нуклид|германиум|''nat''}} → {{SimpleNuclide2|unbiquadium|308,310,311,312,314}}* → ''цепење''

Тимот објавил дека тие биле во можност да идентификуваат [[Јадрена реакција|соединети јадра]] кои се расцепуваат со полураспад > 10<sup>-18</sup> секунди. Овој резултат сугерира силен стабилизирачки ефект на ''Z'' = 124 и укажува на следната протонска обвивка на ''Z'' > 120, а не на ''Z'' = 114 како што претходно се сметало. Сложеното јадро е лабава комбинација на [[Нуклеон|нуклеони]] кои сè уште не се наредени во јадрени обвивки. Тој нема внатрешна структура и се држи заедно само со силите на судир помеѓу јадрата на целта и проектилот. Се проценува дека бара околу 10<sup>−14</sup>&nbsp;секунди за нуклеоните да се распоредат во јадрени обвивки, во тој момент сложеното јадро станува [[Нуклид|нуклеид]], и овој број се користи од [[Меѓународен сојуз за чиста и применета хемија|Меѓународниот сојуз за чиста и применета хемија]] како минимален [[Период на полураспад|полураспад]] што треба да го има тврдениот изотоп за потенцијално да се препознае како откриен. Така, експериментите на ГНАТЈ не се сметаат како откритие на елементот 124.

Расцепувањето на сложеното јадро <sup>312</sup>124 исто така било проучено во 2006 година во Националната лабораторија во Лењаро во Италија: <ref name="thomas">{{Наведено списание|last=Thomas|first=R.G.|last2=Saxena|first2=A.|last3=Sahu|first3=P.K.|last4=Choudhury|first4=R.K.|last5=Govil|first5=I.M.|last6=Kailas|first6=S.|last7=Kapoor|first7=S.S.|last8=Barubi|first8=M.|last9=Cinausero|first9=M.|displayauthors=3|date=2007|title=Fission and binary fragmentation reactions in <sup>80</sup>Se+<sup>208</sup>Pb and <sup>80</sup>Se+<sup>232</sup>Th systems|journal=Physical Review C|volume=75|pages=024604–1–024604–9|doi=10.1103/PhysRevC.75.024604|hdl-access=free}}</ref>

: {{Нуклид|ториум|232}} + {{Нуклид|селен|80}} → {{SimpleNuclide2|unbiquadium|312}}* → ''цепење''

Слично на претходните експерименти спроведени во Заедничкиот институт за јадрени истражувања (ЗИЈИ) , фрагменти од цепење се групирани околу двојно волшебни јадра како што се <sup>132</sup>Sn (''Z'' = 50, ''N'' = 82), откривајќи ја тенденцијата на супертешките јадра да исфрлаат такви двојно волшебни јадра при цепење.  Просечниот број на неутрони по цепење од јадрото на соединението <sup>312</sup>124 (во однос на полесните системи) исто така се зголемува, потврдувајќи дека трендот на потешки јадра кои емитуваат повеќе неутрони за време на цепењето продолжува во регионот на супертешка маса.

==== Унбипентиум (E125) ====
Првиот и единствен обид да се синтетизира елементот 125 (унбипентиум) бил спроведен во Дубна во 1970 – 1971 година со употреба на јони на [[цинк]] и цел [[Изотопи на америциумот|америциум-243]]:

: {{Нуклид|америциум|243}} + {{Нуклид|цинк|66, 68}} → <sup>309, 311</sup>125* → без атоми

Не биле откриени атоми и била одредена граница на пресек од 5 nb. Овој експеримент бил мотивиран од можноста за поголема стабилност за јадрата околу ''Z''&nbsp;~&nbsp;126 и ''N''&nbsp;~&nbsp;184, иако поновите истражувања сугерираат дека островот на стабилноста наместо тоа може да лежи на помал атомски број (како што е [[копернициум]], ''Z'' = 112), а синтезата на потешки елементи како што е елементот 125 ќе бара почувствителни експерименти.

==== Унбихексиум (E126) ====
Првиот и единствен обид да се синтетизира [[Унбихексиум|елементот 126]] (унбихексиум), кој бил неуспешен, бил изведен во 1971 година во [[ЦЕРН]] (Европска организација за јадрени истражувања) од Рене Бимбот и Џон М. Александар користејќи ја реакцијата на топло соединување:

: {{Нуклид|ториум|232}} + {{Нуклид|криптон|84}} → <sup>316</sup>126* → без атоми

[[Распадна енергија|Високо-енергетски]] (13-15 [[Електронволт|MeV]] ) [[Алфа-честичка|алфа честички]] биле забележани и земени како можен доказ за синтезата на унбихексиумот. Последователните неуспешни експерименти со поголема чувствителност сугерираат дека чувствителноста од 10 [[Барн|mb]] на овој експеримент била премногу ниска; оттука, формирањето на унбихексиумски јадра во оваа реакција се сметало за многу неверојатно. {{Sfn|Hoffman|Ghiorso|Seaborg|2000}}

==== Унбисептиум (E127) ====
Првиот и единствен обид да се синтетизира елементот 127 (унбисептиум), кој бил неуспешен, бил изведен во 1978 година во забрзувачот UNILAC во Центарот за истражување на тешки јони (ЦИТЈ), каде природна цел на [[тантал]] била бомбардирана со јони на [[ксенон]]-136:

: {{Нуклид|тантал|''nat''}} + {{Нуклид|ксенон|136}} → <sup>316, 317</sup>127* → без атоми

=== Пребарувања во природа ===
Студијата во [[1976]] година од група американски истражувачи од неколку универзитети предложила дека првобитните [[Супертежок елемент|супертешки елементи]], главно [[ливермориум]], елементите 124, 126 и 127, може да бидат причина за необјаснето оштетување од зрачење (особено радиохалоси) во минералите. Ова поттикнало многу истражувачи да ги бараат во природата од 1976 до 1983 година. Група предводена од Том Кејхил, професор на Универзитетот во Калифорнија во Дејвис, тврдела во 1976 година дека детектирале алфа честички и рендгенски зраци со соодветните енергии за да ја предизвикаат забележаната реакција, што го поддржува присуството на овие елементи. Особено, присуството на долговечни (по редослед на 10<sup>9</sup> години) јадра на елементите 124 и 126, заедно со нивните [[Распаден производ|распадни производи]], со застапеност од 10<sup>−11</sup> во однос на нивните можни конгениери [[ураниум]] и [[плутониум]].<ref name=symposium>{{cite book |editor1-last=Lodhi |editor1-first=M.A.K. |title=Superheavy Elements: Proceedings of the International Symposium on Superheavy Elements |location= Lubbock, Texas |publisher=Pergamon Press |date=March 1978 |isbn=978-0-08-022946-1}}</ref> Други тврделе дека ниту едно не е откриено и ги доведуваа во прашање предложените карактеристики на исконските супертешки јадра. Конкретно, тие навеле дека секое такво супертешко јадра мора да има затворена неутронска обвивка на N = 184 или N = 228, а овој неопходен услов за подобрена стабилност постои само во изотопи на ливермориум со недостаток на неутрони или во изотопи богати со неутрони на другите елементи кои не би биле бета-стабилни за разлика од повеќето природни бета-стабилни.<ref name=Transuraniumppl/> Оваа активност, исто така, било предложено да биде предизвикана од јадрени трансмутации во природниот [[цериум]],<ref name=nubase>{{cite journal|last1=Audi|first1=G.|last2=Kondev|first2=F.G.|last3=Wang|first3=M.|last4=Huang|first4=W.J.|last5=Naimi|first5=S.|title=The NUBASE2016 evaluation of nuclear properties|url=http://amdc.in2p3.fr/nubase/2017Audi03.pdf|journal=Chinese Physics C|volume=41|issue=3|date=2017|pages=030001|doi=10.1088/1674-1137/41/3/030001|bibcode=2017ChPhC..41c0001A|access-date=2025-03-07|archive-date=2021-08-09|archive-url=https://web.archive.org/web/20210809162601/http://amdc.in2p3.fr/nubase/2017Audi03.pdf|url-status=dead}}</ref> што предизвикува дополнителна двосмисленост за ова тврдено набљудување на супертешки елементи.<ref name=Transuraniumppl/>

На 24 април 2008 година, група предводена од [[Амнон Маринов]] на [[Еврејски универзитет во Ерусалим|Хебрејски универзитет во Ерусалим]] тврдела дека пронашла единечни атоми од <sup>292</sup>122 во природни депозити на [[ториум]] со изобилство од 10<sup>9</sup> ториум. Тврдењето на Маринов и др. беше критикуван од дел од научната јавност. Маринов тврдел дека ја доставил статијата до списанијата ''[[Nature (списание)|Природа]]'' и ''[[Nature Physics]]'', но и двете ја одбиле без да ја испратат на рецензија<ref>[[Royal Society of Chemistry]], "[http://rsc.org/chemistryworld/News/2008/May/02050802.asp Heaviest element claim criticised] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160304042449/http://rsc.org/chemistryworld/News/2008/May/02050802.asp |date=2016-03-04 }}", Chemical World.</ref>За <sup>292</sup>122 атоми се тврдело дека се [[супердеформација|супердеформирани]] или [[хипердеформација|хипердеформирани]] [[јадрен изомер|изомери]], со полураспад од најмалку 100 милиони години.<ref name="emsley"/>

Критиката на техниката, претходно користена во наводно идентификување на полесни изотопи на ториум со масена спектрометрија, <ref name="thorium">{{cite journal |journal=Phys. Rev. C |title=Existence of long-lived isomeric states in naturally-occurring neutron-deficient Th isotopes |year=2007 |volume=76 |page=021303(R) |doi=10.1103/PhysRevC.76.021303 |first1=A. |last1=Marinov |first2=I. |last2=Rodushkin |first3=Y. |last3=Kashiv |first4=L. |last4=Halicz |first5=I. |last5=Segal |first6=A. |last6=Pape |first7=R. V. |last7=Gentry |first8=H. W. |last8=Miller |first9= D. |last9=Kolb |first10=R. |last10=Brandt |arxiv = nucl-ex/0605008 |bibcode = 2007PhRvC..76b1303M |issue=2 |s2cid=119443571 }}</ref> била објавена во ''Physical Review C'' во 2008 година.<ref>{{cite journal |journal=Phys. Rev. C |title=Comment on 'Existence of long-lived isomeric states in naturally-occurring neutron-deficient Th isotopes' |year=2009 |volume=79 |pages=049801 |doi=10.1103/PhysRevC.79.049801 |author1=R. C. Barber |author2=J. R. De Laeter |bibcode = 2009PhRvC..79d9801B |issue=4 }}</ref> Побивањето на групата на Маринов било објавено во Physical Review C по објавениот коментар..<ref>{{cite journal |journal=Phys. Rev. C |title=Reply to "Comment on 'Existence of long-lived isomeric states in naturally-occurring neutron-deficient Th isotopes'" |year=2009 |volume=79 |pages=049802 |doi=10.1103/PhysRevC.79.049802 |author1=A. Marinov |author2=I. Rodushkin |author3=Y. Kashiv |author4=L. Halicz |author5=I. Segal |author6=A. Pape |author7=R. V. Gentry |author8=H. W. Miller |author9=D. Kolb |author10=R. Brandt |bibcode = 2009PhRvC..79d9802M |issue=4 }}</ref>

Повторувањето на експериментот со [[ториум]] користејќи го супериорниот метод на акцелераторска масовна спектрометрија (AMS) не успеало да ги потврди резултатите, и покрај 100 пати подобрата чувствителност.<ref>{{cite journal |journal=Phys. Rev. C |title=Search for long-lived isomeric states in neutron-deficient thorium isotopes |year=2008 |volume=78 |page= 064313 |doi=10.1103/PhysRevC.78.064313 |author1=J. Lachner |author2=I. Dillmann |author3=T. Faestermann |author4=G. Korschinek |author5=M. Poutivtsev |author6=G. Rugel |bibcode = 2008PhRvC..78f4313L |issue=6 |arxiv = 0907.0126 |s2cid=118655846 }}</ref> Овој резултат фрла значителен сомнеж за резултатите од соработката на Маринов во однос на нивните тврдења за долготрајни изотопи на ториум, <ref name="thorium"/> [[рендгениум]]<ref name="roentgenium">{{cite journal |last1=Marinov |first1=A. |last2=Rodushkin |first2=I. |last3=Pape |first3=A. |last4=Kashiv |first4=Y. |last5=Kolb |first5=D. |last6=Brandt |first6=R. |last7=Gentry |first7=R. V. |last8=Miller |first8=H. W. |last9=Halicz |first9=L. |first10=I. |last10=Segal |year=2009 |title=Existence of Long-Lived Isotopes of a Superheavy Element in Natural Au |journal=[[International Journal of Modern Physics E]] |volume=18 |number=3 |pages=621–629 |doi=10.1142/S021830130901280X |url=http://www.phys.huji.ac.il/~marinov/publications/Au_paper_IJMPE_73.pdf |access-date=February 12, 2012 |arxiv=nucl-ex/0702051 |bibcode=2009IJMPE..18..621M |s2cid=119103410 |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140714210340/http://www.phys.huji.ac.il/~marinov/publications/Au_paper_IJMPE_73.pdf |archive-date=July 14, 2014 }}</ref> елемент 122.<ref name=arxiv>{{cite journal |last=Marinov |first=A. |author2=Rodushkin, I. |author3=Kolb, D. |author4=Pape, A. |author5=Kashiv, Y. |author6=Brandt, R. |author7=Gentry, R. V. |author8= Miller, H. W. |title=Evidence for a long-lived superheavy nucleus with atomic mass number A=292 and atomic number Z=~122 in natural Th |journal= International Journal of Modern Physics E|year=2010 |arxiv=0804.3869 |bibcode = 2010IJMPE..19..131M |doi = 10.1142/S0218301310014662 |volume=19 |issue=1 |pages=131–140 |s2cid=117956340 }}</ref>  Сè уште е можно траги од унбибиум да постојат само во некои примероци на ториум, иако тоа е малку веројатно.

Можниот обем на исконски супертешки елементи на [[Земјата]] денес е неизвесен. Дури и ако се потврди дека ја предизвикале штетата од радијација одамна, тие денес можеби се распаднале до траги, па дури и целосно исчезнале. Исто така, неизвесно е дали таквите супертешки јадра воопшто можат да се создадат природно, бидејќи се очекува спонтано цепење да го прекине r-процесот одговорен за формирање на тешки елементи помеѓу масениот број 270 и 290, многу пред да се формираат елементи над 120.<ref>{{cite journal|last1=Petermann |first1=I|last2=Langanke|first2=K.|last3=Martínez-Pinedo|first3=G.|last4=Panov|first4=I.V |last5=Reinhard|first5=P.G.|last6=Thielemann|first6=F.K.|date=2012|title=Have superheavy elements been produced in nature?|journal=European Physical Journal A|volume=48|issue=122|page=122|url=https://www.researchgate.net/publication/229156774|doi=10.1140/epja/i2012-12122-6|arxiv=1207.3432|bibcode=2012EPJA...48..122P|s2cid=119264543}}</ref>

Една неодамнешна хипотеза се обидува да го објасни спектарот на ѕвездата на Пжибилски со природно настанатиот флеровиум и елементот 120..<ref name=Isotope1>{{cite web|url=https://sites.psu.edu/astrowright/2017/03/16/przybylskis-star-iii-neutron-stars-unbinilium-and-aliens/|title=Przybylski's Star III: Neutron Stars, Unbinilium, and aliens|author=Jason Wright|date=16 March 2017|access-date=31 July 2018}}</ref><ref name=Isotope2>{{Cite journal|title=Isotope shift and search for metastable superheavy elements in astrophysical data|journal = Physical Review A|volume = 95|issue = 6|pages = 062515|author1=V. A. Dzuba|author2=V. V. Flambaum|author3=J. K. Webb|arxiv=1703.04250|doi = 10.1103/PhysRevA.95.062515|year = 2017|bibcode=2017PhRvA..95f2515D|s2cid = 118956691}}</ref><ref name=SciShowSpace>Archived at [https://ghostarchive.org/varchive/youtube/20211211/XKD0pFYewu4 Ghostarchive]{{cbignore}} and the [https://web.archive.org/web/20190605060157/https://www.youtube.com/watch?v=XKD0pFYewu4 Wayback Machine]{{cbignore}}: {{cite web|url=https://www.youtube.com/watch?v=XKD0pFYewu4|title=This Star Might Be Hiding Undiscovered Elements. Przybylski's Star|author=SciShow Space|website=youtube.com|date=31 July 2018|access-date=31 July 2018}}{{cbignore}}</ref>

== Предвидени својства на елементите од осмата периода ==
:{| class="wikitable"
|+ Некои предвидени својства на елементите 119 и 120<ref name="Fricke"/><ref name=Haire/>
! Својство
! 119
! 120
|-
! [[Стандардна атомска тежина]]
| [322]
| [325]
|-
! [[Група (периоден систем)|Група (периоден систем)]]
| [[Алкален метал|1]]
| [[Земноалкален метал|2]]
|-
! [[Електронска конфигурација]]
| 8s<sup>1</sup>
| 8s<sup>2</sup>
|-
! Стабилен [[оксидационен број]]
| '''1''', 3
| '''2''', 4
|-
! Прва [[енергија на јонизација]]
| 463.1 [[kilojoule per mole|kJ/mol]]
| 563.3 kJ/mol
|-
! [[Метална врска]]
| 260 pm
| 200 pm
|-
! [[Густина]]
| 3 g/cm<sup>3</sup>
| 7 g/cm<sup>3</sup>
|-
! [[Точка на топење]]
| {{convert|0–30|C|F|sigfig=2}}
| {{convert|680|C|F|sigfig=2}}
|-sigfig=
! [[Точка на вриење]]
| {{convert|630|C|F|sigfig=2}}
| {{convert|1700|C|F|sigfig=2}}
|}

Елементот 118, [[оганесон]], е најтешкиот елемент што е синтетизиран. Следните два елементи, [[Унунениум|елементите 119]] и [[Унбинилиум|120]], треба да формираат серија 8s и да бидат соодветно [[Алкален метал|алкален]] и [[земноалкален метал]]. Надвор од елементот 120, се очекува да започне серијата [[Проширен периоден систем|суперактиноиди]], кога електроните 8s и полнењето на подобвивките 8p<sub>1/2</sub>, 7d<sub>3/2</sub>, 6f и 5g ќе ја одредат хемијата на овие елементи. Целосните и точни кластерски пресметки не се достапни за елементи над 122 поради екстремната сложеност на ситуацијата: орбиталите 5g, 6f и 7d треба да имаат приближно исто ниво на енергија, а во регионот на елементот 160, орбиталите 9s, 8p<sub>3/2</sub> и 9p<sub>1/2</sub> исто така треба да бидат приближно еднакви во енергија. Ова ќе предизвика мешање на електронските обвивки, така што концептот на [[Блок (периоден систем)|блок]] повеќе не се применува многу добро, а исто така ќе резултира со нови хемиски својства што ќе го отежнат позиционирањето на некои од овие елементи во периодниот систем.
[[Податотека:Energy_eigenvalues_superheavy.svg|центар|мини|640x640пкс| Енергетските сопствени вредности (во eV) за најоддалечените електрони на елементите со Z = 100 до 172, предвидени со помош на пресметките на Дирак-Фок. Знаците − и + се однесуваат на орбитали со намален или зголемен азимутален квантен број од разделување спин-орбита соодветно: p− е p <sub>1/2</sub>, p+ е p <sub>3/2</sub>, d− е d <sub>3/2</sub>, d+ е d <sub>5/2</sub>, f− е f <sub>5/2</sub>, f− е f <sub>5/2</sub>, g − 7 е, g <sub>7 е</sub>, f 7 е <sub>9/2</sub>]]

=== Хемиски и физички својства ===

==== Елементи 119 и 120 ====
Првите два елементи од 8 периода ќе бидат унунениум и унбинилиум, елементите 119 и 120. Нивните [[Електронска конфигурација|електронски конфигурации]] треба да имаат орбитала 8s што се пополнува. Оваа орбитала е релативистички стабилизирана и контракција; така, елементите&nbsp;119 и 120 треба да личат повеќе на [[рубидиум]] и [[стронциум]] отколку на нивните непосредни соседи погоре, [[франциум]] и [[радиум]]. Друг ефект на релативистичката контракција на орбиталата 8 е дека [[Атомски полупречник|атомските полупречници]] на овие два елементи треба да бидат приближно исти како оние на франциумот и радиумот. Тие треба да се однесуваат како нормални [[Алкален метал|алкални]] и [[Земноалкален метал|земноалкални метали]] (иако помалку реактивни од нивните непосредни вертикални соседи), вообичаено формирајќи +1 и +2 [[Оксидационен број|оксидациски состојби]], соодветно, но релативистичката дестабилизација на 7p<sub>3/2</sub> подобвивката и релативно ниската [[Енергија на јонизација|јонизирачка енергија]] на оксидациските состојби како 7<sub>p3/23</sub> електроните треба да направат повисоки оксидациски состојби +3 и +4. (соодветно). 

==== Суперактиноиди ====
Суперактиноидите може да се движат од елементите 121 до 157, кои може да се класифицираат како елементи од 5g и 6f од осмата периода, заедно со првиот 7d елемент. Во серијата суперактиноиди, обвивките 7d{{Динд|3/2}}, 8p{{Динд|1/2}}, 6f{{Динд|5/2}} и 5g{{sub|7/2}}  треба да се полнат истовремено. Ова создава многу комплицирани ситуации, толку многу што целосни и точни кластерски пресметки се направени само за елементите 121 и 122. Првиот суперактиноид, [[унбиуниум]] или ека-актиниум (елемент 121), треба да биде сличен на [[лантан]] и [[актиниум]]: <ref>{{Наведено списание|last=Waber|first=J. T.|year=1969|title=SCF Dirac–Slater Calculations of the Translawrencium Elements|journal=The Journal of Chemical Physics|volume=51|issue=2|page=664|bibcode=1969JChPh..51..664W|doi=10.1063/1.1672054}}</ref> <ref name="Haire">{{Наведена книга|title=The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements|last=Hoffman|first=Darleane C.|last2=Lee|first2=Diana M.|last3=Pershina|first3=Valeria|publisher=[[Springer Science+Business Media]]|year=2006|isbn=978-1-4020-3555-5|editor-last=Morss|edition=3rd|location=Dordrecht, The Netherlands|chapter=Transactinides and the future elements|ref=CITEREFHaire2006|editor-last2=Edelstein|editor-first2=Norman M.|editor-last3=Fuger|editor-first3=Jean}}</ref> оксидациска состојба треба да биде +3, иако блискоста на енергетските нивоа на валентните подобвивки може да дозволи повисоки состојби на оксидација, исто како во елементите 119 и 120. Релативистичката стабилизација на 8p подобвивката треба да резултира со конфигурација на валентните електрони 8s{{Гинд|2}}8p{{Гинд|1}} во основна состојба за елементот 121, за разлика од ds{{Гинд|2}} конфигурациите на лантан и актиниум; <ref name="Haire" /> сепак, оваа аномална конфигурација не се смета дека влијае на нејзината пресметана хемија, која останува слична на онаа на актиниумот. <ref name="Amador">{{Наведено списание|last=Amador|first=Davi H. T.|last2=de Oliveira|first2=Heibbe C. B.|last3=Sambrano|first3=Julio R.|last4=Gargano|first4=Ricardo|last5=de Macedo|first5=Luiz Guilherme M.|date=12 September 2016|title=4-Component correlated all-electron study on Eka-actinium Fluoride (E121F) including Gaunt interaction: Accurate analytical form, bonding and influence on rovibrational spectra|journal=Chemical Physics Letters|volume=662|pages=169–175|bibcode=2016CPL...662..169A|doi=10.1016/j.cplett.2016.09.025|hdl-access=free}}</ref> Неговата прва [[енергија на јонизација]] се предвидува да биде 429,4&nbsp;kJ/mol, што би било пониско од оние на сите познати елементи, освен за [[Алкален метал|алкалните метали]] [[калиум]], [[рубидиум]], [[цезиум]] и [[франциум]]: оваа вредност е дури и помала од онаа од елементот од 8 периода алкален метал унунениум (463,1&nbsp;kJ/mol). Слично на тоа, следниот суперактиноид, [[унбибиум]] или ека-ториум (елемент 122), може да биде сличен на [[Цериум|цериумот]] и [[Ториум|ториумот]], со главна оксидациска состојба од +4, но би имал основна состојба 7d{{Гинд|1}}8s{{Гинд|2}}8p{{Гинд|1}} или 8s{{Гинд|2}}8p{{Гинд|2}} валентна електронска конфигурација. Оттука, неговата прва [[енергија на јонизација]] би била помала од онаа на ториумот (Th: 6.3&nbsp;[[Електронволт|eV]]; елемент 122: 5.6&nbsp;eV) поради поголемата леснотија на јонизирање на електронот 8p{{Динд|1/2}} на унбибиум од 6d електронот на ториумот. Колапсот на самата орбитала од 5g е одложен до околу елементот 125 ([[wiktionary:unbipentium|унбипентиум]] или ека-нептуниум); електронските конфигурации на изоелектронската серија од 119 електрони се очекува да бидат [Og]8s{{Гинд|1}} за елементите 119 до 122, [Og]6f{{Гинд|1}} за елементите 123 и 124 и [Og]5g{{Гинд|1}} за елементот 125 наваму. <ref name="5gchem">{{Наведено списание|last=Dongon|first=J.P.|last2=Pyykkö|first2=P.|date=2017|title=Chemistry of the 5g elements. Relativistic calculations on hexafluorides|url=https://hal-cea.archives-ouvertes.fr/cea-01515489/document|journal=Angewandte Chemie International Edition|volume=56|issue=34|pages=10132–10134|doi=10.1002/anie.201701609|pmid=28444891}}</ref>

Во првите неколку суперактиноиди, се предвидува дека врзувачките енергии на додадените електрони ќе бидат доволно мали за да можат да ги загубат сите свои валентни електрони; на пример, [[Унбихексиум|унбихексиумот]] (елементот 126) може лесно да формира +8 оксидациона состојба, а можеби се можни уште повисоки состојби на оксидација за следните неколку елементи. Елементот 126, исто така, се предвидува да прикаже различни други [[Оксидационен број|оксидациони состојби]]: неодамнешните пресметки сугерираат дека може да биде возможен стабилен монофлуорид 126F, што произлегува од врската меѓу 5g&nbsp;[[Атомска орбитала|орбитала]] на елементот 126 и 2 p-орбитала на [[флуор]]. <ref name="Jacoby">{{Наведено списание|last=Jacoby|first=Mitch|year=2006|title=As-yet-unsynthesized superheavy atom should form a stable diatomic molecule with fluorine|journal=Chemical & Engineering News|volume=84|issue=10|pages=19|doi=10.1021/cen-v084n010.p019a}}</ref> Други предвидени состојби на оксидација вклучуваат +2, +4 и +6; +4 се очекува да биде највообичаената состојба на оксидација на унбихексиумот. Се предвидува дека суперактинидите од унбипентиум (елемент 125) до унбиениум (елемент 129) ќе покажат +6 оксидациона состојба и ќе формираат хексафлуориди, иако 125F{{Динд|6}} и 126F{{Динд|6}} се предвидува дека се релативно слабо врзани.  Енергиите на дисоцијација на врската се очекува значително да се зголемат кај елементот 127 и уште повеќе кај елементот 129. Ова укажува на промена од силен јонски карактер кај флуоридите од елементот 125 кон поковалентен карактер, вклучувајќи ја орбиталата 8p, во флуоридите на елементот 129. Врската во овие суперактиноидни хексафлуориди е главно помеѓу највисоката 8p подобвивка на суперактинидот и 2p подобвивката на флуор, за разлика од тоа како ураниумот ги користи своите 5f и 6d орбитали за поврзување во ураниум хексафлуорид. 

И покрај способноста на раните суперактиноиди да достигнат високи состојби на оксидација, пресметано е дека електроните од 5g ќе биде најтешко да се јонизираат; 125{{Гинд|6+}} и 126{{Гинд|7+}} јони се очекува да носат конфигурација 5g{{Гинд|1}}, слична на конфигурацијата 5f{{Гинд|1}} на јонот Np{{Гинд|6+}}. Слично однесување е забележано во ниската хемиска активност на електроните 4f во [[Лантаноиди|лантаноидите]]; ова е последица на тоа што орбиталите од 5g се мали и длабоко закопани во електронскиот облак. Присуството на електрони во g-орбиталите, кои не постојат во електронската конфигурација на основната состојба на кој било моментално познат елемент, треба да дозволи моментално непознатите [[Хибридизација (хемија)|хибридни]] орбитали да се формираат и да влијаат на хемијата на суперактиноидите на нов начин, иако отсуството на ''g''-електрони во познатите елементи го отежнува предвидувањето на хемијата на суперактиноидите.
<div style="margin:0 auto; font-size:85%;">
:{| class="wikitable"
|+ Некои предвидни соединенија на суперактиноидите (X = a [[халоген]])<ref name="PT172"/><ref name=5gchem/><ref>{{cite journal |last=Makhyoun |first=M. A. |date=October 1988 |title=On the electronic structure of 5g<sup>1</sup> complexes of element 125: a quasi-relativistic MS-Xα study |journal=Journal de Chimie Physique et de Physico-Chimie Biologique |volume=85 |issue=10 |pages=917–24 |doi=10.1051/jcp/1988850917 |bibcode=1988JCP....85..917M }}</ref>
!
! 121
! 122
! 123
! 124
! 125
! 126
! 127
! 128
! 129
! 132
! 142
! 143
! 144
! 145
! 146
! 148
! 153
! 154
! 155
! 156
! 157
|-
! Соединение
| 121X<sub>3</sub>
| 122X<sub>4</sub>
| 123X<sub>5</sub>
| 124X<sub>6</sub>
| 125F<br/>125F<sub>6</sub><br/>{{chem|125O|2|2+}}
| 126F<br/>126F<sub>6</sub><br/>126O<sub>4</sub>
| 127F<sub>6</sub>
| 128F<sub>6</sub>
| 129F<br/>129F<sub>6</sub>
|
| 142X<sub>4</sub><br/>142X<sub>6</sub>
| 143F<sub>6</sub>
| 144X<sub>6</sub><br/>{{chem|144O|2|2+}}<br/>144F<sub>8</sub><br/>144O<sub>4</sub>
| 145F<sub>6</sub>
|
| 148O<sub>6</sub>
|
|
|
|
|
|-
! Аналози
| [[лантан |La]]X<sub>3</sub><br/>[[актиниум|Ac]]X<sub>3</sub>
| [[цериум|Ce]]X<sub>4</sub><br/>[[ториум|Th]]X<sub>4</sub>
|
|
| {{chem|[[нептуниум|Np]]O|2|2+}}
|
|
|
|
|
| [[Ториум тетрафлуорид|ThF<sub>4</sub>]]
|
| [[ураниум хексафлуорид|UF<sub>6</sub>]]<br/>[[Уранил|{{chem|UO|2|2+}}]]<br/>[[плутониум|Pu]]F<sub>8</sub><br/>PuO<sub>4</sub>
|
|
| [[ураниум хексохид|UO<sub>6</sub>]]
|
|
|
|
|
|-
! Оксидациона состојба
| 3
| 4
| 5
| 6
| 1, 6, 7
| 1, 2, 4, 6, 8
| 6
| 6
| 1, 6
| 6
| 4, 6
| 6, 8
| 3, 4, 5, 6, 8
| 6
| 8
| 12
| 3
| 0, 2
| 3, 5
| 2
| 3
|}
</div>{{clear}}

Во подоцнежните суперактиноиди, оксидационите состојби треба да станат помали. Според елементот 132, доминантната најстабилна состојба на оксидација ќе биде само +6; ова е дополнително намалено на +3 и +4 од елементот 144, а на крајот од серијата суперактиноиди ќе биде само +2 (а можеби дури и 0), бидејќи обвивката 6f, која се пополнува во тој момент, е длабоко во електронскиот облак и електроните 8s и 8p{{Динд|1/2}} се врзани премногу силно за да бидат хемиски активни. Обвивката од 5g треба да се пополни кај елементот 144, а обвивката 6f околу елементот 154, а во овој регион на суперактинидите електроните 8p{{Динд|1/2}} се врзани толку силно што повеќе не се хемиски активни, така што само неколку електрони можат да учествуваат во хемиските реакции. Пресметките од Фрике и неговите соработници предвидила дека во елементот 154, обвивката 6f е полна и дека нема d-функции или други [[Бранова функција|електронски бранови]] надвор од хемиски неактивни 8s и 8p <sub>1/2</sub> обвивки. Ова може да предизвика елементот 154 да биде прилично нереактивен со својства слични на [[благороден гас]].  Пресметките на Пека Пијке сепак очекуваат дека кај елементот 155, обвивката 6f сè уште е хемиски јонизирана: 155{{Гинд|3+}} треба да има целосна 6f-обвивка, а четвртиот потенцијал за јонизација треба да биде помеѓу оние на [[тербиум]] и [[диспрозиум]], кои се познати во +4 состојба.

Слично на контракциите на лантаноидите и актиноидите, треба да има контракција на суперактиноиди во серијата суперактиноиди каде што јонските полупречници на суперактиноидите се помали од очекуваното. Во [[Лантаноиди|лантаноидите]], контракцијата е околу 4,4&nbsp;pm по елемент; во [[Актиноиди|актиноидите]] е околу 3&nbsp;pm по елемент. Контракцијата е поголема кај [[Лантаноиди|лантаноидите]] отколку кај [[Актиноиди|актиноидите]] поради поголемата локализација на брановата функција 4f во споредба со брановата функција 5f. Споредбите со брановите функции на надворешните електрони на лантаноидите, актиноидите и суперактиноидите доведуваат до предвидување на контракција од околу 2&nbsp;pm по елемент во суперактиноидите; иако ова е помало од контракциите во лантаноидите и актиноидите, неговиот вкупен ефект е поголем поради фактот што 32 електрони се пополнети во длабоко закопаните 5g и 6f обвивки, наместо само 14 електрони да се пополнат во 4f и 5f обвивки во лантаноидите и актиноидите, соодветно.

Пека Пијке ги дели овие суперактиноиди во три серии: серија од 5g (елементи од 121 до 138), серија 8p <sub>1/2</sub> <sub>(</sub>елементи од 139 до 140) и серија 6f (елементи од 141 до 155), исто така забележувајќи дека ќе има големо преклопување помеѓу нивоата на енергија 7/6 и 6, орбиталите, исто така, би можеле да бидат окупирани во раните атоми или јони на суперактиниди. Тој, исто така, очекува дека тие ќе се однесуваат повеќе како „суперлантаноиди“, во смисла дека електроните од 5g главно би биле хемиски неактивни, слично на тоа како само еден или два електрони 4f во секој лантаноид се јонизирани во хемиските соединенија. Тој, исто така, предвидел дека можните состојби на оксидација на суперактиноидите може да се зголемат многу високо во серијата 6f, до вредности како што се +12 во елементот 148.

Андреј Кулша ги нарекол елементите од 121 до 156 „ултранзициски“ елементи и предложил да се подели на две серии од по осумнаесет, една од елементите 121 до 138 и друга од елементите 139 до 156. Првиот би бил аналоген на лантаноидите, со состојби на оксидација кои главно се движат од +4 до +6, бидејќи полнењето на обвивката од 5g доминира, а соседните елементи се многу слични едни на други, создавајќи аналогија на [[ураниум]], [[нептуниум]] и [[плутониум]]. Втората би била аналогна на актиноидите: на почетокот (околу елементите во 140-тите) би се очекувале многу високи состојби на оксидација бидејќи обвивката 6f се издигнува над 7d, но после тоа типичните состојби на оксидација би се намалиле и во елементите во 150-тите па наваму електроните 8p{{Динд|1/2}} ќе престанат да бидат хемиски активни. Бидејќи двата реда се одвоени со додавање на комплетна подобвивкс од 5g{{Гинд|18}}, тие може да се сметаат и за аналози еден на друг.

Како пример од доцните суперактиноиди, се очекува елементот 156 да покаже главно +2 оксидациска состојба, поради неговата електронска конфигурација со лесно отстранети 7d{{Гинд|2}} електрони над стабилна [Og]5g{{Гинд|18}} 6f {{Гинд|14}} 8s {{Гинд|2}} 8p 2 1/2 јадро. Така, може да се смета за потежок конгенер на [[нобелиум]], кој исто така има пар лесно отстранети 7s{{Гинд|2}} електрони преку стабилно јадро [Rn]5f {{Гинд|14}}, и обично е во состојба +2 (потребни се силни оксидатори за да се добие нобелиум во состојба +3). Неговата прва енергија на јонизација треба да биде околу 400&nbsp;kJ/mol и неговиот метален полупречник приближно 170&nbsp;пикометри. Со релативна атомска маса од околу 445&nbsp;u, треба да биде многу тежок метал со густина од околу 26&nbsp;g/cm<sup>3</sup>.

====Елементи од 157 до 166====
7d преодните метали во осмата периода се очекува да бидат елементи од 157 до 166. Иако електроните 8s и 8p1/2 се врзани толку силно во овие елементи што не би требало да можат да учествуваат во никакви хемиски реакции, нивоата 9s и 9p<sub>1/2</sub> се очекува да бидат лесно достапни за хибридизација. Овие 7d елементи треба да бидат слични на 4d елементите итриум преку кадмиум. Особено, елементот 164 со конфигурација на електрони 7d<sup>10</sup>9s<sup>0</sup> покажува јасни аналогии со [[паладиумот]] со неговата електронска конфигурација.<ref name=BFricke/>

Благородните метали од оваа серија на преодни метали не се очекува да бидат толку благородни како нивните полесни хомолози, поради отсуството на надворешна заштитна обвивка, а исто така и поради тоа што 7d-обвивката е силно поделена на две подобвивки поради релативистички ефекти. Ова предизвикува првите енергии на јонизација на 7d преодните метали да бидат помали од оние на нивните полесни конгенери.<ref name="Fricke"/><ref name=Haire/><ref name="BFricke"/>

Теоретскиот интерес за хемијата на унхексквадиумот е во голема мера мотивиран од теоретските предвидувања дека тој, особено изотопите <sup>472</sup>164 и <sup>482</sup>164 (со 164 протони и 308 или 318 неутрони), би биле во средината на хипотетичкиот втор остров, кој е особено централен на [[копернициумот]]. <sup>291</sup>Cn, <sup>293</sup>Cn, and <sup>296</sup>Cn кои се очекува да имаат полураспад од векови или милениуми).<ref name=magickoura/><ref name="Kratz">
{{cite conference
|last1=Kratz |first1=J. V.
|date=5 September 2011
|title=The Impact of Superheavy Elements on the Chemical and Physical Sciences
|url=http://tan11.jinr.ru/pdf/06_Sep/S_1/02_Kratz.pdf
|conference=4th International Conference on the Chemistry and Physics of the Transactinide Elements
|access-date=27 August 2013
}}</ref><ref name="eurekalert.org">{{cite web|url=http://www.eurekalert.org/pub_releases/2008-04/acs-nse031108.php|title=Nuclear scientists eye future landfall on a second 'island of stability'|date=6 April 2008|website=EurekAlert!|access-date=2015-12-17|archive-date=2016-03-12|archive-url=https://web.archive.org/web/20160312113039/http://www.eurekalert.org/pub_releases/2008-04/acs-nse031108.php|url-status=dead}}</ref><ref name="link.springer.com">{{cite journal | doi = 10.1007/BF01406719 | volume = 228 | issue = 5 | title = Investigation of the stability of superheavy nuclei aroundZ=114 andZ=164 | journal = Zeitschrift für Physik | pages = 371–386 | bibcode = 1969ZPhy..228..371G | year = 1969 | last1 = Grumann | first1 = Jens | last2 = Mosel | first2 = Ulrich | last3 = Fink | first3 = Bernd | last4 = Greiner | first4 = Walter | s2cid = 120251297 }}</ref>

Пресметките предвидуваат дека 7d електроните на елементот 164 (унхексквадиум) треба да учествуваат многу лесно во хемиските реакции, така што тој треба да може да покаже стабилни +6 и +4 состојби на оксидација покрај нормалната +2 состојба во водени раствори со силни лиганди. Така, елементот 164 би требало да може да формира соединенија како 164([[Карбонилна група|CO]])<sub>4</sub>, 164([[phosphorus trifluoride|PF<sub>3</sub>]])<sub>4</sub> (и двете тетраедрални како соодветните соединенија на паладиум) и, {{chem|164([[cyanide|CN]])|2|2-}} (линеарно), што е многу различно однесување од она на [[оловото]], чиј елемент 164 би бил потежок [[Хомологија (хемија)|хомолог]] ако не за релативистички ефекти. Сепак, двовалентната состојба би била главната во воден раствор (иако состојбите +4 и +6 би биле можни со посилни лиганди), а унхексквадиумот (II) треба да се однесува послично на оловото отколку унхексквадиумот (IV) и унхексквадиумот (VI)..<ref name=Haire/><ref name="BFricke">{{Cite journal |last1=Fricke |first1=Burkhard |year=1975 |title=Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties |journal=Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry |volume=21 |pages=[https://archive.org/details/recentimpactofph0000unse/page/89 89–144] |doi=10.1007/BFb0116498 |url=https://archive.org/details/recentimpactofph0000unse/page/89 |access-date=4 October 2013 |series=Structure and Bonding |isbn=978-3-540-07109-9 }}</ref>

Елементот 164 се очекува да биде мека Луисова киселина и да има параметар за Арландова мекост блиску до 4 eV. Треба да биде најмногу умерено реактивен, да има прва јонизациска енергија која треба да биде околу 685 kJ/mol, споредлив со оној на молибден. Поради контракциите на лантаноид, актиноид и суперактиноид, елементот 164 треба да има метален полупречник од само 158 pm, многу блиску до онаа на многу полесниот магнезиум, и покрај неговата очекувана атомска тежина од околу 474 u што е околу 19,5 пати поголема од атомската тежина на магнезиумот. Овој мал полураспад и голема тежина предизвикуваат да се очекува да има исклучително висока густина од околу 46&nbsp;g·cm<sup>−3</sup>, повеќе од двојно повеќе од осмиумот, моментално најгустиот елемент познат, на 22.61&nbsp;g·cm<sup>−3</sup>; елементот 164 треба да биде вториот најгуст елемент во првите 172 елементи во периодниот систем, при што само неговиот сосед унхекстриум (елемент 163) е погуст (на 47&nbsp;g·cm<sup>−3</sup>).<ref name="Fricke"/> Металниот елемент 164 треба да има многу голема кохезивна енергија (енталпија на кристализација) поради неговите ковалентни врски, што најверојатно резултира со висока точка на топење. Во метална состојба, елементот 164 треба да биде прилично благороден и аналоген на паладиумот и платина. Фрике и неговите соработници предложиле некои формални сличности со [[оганесон]], бидејќи и двата елементи имаат конфигурации со затворена обвивка и слични енергии на јонизација, иако тие забележуваат дека додека оганесон би бил многу лош благороден гас, елементот 164 би бил добар благороден метал..<ref name="BFricke"/>

Елементите 165 (унхекспентиум) и 166 (унхексексиум), последните два 7d метали, треба да се однесуваат слично на алкалните и земноалкалните метали кога се во +1 и +2 оксидациски состојби, соодветно. Електроните 9s треба да имаат енергии на јонизација споредливи со оние на 3s електроните на натриум и магнезиум, поради релативистичките ефекти што предизвикуваат електроните 9s да бидат многу посилно врзани отколку што би предвиделе нерелативистичките пресметки. Елементите 165 и 166 вообичаено треба да покажуваат +1 и +2 оксидациони состојби, соодветно, иако енергиите на јонизација на 7d електроните се доволно ниски за да овозможат повисоки состојби на оксидација како +3 за елементот 165. Состојбата на оксидација +4 за елементот 166 е помалку веројатна, создавајќи ситуација слична на полесните елементи во групите 11 и 12 (особено злато и жива). Како и со живата, но не и со копернициум, јонизацијата на елементот 166 to 166<sup>2+</sup> се очекува да резултира со 7d<sup>10</sup> конфигурација што одговара на загубата на s-електроните, но не и на d-електроните, што го прави поаналогно на полесните „помалку релативистичка“ група 12 елементи, цинк, жива.<ref name=PT172/>
<div style="float: center; margin: 1px; font-size:85%;">
:{| class="wikitable"
|+ Некои предвидени својства на елементите 156–166<br/>Металните радиуси и густините се приближни.<ref name="Fricke"/><ref name="PT172"/><ref name=Haire/><br/>Најпрво е дадена најаналогната група, а потоа другите слични групи.<ref name="BFricke"/>
! Property
! 156
! 157
! 158
! 159
! 160
! 161
! 162
! 163
! 164
! 165
! 166
|-
! [[Стандардна атомска тежина]]
| [445]
| [448]
| [452]
| [456]
| [459]
| [463]
| [466]
| [470]
| [474]
| [477]
| [481]
|-
! [[Група (периоден систем)|Група (периоден систем)]]
| [[итербиум |Yb]] група
| [[Група 3 на периодниот систем|3]]
| [[Група 4 на периодниот систем|4]]
| [[Група 5 на периодниот систем|5]]
| [[Група 6 на периодниот систем|6]]
| [[Група 7 на периодниот систем|7]]
| [[Група 8 на периодниот систем|8]]
| [[Група 9 на периодниот систем|9]]
| [[Група 10 на периодниот систем|10]]
| [[Група 11 на периодниот систем|11]]<br/>(1)
| [[Група 12 на периодниот систем|12]]<br/>(2)
|-
! [[Електронска конфигурација]]
| 7d<sup>2</sup>
| 7d<sup>3</sup>
| 7d<sup>4</sup>
| 7d<sup>5</sup>
| 7d<sup>6</sup>
| 7d<sup>7</sup>
| 7d<sup>8</sup>
| 7d<sup>9</sup>
| 7d<sup>10</sup>
| 7d<sup>10</sup> 9s<sup>1</sup>
| 7d<sup>10</sup> 9s<sup>2</sup>
|-
! Стабилен [[оксидационен број]]
| '''2'''
| '''3'''
| '''4'''
| '''1''', '''5'''
| '''2''', '''6'''
| '''3''', '''7'''
| '''4''', '''8'''
| '''5'''
| '''0''', '''2''', '''4''', '''6'''
| '''1''', '''3'''
| '''2'''
|-
! Прва [[енергија на јонизација]]
| 400 kJ/mol
| 450 kJ/mol
| 520 kJ/mol
| 340 kJ/mol
| 420 kJ/mol
| 470 kJ/mol
| 560 kJ/mol
| 620 kJ/mol
| 690 kJ/mol
| 520 kJ/mol
| 630 kJ/mol
|-
! [[Метална врска|Метален полупречник]]
| 170 pm
| 163 pm
| 157 pm
| 152 pm
| 148 pm
| 148 pm
| 149 pm
| 152 pm
| 158 pm
| 250 pm
| 200 pm
|-
! [[Густина]]
| 26 g/cm<sup>3</sup>
| 28 g/cm<sup>3</sup>
| 30 g/cm<sup>3</sup>
| 33 g/cm<sup>3</sup>
| 36 g/cm<sup>3</sup>
| 40 g/cm<sup>3</sup>
| 45 g/cm<sup>3</sup>
| 47 g/cm<sup>3</sup>
| 46 g/cm<sup>3</sup>
| 7 g/cm<sup>3</sup>
| 11 g/cm<sup>3</sup>
|}
</div>
====Елементи од 167 до 172====
Следните шест елементи на периодниот систем се очекува да бидат последните елементи од главната група во нивниот период, и веројатно ќе бидат слични на 5p елементите [[индиум]] преку [[ксенон]]. Во елементите од 167 до 172, ќе се пополнат обвивките на 9p<sub>1/2</sub> и 8p<sub>3/2</sub>.Нивните енергетски сопствени вредности се толку блиску една до друга што тие се однесуваат како една комбинирана p-подобвивка, слична на нерелативистичките 2p и 3p подобвивка. Така, ефектот на инертен пар не се јавува и најчестите состојби на оксидација на елементите од 167 до 170 се очекува да бидат +3, +4, +5 и +6, соодветно. Елементот 171 (унсептуниум) се очекува да покаже некои сличности со халогените, покажувајќи различни состојби на оксидација кои се движат од -1 до +7, иако неговите физички својства се очекува да бидат поблиски до оние на металот. Неговиот афинитет за електрони се очекува да биде 3,0 eV, дозволувајќи му да формира H171, аналогно на водород халид. Се очекува 171<sup>−</sup> јонот да биде мека основа, споредлива со [[Јодид|јодидот]] (I<sup>−</sup>). Елементот 172 (унсептбиум) се очекува да биде [[благороден гас]] со хемиско однесување слично на она на [[ксенон]], бидејќи нивните енергии на [[јонизација]] треба да бидат многу слични (Xe, 1170.4 kJ/mol; елемент 172, 1090 kJ/mol). Единствената главна разлика меѓу нив е тоа што елементот 172, за разлика од [[ксенонот]], се очекува да биде [[течност]] или [[Цврста состојба на материјата|цврста состојба]] на стандардна температура и притисок поради неговата многу поголема атомска тежина. Унсептбиумот се очекува да биде силна Луисова киселина, која формира флуориди и оксиди, слично на неговиот полесен сроден ксенон..<ref name="BFricke"/>

Поради некоја аналогија на елементите 165-172 со периодите 2 и 3, Фрике и неговите соработници ги сметале за образување на деветата периода од периодниот систем, додека осмата периода ја земале за да заврши на елементот од благородниот метал 164. Оваа девета периода би била слична на втората и третата периода бидејќи нема преодни метали. Како што е кажано, аналогијата е нецелосна за елементите 165 и 166; иако тие започнуваат нова s-обвивка (9s), ова е над d-обвивка, што ги прави хемиски послични на групите 11 и 12

<div style="float: center; margin: 1px; font-size:85%;">
:{| class="wikitable"
|+ Некои предвидени својства на елементите 167–172<br/>Металните или ковалентните полупречници и густините се првите апроксимации.<ref name="Fricke"/><ref name=Haire/><ref name="BFricke"/>
! Property
! 167
! 168
! 169
! 170
! 171
! 172
|-
! [[Стандардна атомска тежина]]
| [485]
| [489]
| [493]
| [496]
| [500]
| [504]
|-
! [[Група (периоден систем)|Група (периоден систем)]]
| [[Борова група|13]]
| [[Јаглеродна група|14]]
| [[Пниктоген|15]]
| [[халкоген|16]]
| [[халоген|17]]
| [[благороден гас |18]]
|-
! [[Електронска конфигурација]]
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>1</sup>
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>2</sup>
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>2</sup> 8p<sup>1</sup>
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>2</sup> 8p<sup>2</sup>
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>2</sup> 8p<sup>3</sup>
| 9s<sup>2</sup> 9p<sup>2</sup> 8p<sup>4</sup>
|-
! Стабилен [[оксидационен број]]
| '''3'''
| '''4'''
| '''5'''
| '''6'''
| '''−1''', '''3''', '''7'''
| '''0''', '''4''', '''6''', '''8'''
|-
! Прва [[енергија на јонизација]]
| 620 kJ/mol
| 720 kJ/mol
| 800 kJ/mol
| 890 kJ/mol
| 984 kJ/mol
| 1090 kJ/mol
|-
! [[Метална врска|Метален полупречник]] 
| 190 pm
| 180 pm
| 175 pm
| 170 pm
| 165 pm
| 220 pm
|-
! [[Густина]]
| 17 g/cm<sup>3</sup>
| 19 g/cm<sup>3</sup>
| 18 g/cm<sup>3</sup>
| 17 g/cm<sup>3</sup>
| 16 g/cm<sup>3</sup>
| 9 g/cm<sup>3</sup>
|}
</div>

====Надвор од елементот 172====
Надвор од елементот 172, постои потенцијал да се пополнат обвивките на 6g, 7f, 8d, 10s, 10p<sub>1/2</sub>, и можеби 6h<sub>11/2</sub>. Овие електрони би биле многу лабаво врзани, што потенцијално ќе ги направи достапни екстремно високите оксидациони состојби, иако електроните ќе станат поцврсто врзани како што се зголемува јонскиот полнеж. Така, веројатно ќе има уште една многу долга преодна серија, како суперактиноидите.<ref name="BFricke"/>

Во елементот 173 (унсептриум), најоддалечениот електрон може да влезе во подобвивките од 6g<sub>7/2</sub>, 9p<sub>3/2</sub> или 10s. Бидејќи заемните односи на спин-орбита би создале многу голем енергетски јаз помеѓу овие и 8p<sub>3/2</sub> подобвивката, овој најоддалечен електрон се очекува да биде многу лабаво врзан и многу лесно да се изгуби за да формира катјон 173<sup>+</sup>. Како резултат на тоа, се очекува елементот 173 да се однесува хемиски како алкален метал и оној кој може да биде многу пореактивен дури и од цезиумот ([[франциумот]] и елементот 119 се помалку реактивни од [[цезиумот]] поради релативистичките ефекти):<ref name="BFricke1977">{{cite journal |last1=Fricke |first1=Burkhard |author-link=Burkhard Fricke |year=1977 |title=Dirac–Fock–Slater calculations for the elements Z = 100, fermium, to Z = 173 |url=http://kobra.bibliothek.uni-kassel.de/bitstream/urn:nbn:de:hebis:34-2008071622807/1/Fricke_Dirac_1977.pdf |journal=Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry |volume=19 |pages=83–192 |bibcode=1977ADNDT..19...83F |doi=10.1016/0092-640X(77)90010-9 |access-date=25 February 2016 |archive-date=2016-03-22 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160322072636/http://kobra.bibliothek.uni-kassel.de/bitstream/urn:nbn:de:hebis:34-2008071622807/1/Fricke_Dirac_1977.pdf |url-status=dead }}</ref><ref name=primefan>{{cite book |editor-last=Kolevich |editor-first=T. A. |last1=Kulsha |first1=Andrey |chapter=Есть ли граница у таблицы Менделеева? |trans-chapter=Is there a boundary to the Mendeleev table? |date=2011 |title=Удивительный мир веществ и их превращений |trans-title=The wonderful world of substances and their transformations |url=http://www.primefan.ru/stuff/chem/ptable/ptable.pdf |location=Minsk |publisher=Национальный институт образования (National Institute of Education) |pages=5–19 |isbn=978-985-465-920-6 |language=ru |access-date=8 September 2018}}</ref> пресметаната енергија на јонизација за елементот 173 е 3.070. eV, во споредба со експериментално познатите 3,894 eV за цезиум. Елементот 174 (нунсептквадиум) може да додаде 8d електрон и да формира затворена обвивка 174<sup>2+</sup> катјон; неговата пресметана енергија на јонизација е 3.614 eV.

Елементот 184 (уноктквадиум) бил значително насочен во раните предвидувања, бидејќи првично се дебатирало дека 184 ќе биде протонски волшебен број: се предвидува дека има електронска конфигурација од [172] 6g<sup>5</sup> 7f<sup>4</sup> 8d<sup>3</sup>, со најмалку 7f и 8d активни електрони. Неговото хемиско однесување се очекува да биде слично на [[ураниумот]] и [[нептуниумот]], бидејќи понатамошната [[јонизација]] покрај состојбата +6 (што одговара на отстранување на електроните од 6g) веројатно ќе биде непрофитабилна; состојбата +4 треба да биде најчеста во воден раствор, со +5 и +6 достапни во цврсти соединенија..<ref name="Fricke"/><ref name="BFricke"/><ref name=Penneman>{{cite journal |last1=Penneman |first1=R. A. |last2=Mann |first2=J. B. |last3=Jørgensen |first3=C. K. |date=February 1971 |title=Speculations on the chemistry of superheavy elements such as Z = 164 |journal=Chemical Physics Letters |volume=8 |issue=4 |pages=321–326 |doi=10.1016/0009-2614(71)80054-4 |bibcode=1971CPL.....8..321P }}</ref>

===Крај на периодниот систем===
Бројот на физички можни елементи е непознат. Ниска проценка е дека [[периодниот систем]] може да заврши набргу по [[Остров на стабилноста|островот на стабилноста]], кој се очекува да се фокусира на Z = 126, бидејќи проширувањето на периодните и нуклиoдните системи е ограничено од линиите за јадрено прокапување на [[протон|протонот]] и [[неутрон|неутронот]] и стабилноста кон [[Алфа-распад|алфа распаѓање]] и [[Спонтано цепење|спонтано цепење]].<ref>{{cite journal | first1=S. |last1=Cwiok|first2=P.-H.|last2=Heenen |first3=W.|last3=Nazarewicz |year=2005|title=Shape coexistence and triaxiality in the superheavy nuclei|journal=Nature|volume=433|bibcode = 2005Natur.433..705C |doi = 10.1038/nature03336 | issue=7027 | pmid=15716943 | pages=705–9|s2cid=4368001}}</ref> Една пресметка од Ј. Гамбир и неговите соработници, анализирајќи ја јадрената [[енергија на сврзување]] и стабилност во различни канали на распаѓање, сугерира ограничување на постоењето на врзани јадра во Z = 146.<ref name=limit146>{{cite journal|last1=Gambhir|first1=Y. K.|last2=Bhagwat|first2=A.|last3=Gupta|first3=M.|title=The highest limiting Z in the extended periodic table|date=2015|journal=Journal of Physics G: Nuclear and Particle Physics|volume=42|issue=12|pages=125105|doi=10.1088/0954-3899/42/12/125105|url= https://www.researchgate.net/publication/284213926|bibcode=2015JPhG...42l5105G}}</ref> Други предвидувања за крај на периодниот систем вклучуваат Z = 128 (Џон Емсли) и Z = 155 (Алберт Казан).<ref name="emsley"/>

====Елементи над атомскиот број 137====
Тоа е „народна легенда“ меѓу физичарите дека [[Ричард Фајнман]] сугерирал дека неутралните атоми не можат да постојат за атомски броеви поголеми од Z.=137, врз основа на тоа што [[Теорија за релативноста|релативистичката]] Диракова равенка предвидува дека енергијата на основната состојба на највнатрешниот електрон во таков атом би била [[имагинарен број]]. Овде, бројот 137 се појавува како инверзна константа на фина структура. Со овој аргумент, неутралните атоми не можат да постојат надвор од атомскиот број 137, и затоа периодниот систем на елементи базиран на електронски орбитали се распаѓа во овој момент. Меѓутоа, овој аргумент претпоставува дека атомското јадро е како точка. Попрецизна пресметка мора да ја земе предвид малата, но ненулта, големината на јадрото, за која се предвидува дека ќе ја помести границата понатаму до Z ≈ 173.<ref name="rsc">{{cite web |url=https://www.chemistryworld.com/opinion/column-the-crucible/3005076.article |title=Would element 137 really spell the end of the periodic table? Philip Ball examines the evidence|author=Philip Ball |date=November 2010 |website=[[Chemistry World]]|publisher=[[Royal Society of Chemistry]] |access-date=2012-09-30}}</ref>

=====Боров модел=====
[[Боровиот модел]] прикажува тешкотии за атоми со атомски број поголем од 137, бидејќи брзината на електронот во [[Атомска орбитала|електронска орбитала]] 1s, v, е дадена со

:<math>v = Z \alpha c \approx \frac{Z c}{137.04}</math>

каде што Z е [[атомски број]], а α е константа на фина структура, мерка за јачината на електромагнетните заемни дејства.<ref>{{cite book|first1=R. |last1=Eisberg|first2= R.|last2= Resnick|year=1985|title=Quantum Physics of Atoms, Molecules, Solids, Nuclei and Particles|url=https://archive.org/details/quantumphysicsof00eisb |url-access=registration |publisher=[[John Wiley & Sons|Wiley]]|isbn=9780471873730}}</ref> Според оваа апроксимација, секој елемент со атомски број поголем од 137 би барал електроните 1s да патуваат побрзо од c, брзината на светлината. Оттука, нерелативистичкиот Боров модел е неточен кога се применува на таков елемент.

=====Релативистичка Диракова равенка=====
[[File:1s negative continuum.svg|thumb|right|540px|Енергетски сопствени вредности за обвивките на 1s, 2s, 2p1/2 и 2p3/2 од решенијата на Дираковата равенка (земајќи ја предвид конечната големина на јадрото) за Z = 135–175 (–·–), за потенцијалот Томас-Ферми (—) и за Z = 160-170 со само-конзистентен потенцијал (---) [1]<ref name=Fricke/>]]

[[Релативистичка теорија|Релативистичката]] Диракова равенка ја дава основната состојба енергија како
:<math>E=\frac{m c^2}{\sqrt{1+\dfrac{Z^2 \alpha^2}{\bigg({n-\left(j+\frac12\right)+\sqrt{\left(j+\frac12\right)^2-Z^ 2\alpha^2}\bigg)}^2}}},</math>

каде што m е масата на мирување на електронот.<ref>{{cite web |title=Solution of the Dirac Equation for Hydrogen |url=https://quantummechanics.ucsd.edu/ph130a/130_notes/node501.html}}</ref> За Z > 137, брановата функција на основната состојба на Дирак е осцилаторна, наместо врзана, и не постои јаз помеѓу спектрите на позитивната и негативната енергија, како во Клајновиот парадокс.<ref>{{cite book|first1=J. D.|last1= Bjorken|first2=S. D.|last2= Drell|year=1964|title=Relativistic Quantum Mechanics|url=https://archive.org/details/relativisticquan0000bjor|url-access=registration|publisher=[[McGraw-Hill]]}}</ref> Попрецизни пресметки кои ги земаат предвид ефектите од конечната големина на јадрото покажуваат дека енергијата на врзување прво надминува 2''mc''<sup>2</sup> за ''Z''&nbsp;>&nbsp;''Z''<sub>cr</sub> веројатно помеѓу 168 и 172.<ref name=gamowstates/> За ''Z''&nbsp;>&nbsp;''Z''<sub>cr</sub>, доколку највнатрешната орбитала (1s) не е пополнета, електричното поле на јадрото ќе извлече [[Создавање на парови|електрон од вакуумот]], што ќе резултира со спонтано цепење на [[позитрон]].<ref>{{cite journal|first1=W. |last1=Greiner|first2= S. |last2=Schramm |year=2008|title=Resource Letter QEDV-1: The QED vacuum |journal=[[American Journal of Physics]] |volume=76 |issue=6|pages=509 |doi=10.1119/1.2820395|bibcode=2008AmJPh..76..509G}}, and references therein</ref><ref>{{cite journal|last1=Wang|first1=Yang|last2=Wong|first2=Dillon|last3=Shytov|first3=Andrey V.|last4=Brar|first4=Victor W.|last5=Choi|first5=Sangkook|last6=Wu|first6=Qiong|last7=Tsai|first7=Hsin-Zon|last8=Regan|first8=William|last9=Zettl|first9=Alex|author9-link=Alex Zettl|last10=Kawakami|first10=Roland K.|last11=Louie|first11=Steven G.|last12=Levitov|first12=Leonid S.|last13=Crommie|first13=Michael F.|title=Observing Atomic Collapse Resonances in Artificial Nuclei on Graphene|journal=Science|date=May 10, 2013|volume=340|issue=6133|pages=734–737|doi=10.1126/science.1234320|arxiv = 1510.02890 |bibcode = 2013Sci...340..734W|pmid=23470728|s2cid=29384402}}</ref> Ова нуркање на подобвивката 1 во негативниот континуум често се сметало за да претставува „крај“ на периодниот систем,<ref name=PT172/><ref name="rsc"/><ref>{{Cite journal|last1=Indelicato|first1=Paul|last2=Bieroń|first2=Jacek|last3=Jönsson|first3=Per|date=2011-06-01|title=Are MCDF calculations 101% correct in the super-heavy elements range?|url=https://dspace.mah.se/handle/2043/12984|journal=Theoretical Chemistry Accounts|language=en|volume=129|issue=3–5|pages=495–505|doi=10.1007/s00214-010-0887-3|issn=1432-881X|hdl=2043/12984|s2cid=54680128|hdl-access=free}}</ref> но всушност тоа не наметнува таква граница, бидејќи таквите резонанции може да се толкуваат како што вели Гамоу. Сепак, точниот опис на таквите состојби во мулти-електронскиот систем, потребен е за да се прошират пресметките и периодниот систем после Zcr ≈ 172, се уште се отворени проблеми.<ref name=gamowstates>{{cite journal |last1=Smits |first1=O. R. |last2=Indelicato |first2=P. |first3=W. |last3=Nazarewicz |first4=M. |last4=Piibeleht |first5=P. |last5=Schwerdtfeger |date=2023 |title=Pushing the limits of the periodic table—A review on atomic relativistic electronic structure theory and calculations for the superheavy elements |url= |journal=Physics Reports |volume=1035 |issue= |pages=1–57 |doi=10.1016/j.physrep.2023.09.004 |access-date=|arxiv=2301.02553 |bibcode=2023PhR..1035....1S }}</ref>

Атоми со атомски броеви над Zcr ≈ 172 се наречени суперкритични атоми. Суперкритичните атоми не можат целосно да се јонизираат бидејќи нивната подобвивка 1s би била исполнета со спонтано создавање на пар во кој се создава пар електрон-позитрон од негативниот континум, каде електронот е врзан и позитронот ќе побегне. Сепак, силното поле околу атомското јадро е ограничено на многу мал простор од просторот, така што Пауловиот принцип на исклучување забранува понатамошно спонтано создавање парови откако ќе се пополнат подобвивките кои се нурнати во негативниот континуум. Елементите 173-184 се наречени слабо суперкритични атоми бидејќи за нив само обвивката 1s е нурната во негативниот континуум; се очекува обвивката 2p<sub>1/2</sub> да се спои околу елементот 185 и обвивката 2s околу елементот 245. Експериментите досега не успеале да детектираат спонтано создавање парови од склопување на суперкритични полнежи преку судир на тешки јадра (на пр. судир на олово со ураниум за моментално давање ефективно Z од 174; ураниум со ураниум дава ефективно Z = 184 и ураниум со калифорниум дава ефективно Z = 190).<ref>{{cite book|last1=Reinhardt|first1=Joachim|title = Nuclear Physics: Present and Future|pages=195–210|last2=Greiner|first2=Walter|doi=10.1007/978-3-319-10199-6_19|date=2015|chapter=Probing Supercritical Fields with Real and with Artificial Nuclei|isbn=978-3-319-10198-9}}</ref>

Иако поминувањето на ''Z''<sub>cr</sub> не значи дека елементите повеќе не можат да постојат, зголемената концентрација на густината 1s блиску до јадрото веројатно ќе ги направи овие електрони поранливи на [[Електронски зафат|електронски К-зафат]] додека се приближува ''Z''<sub>cr</sub>. За такви тешки елементи, овие електрони 1s веројатно би поминале значителен дел од времето толку блиску до јадрото што всушност се наоѓаат во него. Ова може да претставува уште една граница на периодниот систем.

Поради факторот m, [[Егзотичен атом|мионските атоми]] стануваат суперкритични при многу поголем атомски број од околу 2200, бидејќи [[Миони|мионите]] се околу 207 пати потешки од електроните.

=====Кваркова материја=====

Исто така, се претпоставува дека во регионот надвор од А > 300, може да постои цел „ континент на стабилноста“ кој се состои од хипотетичка фаза на стабилна кварковна материја, која содржи кваркови што слободно течат нагоре и надолу наместо кваркови врзани во протони и неутрони. Таков облик на материја е теоретизиран дека е основна состојба на барионска материја со поголема енергија на врзување по барион од јадрена материја, што го фаворизира распаѓањето на јадрената материја над овој праг на маса во кварковна материја. Доколку постои оваа состојба на материјата, таа веројатно би можела да се синтетизира во истите реакции на јадрено соединување што доведуваат до нормални супертешки јадра и би се стабилизирала против цепење како последица на нејзиното посилно поврзување што е доволно за да се надмине Кулоновата одбивност.<ref name="udQM">{{cite journal |last1=Holdom |first1=B. |last2=Ren |first2=J. |last3=Zhang |first3=C. |title=Quark matter may not be strange |date=2018 |journal=Physical Review Letters |volume=120 |issue=1 |pages=222001-1–222001-6 <!-- Deny Citation Bot-->|doi=10.1103/PhysRevLett.120.222001|pmid=29906186 |arxiv=1707.06610 |bibcode=2018PhRvL.120v2001H |s2cid=49216916 }}</ref>

Пресметките објавени во 2020 година<ref name=udQMnew>{{cite journal |last1=Cheng-Jun |first1=Xia |last2=She-Sheng |first2=Xue |last3=Ren-Xin |first3=Xu |last4=Shan-Gui |first4=Zhou |title=Supercritically charged objects and electron-positron pair creation |doi=10.1103/PhysRevD.101.103031 |journal=Physical Review D |year=2020 |volume=101 |issue=10 |pages=103031|arxiv=2001.03531 |bibcode=2020PhRvD.101j3031X |s2cid=210157134 }}</ref> сугерираат стабилност на грутките на кварковната материја нагоре-надолу (udQM) против конвенционалните јадра надвор од А ~ 266, а исто така покажуваат дека грутките на udQM стануваат суперкритични порано ''A''&nbsp;~&nbsp;266, отколку конвенционалните јадра (Zcr ~ 177, А ~ 480).

=== Јадрени својства ===
{{multiple image
| direction =vertical
| width = 540
| image1 = Island of Stability derived from Zagrebaev.svg
| image2 = Superheavy decay modes predicted.png
| footer = Предвиден полураспад (горе) и режими на распаѓање (долу) на супертешките јадра. Линијата на синтетизирани јадра богати со протони се очекува наскоро да биде прекината на ''Z'' = 120, поради полураспад пократок од 1 микросекунда од  ''Z'' = [[унбиуниум|121]], зголемениот придонес на спонтано цепење наместо алфа распаѓање од ''Z'' = [[унбибиум|122]] наваму додека не доминира од ''Z'' = 125 и протонската линија капнување околу ''Z'' = 130. Белите прстени ја означуваат очекуваната местоположба на островот на стабилност; двата квадрати означени со бело означуваат <sup>291</sup>[[копернициум|Cn]] и <sup>293</sup>Cn, за кои се предвидува дека се најдолговечните нуклиди на островот со полуживот од векови или милениуми.<ref name=Karpov/> Црниот квадрат во близина до дното на втората слика е [[ураниум-238]], најтешкиот потврден [[првобитен нуклид]] (нуклид доволно стабилен за да преживее од формирањето на Земјата до денес).
}}

==== Волшебени броеви и остров на стабилноста ====
Стабилноста на јадрата значително се намалува со зголемувањето на атомскиот број по [[Кириум|кириумот]], елементот 96, така што сите изотопи со атомски број над [[Менделевиум|101]] [[Радиоактивност|радиоактивно се распаѓаат]] со [[Период на полураспад|полураспад]] под еден ден. Ниту еден елемент со [[атомски број]] над 82 (по [[олово]]) нема стабилни изотопи. <ref>{{Наведено списание|last=Marcillac|first=Pierre de|last2=Noël Coron|last3=Gérard Dambier|last4=Jacques Leblanc|last5=Jean-Pierre Moalic|date=April 2003|title=Experimental detection of α-particles from the radioactive decay of natural bismuth|journal=Nature|volume=422|issue=6934|pages=876–878|bibcode=2003Natur.422..876D|doi=10.1038/nature01541|pmid=12712201}}</ref> [[Флеровиум|Сепак]], поради причини кои сè уште не се многу добро познати, постои благо зголемена јадрена стабилност околу атомските броеви [[Дармштатиум|110-114]], што доведува до појава на она што во јадрената физика е познато како „[[Остров на стабилноста|островот на стабилноста]]“. Овој концепт, предложен од професорот [[Калифорниски универзитет – Беркли|на Универзитетот во Калифорнија,]] Глен Сиборг, објаснува зошто [[Супертежок елемент|супертешките елементи]] траат подолго од предвиденото. <ref>{{Наведена книга|title=Van Nostrand's scientific encyclopedia|last=Considine|first=Glenn D.|last2=Kulik|first2=Peter H.|publisher=Wiley-Interscience|year=2002|isbn=978-0-471-33230-5|edition=9|oclc=223349096}}</ref>

Пресметките според методот Хартри-Фок-Боголиубов со помош на нерелативистичката интеракција го предложува ''Z.''&nbsp;=&nbsp;126 како [[Јадрен слоест модел|затворена протонска обвивка]]. Во овој регион на периодниот систем, ''N''&nbsp;=&nbsp;184, ''N''&nbsp;=&nbsp;196, и ''N''&nbsp;=&nbsp;228 се предложени како затворени неутронски обвивки. Затоа, изотопите од најголем интерес се <sup>310</sup>126, <sup>322</sup>126 и <sup>354</sup>126, бидејќи тие може да бидат значително подолготрајни од другите изотопи. Елементот 126, кој има волшебен број на [[Протон|протони]], се предвидува дека е постабилен од другите елементи во овој регион и може да има јадрени изомери со многу долг [[Период на полураспад|полураспад]]. Исто така, можно е [[Остров на стабилноста|островот на стабилноста]] наместо тоа да биде центриран на <sup>306</sup>[[Унбибиум|122]], што може да биде сферично и двојно волшебен број. Веројатно, островот на стабилноста се јавува околу ''Z''&nbsp;=&nbsp;114–126 и ''N''&nbsp;=&nbsp;184, со векови веројатно околу часови до денови. Надвор од затворањето на обвивката во ''N''&nbsp;=&nbsp;184, животниот век на спонтаното цепење треба драстично да падне под 10<sup>-15</sup> секунди - премногу краток за јадрото да добие електронски облак и да учествува во каква било хемија. Како што е кажано, таквите животни векови се многу зависни од моделот, а предвидувањата се движат низ многу редови на големина.

Земајќи ги предвид јарените деформации и релативистичките ефекти, анализата на нивоата на една честичка предвидува нови волшебни бројки за супертешките јадра во ''Z''&nbsp;=&nbsp;126, 138, 154 и 164 и ''N''&nbsp;=&nbsp;228, 308 и 318. Затоа, покрај островот на стабилност центриран на <sup>291</sup>Cn, <sup>293</sup>Cn и <sup>298</sup>Fl, може да постојат дополнителни острови на стабилност околу двојниот волшебен број <sup>354</sup>126 како и <sup>472</sup>164 или <sup>482</sup>164. Се предвидува дека овие јадра се бета-стабилни и се распаѓаат со алфа емисија или спонтано цепење со релативно долг полураспад и даваат дополнителна стабилност на соседниот ''N''&nbsp;=&nbsp;228 изотони и елементи 152–168, соодветно.  Од друга страна, истата анализа сугерира дека затворањето на протонската обвивка може да биде релативно слабо, па дури и непостоечко во некои случаи, како што е <sup>354</sup>126, што значи дека таквите јадра можеби нема да бидат двојно волшебни, а стабилноста, наместо тоа, првенствено ќе биде одредена со силни затворања на неутронска обвивка. <ref name="magickoura">{{Наведено списание|last=Koura|first=H.|last2=Chiba|first2=S.|date=2013|title=Single-Particle Levels of Spherical Nuclei in the Superheavy and Extremely Superheavy Mass Region|url=https://www.researchgate.net/publication/258799250|journal=Journal of the Physical Society of Japan|volume=82|issue=1|pages=014201|bibcode=2013JPSJ...82a4201K|doi=10.7566/JPSJ.82.014201}}</ref> Дополнително, поради енормно поголемите сили на [[Кулонов закон|електромагнетна одбивност]] кои мора да се надминат со силната сила на вториот остров (Z&nbsp;=&nbsp;164), <ref name="greinernuclei">{{Наведено списание|last=Greiner|first=W.|date=2013|title=Nuclei: superheavy-superneutronic-strange-and of antimatter|url=http://inspirehep.net/record/1221632/files/jpconf13_413_012002.pdf|journal=Journal of Physics: Conference Series|volume=413|issue=1|pages=012002|bibcode=2013JPhCS.413a2002G|doi=10.1088/1742-6596/413/1/012002|doi-access=free}}</ref> можно е јадрата околу овој регион да постојат само како резонанци и да не можат да останат заедно значајно време. Исто така, можно е некои од суперактиниодите помеѓу овие серии всушност да не постојат бидејќи се премногу далеку од двата острова, во кој случај периодниот систем може да заврши околу ''Z.''&nbsp;=&nbsp;130. Областа на елементите 121–156 каде што периодичноста е во прекин е сосема слична на јазот помеѓу двата острови.

Надвор од елементот 164, линијата на цепење што ја дефинира границата на стабилност во однос на спонтаното цепење може да се спојува со линијата за јадрено прокапување на неутроните, поставувајќи ограничување на постоењето на потешки елементи.  Сепак, дополнителни волшебни броеви се предвидени во ''Z''&nbsp;=&nbsp;210, 274 и 354 и ''N''&nbsp;=&nbsp;308, 406, 524, 644 и 772, <ref name="Denisov">{{Наведено списание|last=Denisov|first=V.|date=2005|title=Magic numbers of ultraheavy nuclei|url=https://www.researchgate.net/publication/225734594|journal=Physics of Atomic Nuclei|volume=68|issue=7|pages=1133–1137|bibcode=2005PAN....68.1133D|doi=10.1134/1.1992567}}</ref> со две бета-стабилни двојно магични јадра пронајдени на <sup>616</sup>210 и <sup>798</sup>274; истиот метод на пресметка ги репродуцирало предвидувањата за <sup>298</sup>Fl и <sup>472</sup>164. (Двојно волшебните јадра предвидени за ''Z''&nbsp;=&nbsp;354 се бета-нестабилни, при што <sup>998</sup>354 се дефицитарни со неутрони и <sup>1126</sup>354 се богати со неутрони <ref name="Denisov" /> Иако се предвидува дополнителна стабилност кон алфа распаѓањето и цепењето за <sup>616</sup>210 и <sup>798</sup>274, со полураспад до стотици микросекунди за <sup>616</sup>210 нема да постојат острови на стабилност толку значајни како оние што се предвид''ени за Z''&nbsp;=&nbsp;114 и 164. Бидејќи постоењето на супертешки елементи е многу силно зависно од стабилизирачките ефекти од затворените обвивки, јадрената нестабилност и цепење најверојатно ќе го одредат крајот на периодниот систем надвор од овие острови на стабилност.<ref name=SHlimit>{{cite conference|last=Koura|first=H.|date=2011|title=Decay modes and a limit of existence of nuclei in the superheavy mass region|url=http://tan11.jinr.ru/pdf/10_Sep/S_2/05_Koura.pdf|conference=4th International Conference on the Chemistry and Physics of the Transactinide Elements|access-date=18 November 2018}}</ref>

Меѓународниот сојуз за чиста и применета хемија (МСЧПХ) дефинира дека постои елемент доколку неговиот животен век е подолг од 10<sup>−14</sup> секунди, што е времето потребно за јадрото да формира електронски облак. Меѓутоа, генерално се смета дека постои [[нуклид]] ако неговиот животен век е подолг од околу 10<sup>-22</sup> секунди, што е времето потребно за формирање на јадрена структура. Следствено, можно е некои ''Z'' вредности да се реализираат само во нуклиди и да не постојат соодветните елементи. <ref name="colloq">{{Наведено списание|last=Giuliani|first=S. A.|last2=Matheson|first2=Z.|last3=Nazarewicz|first3=W.|last4=Olsen|first4=E.|last5=Reinhard|first5=P.-G.|last6=Sadhukhan|first6=J.|last7=Schtruempf|first7=B.|last8=Schunck|first8=N.|last9=Schwerdtfeger|first9=P.|date=2019|title=Colloquium: Superheavy elements: Oganesson and beyond|journal=Reviews of Modern Physics|volume=91|issue=1|pages=011001-1–011001-25|bibcode=2019RvMP...91a1001G|doi=10.1103/RevModPhys.91.011001|doi-access=free}}</ref>

Исто така, можно е да не постојат други острови под 126, бидејќи структурата на јадрената обвивка сопира (бидејќи структурата на електронската обвивка веќе се очекува да биде околу Оганесон) и режимите на распаѓање со ниска енергија стануваат лесно достапни. <ref name="relqed">{{Наведено списание|last=Schwerdtfeger|first=Peter|last2=Pašteka|first2=Lukáš F.|last3=Punnett|first3=Andrew|last4=Bowman|first4=Patrick O.|date=2015|title=Relativistic and quantum electrodynamic effects in superheavy elements|journal=Nuclear Physics A|volume=944|issue=December 2015|pages=551–577|bibcode=2015NuPhA.944..551S|doi=10.1016/j.nuclphysa.2015.02.005}}</ref>

Во некои региони од табелата со нуклиди, се очекува да има дополнителни региони на стабилност поради не-сферични јадра кои имаат различни волшебни броеви од сферичните јадра; <sup>270</sup>[[Хасиум|Hs]] во облик на јајце {{Безпрелом|1=(''Z'' = 108, ''N'' = 162)}} е едно такво деформирано двојно волшебно јадро. <ref>{{Наведено списание|last=Dvorak|first=J.|last2=Brüchle|first2=W.|last3=Chelnokov|first3=M.|last4=Dressler|first4=R.|last5=Düllmann|first5=Ch. E.|last6=Eberhardt|first6=K.|last7=Gorshkov|first7=V.|last8=Jäger|first8=E.|last9=Krücken|first9=R.|year=2006|title=Doubly Magic Nucleus <sub>108</sub><sup>270</sup>Hs<sub>162</sub>|url=https://www.dora.lib4ri.ch/psi/islandora/object/psi%3A16351|journal=Physical Review Letters|volume=97|issue=24|pages=242501|bibcode=2006PhRvL..97x2501D|doi=10.1103/PhysRevLett.97.242501|pmid=17280272}}</ref> Во супертешкиот регион, силното Кулоновско одбивање на протоните може да предизвика некои јадра, вклучувајќи ги и изотопите на оганесон, да добијат облик на меур во основната состојба со намалена средишна густина на протоните, за разлика од приближно униформната распространетост во повеќето помали јадра. <ref>{{Наведено списание|last=LaForge|first=Evan|last2=Price|first2=Will|last3=Rafelski|first3=Johann|date=15 September 2023|title=Superheavy elements and ultradense matter|journal=The European Physical Journal Plus|volume=138|issue=9|page=812|arxiv=2306.11989|bibcode=2023EPJP..138..812L|doi=10.1140/epjp/s13360-023-04454-8}}</ref> <ref>{{Наведени вести|url=https://www.sciencenews.org/article/physics-periodic-table-future-superheavy-elements|title=Physicists are pushing the periodic table to its limits {{!}} Science News|date=27 February 2019|access-date=25 December 2023}}</ref> Меѓутоа, таквата форма би имала многу ниска бариера за цепење. <ref>{{Наведено списание|last=Dechargé|first=J.|last2=Berger|first2=J.-F.|last3=Girod|first3=M.|last4=Dietrich|first4=K.|date=March 2003|title=Bubbles and semi-bubbles as a new kind of superheavy nuclei|journal=Nuclear Physics A|volume=716|pages=55–86|bibcode=2003NuPhA.716...55D|doi=10.1016/S0375-9474(02)01398-2}}</ref> Дури и потешките јадра во некои региони, како што се <sup>342</sup>136 и <sup>466</sup>156, наместо тоа, можат да станат [[Тор (геометрија)|тороидални]] или [[црвени крвни зрнца]] по форма, со свои волшебни броеви и острови на стабилност, но тие исто така лесно би се фрагментираат. <ref>{{Наведено списание|last=Agbemava|first=S. E.|last2=Afanasjev|first2=A. V.|date=25 March 2021|title=Hyperheavy spherical and toroidal nuclei: The role of shell structure|journal=Physical Review C|volume=103|issue=3|pages=034323|arxiv=2012.13799|bibcode=2021PhRvC.103c4323A|doi=10.1103/PhysRevC.103.034323}}</ref> <ref>{{Наведено списание|last=Afanasjev|first=A.V.|last2=Agbemava|first2=S.E.|last3=Gyawali|first3=A.|date=July 2018|title=Hyperheavy nuclei: Existence and stability|journal=Physics Letters B|volume=782|pages=533–540|arxiv=1804.06395|bibcode=2018PhLB..782..533A|doi=10.1016/j.physletb.2018.05.070|doi-access=free}}</ref>

==== Предвидени својства на распаѓање на неоткриени елементи ====
Бидејќи се смета дека главниот остров на стабилност се наоѓа околу <sup>291</sup>Cn и <sup>293</sup>Cn, неоткриените елементи надвор од [[оганесон]] може да бидат многу нестабилни и да подлежат на [[алфа-распад]] или спонтано цепење во микросекунди или помалку. Точниот регион во кој полураспадот надминува една микросекунда е непознат, иако различни модели сугерираат дека изотопи на елементи потешки од [[унбинилиум]] кои можат да се создадат во реакции на јадрено соеинување со достапни цели и проектили ќе имаат полураспад под една микросекунда и затоа нема да бидат откриени. Постојано се предвидува дека ќе постојат региони на стабилност на ''N'' = 184 и ''N'' = 228, а можеби и на ''Z'' ~ 124 и ''N'' ~ 198. Овие јадра може да имаат полураспад од неколку секунди и да претрпат претежно алфа распаѓање и спонтано цепење, иако може да постојат и мали гранки на бета-плус распаѓање (или [[електронски зафат]]). <ref name="Palenzuela">{{Наведено списание|last=Palenzuela|first=Y. M.|last2=Ruiz|first2=L. F.|last3=Karpov|first3=A.|last4=Greiner|first4=W.|year=2012|title=Systematic Study of Decay Properties of Heaviest Elements|url=http://nrv.jinr.ru/karpov/publications/Palenzuela12_BRAS.pdf|journal=Bulletin of the Russian Academy of Sciences: Physics|volume=76|issue=11|pages=1165–1171|bibcode=2012BRASP..76.1165P|doi=10.3103/S1062873812110172|issn=1062-8738}}</ref> Надвор од овие региони на подобрена стабилност, се очекува бариерите на цепењезначително да се намалат поради губење на ефектите на стабилизација, што резултира со полураспад на цепење под 10[[Атосекунда|<sup>-18</sup>]] секунди, особено во рамномерни јадра за кои пречката е уште помала поради спарувањето на нуклеоните. Општо земено, полураспадот на алфа-распадот се очекува да се зголеми со бројот на неутрони, од наносекунди во изотопи со најмногу неутронски дефицит до секунди поблиску до линијата за бета-стабилност. За јадра со само неколку неутрони повеќе од волшебен број, [[Енергија на сврзување|енергијата на срзувањето]] значително опаѓа, што резултира со прекин на трендот и пократок полураспад. Најмногу неутронски дефицитарни изотопи од овие елементи може да бидат неврзани и да подлежат на протонски распад. Кластерското распаѓање (емисија на тешки честички) исто така е предложено како алтернативен начин на распаѓање за некои изотопи, <ref>{{Наведено списание|last=Poenaru|first=Dorin N.|last2=Gherghescu|first2=R. A.|last3=Greiner|first3=W.|date=2012|title=Cluster decay of superheavy nuclei|url=https://www.researchgate.net/publication/235507943|journal=Physical Review C|volume=85|issue=3|pages=034615|bibcode=2012PhRvC..85c4615P|doi=10.1103/PhysRevC.85.034615|access-date=2 May 2017}}</ref> што претставува уште една пречка за идентификација на овие елементи.

=== Електронска конфигурација ===
Следниве се очекувани електронски конфигурации на елементите 119-174 и 184. Симболот [Og] ја означува веројатната [[електронска конфигурација]] на оганесон (Z = 118), кој моментално е последниот познат елемент. Конфигурациите на елементите во оваа табела се напишани почнувајќи со [Og] затоа што се очекува оганесон да биде последниот претходен елемент со конфигурација со затворена обвивка (инертен гас),  1s<sup>2</sup> 2s<sup>2</sup> 2p<sup>6</sup> 3s<sup>2</sup> 3p<sup>6</sup> 3d<sup>10</sup> 4s<sup>2</sup> 4p<sup>6</sup> 4d<sup>10</sup> 4f<sup>14</sup> 5s<sup>2</sup> 5p<sup>6</sup> 5d<sup>10</sup> 5f<sup>14</sup> 6s<sup>2</sup> 6p<sup>6</sup> 6d<sup>10</sup> 7s<sup>2</sup> 7p<sup>6</sup>. Слично на тоа, [172] во конфигурациите за елементите 173, 174 и 184 ја означува веројатната конфигурација со затворена обвивка на елементот 172.

Надвор од елементот 123, не се достапни целосни пресметки и оттука податоците во оваа табела мора да се земат како [[wiktionary:tentative|привремени]]. <ref name="BFricke"/> Во случајот на елементот 123, а можеби и потешките елементи, се предвидува дека неколку можни конфигурации на електрони имаат многу слични енергетски нивоа, така што е многу тешко да се предвиди основната состојба. Вклучени се сите конфигурации што се предложени (бидејќи се разбрало дека Маделунговото правило веројатно престанува да работи овде). <ref name="Umemoto">{{Наведено списание|last=Umemoto|first=Koichiro|last2=Saito|first2=Susumu|date=1996|title=Electronic Configurations of Superheavy Elements|url=https://journals.jps.jp/doi/pdf/10.1143/JPSJ.65.3175|journal=Journal of the Physical Society of Japan|volume=65|issue=10|pages=3175–9|bibcode=1996JPSJ...65.3175U|doi=10.1143/JPSJ.65.3175|access-date=31 January 2021}}</ref> <ref name="E123-vdSchoor2011">{{cite thesis|last=van der Schoor|first=K.|title=Electronic structure of element 123|url=http://fse.studenttheses.ub.rug.nl/14531/1/report.pdf|date=2016|publisher=Rijksuniversiteit Groningen}}</ref> <ref>{{Наведено списание|last=Indelicato|first=Paul|last2=Bieroń|first2=Jacek|last3=Jönsson|first3=Per|year=2011|title=Are MCDF calculations 101% correct in the super-heavy elements range?|url=https://link.springer.com/article/10.1007/s00214-010-0887-3|journal=Theoretical Chemistry Accounts|volume=129|issue=3–5|pages=495–505|doi=10.1007/s00214-010-0887-3|hdl-access=free}}</ref>

Предвидените блокови до 172 се оние на Кулша, следејќи ги очекуваните достапни валентни орбитали. Сепак, нема консензус во литературата за тоа како блоковите треба да работат по елементот 138.

:{| class="wikitable"
! colspan="3" | [[Хемиски елемент]] !! [[Хемијска серија]] !! Предвидена [[електронска конфигурација]]<ref name="Haire"/><ref name="BFricke"/><ref name="BFricke1977"/><ref>{{cite journal |url=http://www.primefan.ru/stuff/chem/nefedov.pdf |title=Electronic Configurations and the Periodic Table for Superheavy Elements |last=Nefedov |first=V. I. |last2=Trzhaskovskaya |first2=M. B. |last3=Yarzhemskii |first3=V. G. |journal=Physical Chemistry |publisher=Pleiades Publishing, Inc |doi=10.1134/S0012501606060029 |issn=0012-5016 |volume=408 |issue=2 |year=2006 |accessdate=13. 10. 2016 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20161013113837/http://www.primefan.ru/stuff/chem/nefedov.pdf |archivedate=13. 10. 2016 |url-status=dead |pages=149—151 }}</ref>

|- style="background:#c0ffff;"
|| 118 || '''-{Og}-''' || [[Оганесон]] || [[Благороден гас]] || [-{Rn}-] 5-{f}-<sup>14</sup> 6-{d}-<sup>10</sup> 7-{s}-<sup>2</sup> 7-{p}-<sup>6</sup>
|- style="background:#f66;"
|| 119 || '''-{Uue}-''' || [[Унунениум]] || [[Алкален метал]] || [-{Og}-] 8-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffdead;"
|| 120 || '''-{Ubn}-''' || [[Унбинилиум]] || [[Земноалкален метал]] || [-{Og}-] 8-{s}-<sup>2</sup>
|- style="background:#d1ddff;"
|| 121 || '''-{Ubu}-''' || [[Унбиуниум]] || [[Суперактиноид]] || [-{Og}-] 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 122 || '''-{Ubb}-''' || [[Унбибиум]] || Суперактиноид || [-{Og}-] 7-{d}-<sup>1</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 123 || '''-{Ubt}-''' || Унбитриум || Суперактиноид || [-{Og}-] 6-{f}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 124 || '''-{Ubq}-''' || [[Унбиквадиум]] || Суперактиноид || [-{Og}-] 6-{f}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 125 || '''-{Ubp}-''' || [[Унбипентиум]] || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>1</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 126 || '''-{Ubh}-''' || [[Унбихексиум]] || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>2</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 127 || '''-{Ubs}-''' || [[Унбисептиум]] || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>3</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 128 || '''-{Ubo}-''' || Унбиоктиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>4</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 129 || '''-{Ube}-''' || Унбиениум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>4</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 7-{d}-<sup>1</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 130 || '''-{Utn}-''' || Унтринилиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>5</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 7-{d}-<sup>1</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 131 || '''-{Utu}-''' || Унтриуниум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>6</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 132 || '''-{Utb}-''' || Унтрибиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>7</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 133 || '''-{Utt}-''' || Унтритриум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>8</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 134 || '''-{Utq}-''' || Унтриквадиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>8</sup> 6-{f}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 135 || '''-{Utp}-''' || Унтрипентиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>9</sup> 6-{f}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 136 || '''-{Uth}-''' || Унтрихексиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>10</sup> 6-{f}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 137 || '''-{Uts}-''' || Унтрисептиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>11</sup> 6-{f}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 138 || '''-{Uto}-''' || Унтриоктиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>12</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 7-{d}-<sup>1</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 139 || '''-{Ute}-''' || Унтриениум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>13</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 140 || '''-{Uqn}-''' || Ункваднилиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>14</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 7-{d}-<sup>1</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 141 || '''-{Uqu}-''' || Унквадуниум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>15</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 142 || '''-{Uqb}-''' || Унквадбиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>16</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 143 || '''-{Uqt}-''' || Унквадтриум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>17</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 144 || '''-{Uqq}-''' || Унквадквадиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>17</sup> 6-{f}-<sup>2</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 145 || '''-{Uqp}-''' || Унквадпентиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>3</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 146 || '''-{Uqh}-''' || Унквадхексиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>4</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 147 || '''-{Uqs}-''' || Унквадсептиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>5</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 148 || '''-{Uqo}-''' || Унквадоктиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>6</sup> 7-{d}-<sup>2</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 149 || '''-{Uqe}-''' || Унквадениум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>6</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 150 || '''-{Upn}-''' || Унпентнилиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>7</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 151 || '''-{Upu}-''' || Унпентуниум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>8</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 152 || '''-{Upb}-''' || Унпентбиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>9</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 153 || '''-{Upt}-''' || Унпенттриум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>10</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 154 || '''-{Upq}-''' || Унпентквадиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>11</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1ddff;"
|| 155 || '''-{Upp}-''' || Унпентпентиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>12</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1dfff;"
|| 156 || '''-{Uph}-''' || Унпентхексиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>13</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#d1dfff;"
|| 157 || '''-{Ups}-''' || Унпентсептиум || Суперактиноид || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>3</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 158 || '''-{Upo}-''' || Унпентоктиум || [[Преодни метали]] || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 159 || '''-{Upe}-''' || Унпентениум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>4</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 160 || '''-{Uhn}-''' || Унхекснилиум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>5</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 161 || '''-{Uhu}-''' || Унхексуниум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>6</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 162 || '''-{Uhb}-''' || Унхексбиум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>7</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 163 || '''-{Uht}-''' || Унхекстриум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>8</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 164 || '''-{Uhq}-''' || Унхексквадиум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 165 || '''-{Uhp}-''' || Унхекспентиум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>1</sup>
|- style="background:#ffc0c0;"
|| 166 || '''-{Uhh}-''' || Унхексхексиум || Преодни метали || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>2</sup>
|- style="background:#ccc;"
|| 167 || '''-{Uhs}-''' || Унхекссептиум || [[ПостПреодни метали]] || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=1|b=1/2}}
|- style="background:#ccc;"
|| 168 || '''-{Uho}-''' || Унхексоктиум || Постпреодни метали|| [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ccc;"
|| 169 || '''-{Uhe}-''' || Унхексениум || Постпреодни метали|| [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 8-{p}-{{su2|p=1|b=3/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ccc;"
|| 170 || '''-{Usn}-''' || Унсептнилиум || Постпреодни метали|| [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 8-{p}-{{su2|p=2|b=3/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#ccc;"
|| 171 || '''-{Usu}-''' || Унсептуниум || Постпреодни метали|| [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 8-{p}-{{su2|p=3|b=3/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#c0ffff;"
|| 172 || '''{{not a typo|-{Usb}-}}''' || Унсептбиум || [[Благороден гас]] || [-{Og}-] 5-{g}-<sup>18</sup> 6-{f}-<sup>14</sup> 7-{d}-<sup>10</sup> 8-{s}-<sup>2</sup> 8-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}} 8-{p}-{{su2|p=4|b=3/2}} 9-{s}-<sup>2</sup> 9-{p}-{{su2|p=2|b=1/2}}
|- style="background:#c6dd9d;"
|| 173 || '''-{Ust}-''' || Унсепттриум || — || [{{not a typo|-{Usb}-}}] 6-{g}-<sup>1</sup>
|}

== Наводи ==
{{наводи}}

== Понатамошно читање ==
* {{Наведена книга|title=Encyclopedia of Computational Chemistry|last=Kaldor|first=U.|year=2005|isbn=978-0470845011|chapter=Superheavy Elements—Chemistry and Spectroscopy|doi=10.1002/0470845015.cu0044}}
* {{Наведено списание|last=Seaborg|first=G. T.|year=1968|title=Elements Beyond 100, Present Status and Future Prospects|journal=[[Annual Review of Nuclear Science]]|volume=18|pages=53–152|bibcode=1968ARNPS..18...53S|doi=10.1146/annurev.ns.18.120168.000413|doi-access=free}}
* {{Наведена книга|title=A Very Short Introduction to the Periodic Table, Oxford University Press, Oxford|last=Scerri|first=Eric.|publisher=OUP Oxford|year=2011|isbn=978-0-19-958249-5}}

== Надворешни врски ==
* {{Наведена мрежна страница|url=http://www.uky.edu/~holler/html/g.html|title=Images of g-orbitals|last=Holler|first=Jim|publisher=University of Kentucky|archive-url=https://web.archive.org/web/20160303225243/http://www.uky.edu/~holler/html/g.html|archive-date=2016-03-03|accessdate=2016-03-03}}
* {{Наведена мрежна страница|url=http://jeries.rihani.com|title=The extended periodic table of the elements|last=Rihani|first=Jeries A.|accessdate=2009-02-02}}
* {{Наведена мрежна страница|url=http://www.ericscerri.com|title=Eric Scerri's website for the elements and the periodic table|last=Scerri|first=Eric|accessdate=2013-03-26}}

[[Категорија:Јадрена физика]]
[[Категорија:Периоден систем]]
[[Категорија:Неоткриени хемиски елементи| ]]