Преглед на кодот на Закиселување на океаните

[[Податотека:Estimated change in annual mean sea surface pH from 1770s-1990s (GLODAP).png|алт=World map showing the varying change to pH across different parts of different oceans|мини| Проценета промена во [[Водороден показател|pH]] на морската вода предизвикана од [[Јаглерод диоксид|{{хем|CO|2}}]] создаден од човекот помеѓу 1700-тите и 1990-тите, од Проектот за глобална анализа на податоци на океанот (GLODAP) и [[Светски океански атлас|Светскиот океански атлас]]]]
[[Податотека:Global_carbon_cycle.webp|мини|Детална слика од целосниот циклус на јаглерод]]
[[Податотека:Acidifiedupwelledwater.jpg|мини| [[NOAA]] обезбедува докази за издигнување на „закиселена“ вода на континенталниот праг. На сликата погоре, забележливи се вертикалните делови на (A) температура, (B) заситеност на арагонит, (C) pH, (D) DIC и (E) p CO на линијата на трансектот 5 надвор од Pt. Сент Џорџ, Калифорнија.<ref name="feeley08">{{Наведено списание|last=Feely, R. A.|last2=Sabine, C. L.|last3=Hernandez-Ayon, J. M.|last4=Ianson, D.|last5=Hales, B.|date=June 2008|title=Evidence for upwelling of corrosive "acidified" water onto the continental shelf|url=http://www.pmel.noaa.gov/pubs/outstand/feel3087/feel3087.shtml|journal=Science|volume=320|issue=5882|pages=1490–2|bibcode=2008Sci...320.1490F|citeseerx=10.1.1.328.3181|doi=10.1126/science.1155676|pmid=18497259|access-date=2014-01-25|via=Pacific Marine Environmental Laboratory (PMEL)}}</ref>]]
[[Податотека:Ocean_Acidification_Infographic.jpg|мини|Инфографик за закиселување на океаните]]

'''Закиселување на океаните''' — тековно намалување на [[Водороден показател|pH]] вредноста на [[океан]]ите на [[Земја (планета)|Земјата]], предизвикано од навлегувањето на [[јаглерод диоксид]] ({{CO2}}) од [[Земјина атмосфера|атмосферата]].<ref name="cald03">{{Наведено списание|last=Caldeira|first=K.|last2=Wickett, M. E.|year=2003|title=Anthropogenic carbon and ocean pH|url=https://zenodo.org/record/1233227|journal=Nature|volume=425|issue=6956|pages=365|bibcode=2001AGUFMOS11C0385C|doi=10.1038/425365a|pmid=14508477}}</ref> Главната причина за закиселување на океаните се човечките активности, имено [[Фосилно гориво|согорувањето на фосилните горива]]. Како што се зголемува количината на јаглерод диоксид во атмосферата, се зголемува и количината на [[јаглерод диоксид]] што се апсорбира од океанот. Ова доведува до серија хемиски реакции во морската вода и има негативно прелевање на океанот и живите видови кои живеат под вода.<ref name=":7">{{Наведена мрежна страница|url=https://www.noaa.gov/education/resource-collections/ocean-coasts/ocean-acidification|title=Ocean acidification {{!}} National Oceanic and Atmospheric Administration|work=www.noaa.gov|accessdate=2020-09-07}}</ref> Кога јаглерод диоксидот се раствора во морската вода, образува [[јаглеродна киселина]] (H<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>).

Закиселувањето на океаните влијае на многу видови, особено на организмите како остриги и корали. Тоа е еден од неколкуте ефекти на климатските промени врз океаните. Морската вода е малку [[База (хемија)|основна]] (што значи pH > 7), а закиселувањето на океаните вклучува поместување кон pH-неутрални услови наместо преод кон кисели услови (pH&nbsp;<&nbsp;7).<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.whoi.edu/know-your-ocean/ocean-topics/ocean-chemistry/ocean-acidification/|title=Ocean Acidification|work=www.whoi.edu/|language=en-US|accessdate=2021-09-13}}</ref> Загриженоста со закиселувањето на океаните е тоа што може да доведе до намалено производство на школки и други водни животни со школки од [[калциум карбонат]], како и некои други физиолошки предизвици за морските организми. Организмите обложени со калциум карбонат не можат да се репродуцираат под високо заситени ацидотични води. Дел од него реагира со водата и образува [[јаглеродна киселина]]. Некои од добиените [[Молекула|молекули]] на јаглеродна киселина се дисоцираат во бикарбонатен јон и водороден јон, со што се зголемува [[Киселина|киселоста]] на океаните (концентрација на H<sup id="mwPw">+</sup> јони).

Помеѓу [[1751]] и [[1996]] година, се проценува дека pH вредноста на површината на океанот се намалила од приближно 8,25 на 8,14,<ref name="jacob05">{{Наведено списание|last=Jacobson|first=M. Z.|year=2005|title=Studying ocean acidification with conservative, stable numerical schemes for nonequilibrium air-ocean exchange and ocean equilibrium chemistry|url=http://www.agu.org/journals/ABS/2005/2004JD005220.shtml|journal=Journal of Geophysical Research: Atmospheres|volume=110|pages=D07302|bibcode=2005JGRD..11007302J|doi=10.1029/2004JD005220}}</ref> што претставува зголемување од речиси 30% во концентрацијата на јони H<sup>+</sup> во светските океани (забележливо е дека рН скалата е логаритамска, така што промена од една во pH единица е еквивалентна на десеткратна промена во концентрацијата на H<sup>+</sup> јони).<ref name="pmid18536730">{{Наведено списание|last=Hall-Spencer, J. M.|last2=Rodolfo-Metalpa, R.|last3=Martin, S.|displayauthors=etal|date=July 2008|title=Volcanic carbon dioxide vents show ecosystem effects of ocean acidification|journal=Nature|volume=454|issue=7200|pages=96–9|bibcode=2008Natur.454...96H|doi=10.1038/nature07051|pmid=18536730|hdl-access=free}}</ref><ref name="scor-int">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.scor-int.org/OBO2009/A&O_Report.pdf|title=Report of the Ocean Acidification and Oxygen Working Group, International Council for Science's Scientific Committee on Ocean Research (SCOR) Biological Observatories Workshop}}</ref> Според [[Национална океанска и атмосферска управа|Националната океанска и атмосферска управа]], pH вредноста на океаните денес е 8,1.<ref name=":7"/> Постои варијација во pH вредноста на морската површина на глобално ниво со постудени и повисоки океани кои имаат способност да растворат повеќе CO<sub>2</sub> и затоа дополнително да ја зголемат нивната киселост, како и пониски нивоа на заситеност со бикарбонати, за возврат намалувајќи ја способноста на морските организми да произведуваат тврди школки.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.epa.gov/climate-indicators/climate-change-indicators-ocean-acidity|title=Climate Change Indicators: Ocean Acidity|last=US EPA|first=OAR|date=2016-06-27|work=www.epa.gov|language=en|accessdate=2021-09-03}}</ref> Фактори како што се океанските струи, големите континентални реки кои ја разредуваат соленоста на морската вода, топењето на мразот и таложењето на азот и сулфур од согорувањето на фосилните горива и земјоделството, исто така влијаат на киселоста на океаните.<ref>{{Наведено списание|last=Doney|first=Scott C.|last2=Fabry|first2=Victoria J.|last3=Feely|first3=Richard A.|last4=Kleypas|first4=Joan A.|date=2009|title=Ocean Acidification: The Other CO 2 Problem|url=http://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev.marine.010908.163834|journal=Annual Review of Marine Science|language=en|volume=1|issue=1|pages=169–192|bibcode=2009ARMS....1..169D|doi=10.1146/annurev.marine.010908.163834|issn=1941-1405|pmid=21141034|access-date=2022-02-21|archive-date=2022-02-25|archive-url=https://web.archive.org/web/20220225074841/https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev.marine.010908.163834|url-status=dead}}</ref>

Се смета дека зголемената киселост има низа потенцијално штетни последици за морските организми како што се депресивни метаболички стапки и имунолошки реакции кај некои организми и предизвикување [[белење на корали]]те.<ref name="bleaching">{{Наведено списание|last=Anthony|first=KRN|displayauthors=et al|year=2008|title=Ocean acidification causes bleaching and productivity loss in coral reef builders|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=105|issue=45|pages=17442–17446|bibcode=2008PNAS..10517442A|doi=10.1073/pnas.0804478105|pmc=2580748|pmid=18988740|doi-access=free}}</ref> Закиселувањето на океаните влијае на екосистемите на морските средини кои обезбедуваат храна, средства за живот и други екосистемски услуги за голем дел од човечката популација. Околу 1 милијарда луѓе се целосно или делумно зависни од екосистемските услуги што ги обезбедуваат коралните гребени во однос на риболов, туризам и управување со крајбрежјето.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://sciencepolicyreview.org/2020/08/coral-reefs-are-critical-for-our-food-supply-tourism-and-ocean-health-we-can-protect-them-from-climate-change/|title=Coral reefs are critical for our food supply, tourism, and ocean health. We can protect them from climate change|last=Rivera|first=Hanny E.|last2=Chan|first2=Andrea N.|date=2020-08-05|work=MIT Science Policy Review|language=en-US|accessdate=2021-09-03|last3=Luu|first3=Victoria}}</ref> Со зголемување на присуството на слободни водородни јони, дополнителната [[јаглеродна киселина]] што се образува во океаните на крајот резултира со претворање на карбонатните јони во бикарбонатни јони. [[Алкалност]]а на океаните не се менува со процесот или може да се зголеми во долги временски периоди поради растворање на карбонат.<ref>{{Наведено списание|last=Kump|first=L.R.|last2=Bralower|first2=T.J.|last3=Ridgwell|first3=A.|date=2009|title=Ocean acidification in deep time|url=http://tos.org/oceanography/article/ocean-acidification-in-deep-time|journal=Oceanography|volume=22|pages=94–107|doi=10.5670/oceanog.2009.10|access-date=16 May 2016|doi-access=free}}</ref> Ова нето намалување на бројот на достапни [[карбонат]]ни јони може да им отежне на морските калцифицирачки организми, како што се [[корал]]ите и некои [[планктон]]и, да образуваат биоген [[калциум карбонат]], а таквите структури стануваат ранливи на растворање.<ref name="orr05">{{Наведено списание|last=Orr|first=James C.|displayauthors=etal|year=2005|title=Anthropogenic ocean acidification over the twenty-first century and its impact on calcifying organisms|url=http://www.ipsl.jussieu.fr/~jomce/acidification/paper/Orr_OnlineNature04095.pdf|journal=Nature|volume=437|issue=7059|pages=681–686|bibcode=2005Natur.437..681O|doi=10.1038/nature04095|pmid=16193043|archive-url=https://web.archive.org/web/20080625100559/http://www.ipsl.jussieu.fr/~jomce/acidification/paper/Orr_OnlineNature04095.pdf|archive-date=25 June 2008}}</ref> Поради тоа, тековното закиселување на океаните може да ги загрози идните [[Ланец на исхрана|синџири]] на исхрана поврзани со океаните.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.nytimes.com/2009/01/31/science/earth/31ocean.html|title=Rising Acidity Is Threatening Food Web of Oceans, Science Panel Says|last=Cornelia Dean|date=30 January 2009|work=New York Times}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Robert E. Service|date=13 July 2012|title=Rising Acidity Brings and Ocean Of Trouble|journal=Science|volume=337|issue=6091|pages=146–148|bibcode=2012Sci...337..146S|doi=10.1126/science.337.6091.146|pmid=22798578}}</ref>

Главното решение за закиселување на океаните лежи во намалувањето на нивото на CO<sub>2</sub> во атмосферата. Како членови на [[Интеракадемски панел|Интеракадемскиот панел]], 105 научни академии дале изјава за закиселување на океаните во која препорачуваат до 2050 година, глобалните емисии на CO<sub>2</sub> да се намалат за најмалку 50% во споредба со нивото од 1990 година.<ref name="iap statement">{{Наведена мрежна страница|url=https://www.interacademies.org/statement/iap-statement-ocean-acidification|title=Interacademy Panel (IAP) Member Academies Statement on Ocean Acidification|last=IAP|date=June 2009}}, Secretariat: TWAS (the Academy of Sciences for the Developing World), Trieste, Italy.</ref> [[Цел за одржлив развој 14|Целта 14 за одржлив развој]] на [[Обединетите нации]] („''Живот под вода''“) има цел да ги „''минимизира и да ги реши влијанијата од закиселувањето на океаните''“.<ref name=":5">{{Наведена мрежна страница|url=https://www.un.org/sustainabledevelopment/oceans/|title=Goal 14 targets|work=UNDP|language=en|accessdate=2020-09-24}}</ref>

Закиселувањето на океаните се случило претходно во историјата на Земјата,<ref name=":2">{{Наведено списание|last=Zeebe|first=R.E.|date=2012|title=History of Seawater Carbonate Chemistry, Atmospheric CO<sub>2</sub>, and Ocean Acidification|journal=Annual Review of Earth and Planetary Sciences|volume=40|issue=1|pages=141–165|bibcode=2012AREPS..40..141Z|doi=10.1146/annurev-earth-042711-105521}}</ref> и резултирачкиот [[еколошки колапс]] во океаните имал долготрајни ефекти врз глобалниот [[јаглероден циклус]] и климата.<ref name=":3">{{Наведено списание|last=Henehan|first=Michael J.|last2=Ridgwell|first2=Andy|last3=Thomas|first3=Ellen|last4=Zhang|first4=Shuang|last5=Alegret|first5=Laia|last6=Schmidt|first6=Daniela N.|last7=Rae|first7=James W. B.|last8=Witts|first8=James D.|last9=Landman|first9=Neil H.|date=2019-10-17|title=Rapid ocean acidification and protracted Earth system recovery followed the end-Cretaceous Chicxulub impact|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=116|issue=45|pages=22500–22504|bibcode=2019PNAS..11622500H|doi=10.1073/pnas.1905989116|issn=0027-8424|pmc=6842625|pmid=31636204|doi-access=free}}</ref><ref name=":8">{{Наведени вести|url=https://www.theguardian.com/environment/2019/oct/21/ocean-acidification-can-cause-mass-extinctions-fossils-reveal|title=Ocean acidification can cause mass extinctions, fossils reveal|last=Carrington|first=Damian|date=2019-10-21|work=The Guardian|access-date=2019-10-22|issn=0261-3077}}</ref>

== Причини и јаглероден циклус ==
[[Податотека:CO2_pump_hg.png|мини|Јаглероден циклус помеѓу атмосферата и океанот]]
Човечките активности како што се согорувањето на [[Фосилно гориво|фосилните горива]] и промените во користењето на земјиштето довеле до нов проток на {{хем|CO|2}} во атмосферата. Околу 45% останало во атмосферата; поголемиот дел од остатокот е преземен од океаните,<ref name="raven99">{{Наведено списание|last=Raven|first=J. A.|last2=Falkowski, P. G.|year=1999|title=Oceanic sinks for atmospheric CO<sub>2</sub>|journal=Plant, Cell & Environment|volume=22|issue=6|pages=741–755|doi=10.1046/j.1365-3040.1999.00419.x|doi-access=free}}</ref> со дел од копнените растенија.<ref name="cramer01">{{Наведено списание|last=Cramer|first=W.|displayauthors=etal|year=2001|title=Global response of terrestrial ecosystem structure and function to CO<sub>2</sub> and climate change: results from six dynamic global vegetation models|journal=Global Change Biology|volume=7|issue=4|pages=357–373|bibcode=2001GCBio...7..357C|doi=10.1046/j.1365-2486.2001.00383.x}}</ref>
[[Податотека:CalciumAragoniteSaturation.jpg|мини|Распространетост на (А) арагонит и (Б) длабочина на заситеност со калцит во глобалните океани <ref name="Feely04">{{Наведено списание|last=Feely|first=R. A.|last2=Sabine, C. L.|last3=Lee, K.|last4=Berelson, W.|last5=Kleypas, J.|last6=Fabry, V. J.|last7=Millero, F. J.|date=July 2004|title=Impact of Anthropogenic CO<sub>2</sub>on the CaCO<sub>3</sub> System in the Oceans|url=http://www.pmel.noaa.gov/pubs/outstand/feel2633/feel2633.shtml|journal=Science|volume=305|issue=5682|pages=362–366|bibcode=2004Sci...305..362F|doi=10.1126/science.1097329|pmid=15256664|access-date=2014-01-25|via=Pacific Marine Environmental Laboratory (PMEL)}}</ref>]]
[[Податотека:Changes_in_aragonite_saturation_of_the_world's_oceans,_1880-2012_(US_EPA).png|мини|Оваа карта ги прикажува промените во нивото на заситеност на арагонитот на површинските води на океаните помеѓу 1880-тите и последната деценија (2006-2015). Арагонитот е форма на калциум карбонат што многу морски животни го користат за да ги градат своите скелети и школки. Колку е пониско нивото на заситеност, толку е потешко организмите да ги градат и одржуваат своите скелети и школки. Негативната промена претставува намалување на заситеноста.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.epa.gov/climate-indicators/climate-change-indicators-ocean-acidity|title=Changes in Aragonite Saturation of the World's Oceans, 1880–2015|last=Woods Hole Oceanographic Institution|date=August 2016|work=epa.gov}}</ref>]]
[[Јаглероден циклус|Јаглеродниот циклус]] ги опишува флуксот на [[јаглерод диоксид]] ({{хем|CO|2}}) помеѓу океаните, [[Земја (планета)|копнената]] [[биосфера]], [[литосфера]]та, и [[атмосфера]]та. Јаглеродниот циклус вклучува и [[Органско соединение|органски соединенија]] како [[целулоза]] и неоргански јаглеродни соединенија како што се [[јаглерод диоксид]], [[Карбонат|карбонат јон]] и бикарбонат јон. Неорганските соединенија се особено релевантни кога се зборува за закиселување на океаните бидејќи тие вклучуваат многу форми на растворен {{хем|CO|2}} присутни во океаните на Земјата.<ref>{{Наведена книга|title=The Earth System|last=Kump|first=Lee R.|last2=Kasting|first2=James F.|last3=Crane|first3=Robert G.|publisher=Upper Saddle River: Prentice Hall|year=2003|isbn=978-0-613-91814-5|edition=2|pages=162–164}}</ref>

Кога {{хем|CO|2}} се раствора, реагира со вода за да образува рамнотежа на јонски и нејонски хемиски видови: растворен слободен јаглерод диоксид ({{хем|CO|2(aq)}}), [[јаглеродна киселина]] ({{хем|H|2|CO|3}}), [[бикарбонат]] ({{хем|HCO|3|-}}) и [[карбонат]] ({{хем|CO|3|2-}}). Односот на овие видови зависи од фактори како што се [[температура]]та на [[Морска вода|морската вода]], притисокот и соленоста. Овие различни форми на растворен неоргански јаглерод се пренесуваат од површината на океанот до неговата внатрешност со помош на океанската пумпа за растворливост.

Отпорот на површина од океанот на апсорпција на атмосферски {{хем|CO|2}} е познат како Ревелов фактор.

Закиселувањето на океаните е споредено со антропогените [[Глобално затоплување|климатски промени]] и се нарекува „''злобниот близнак на [[Глобално затоплување|глобалното затоплување]]''“ <ref name="HPost">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.huffingtonpost.com/2012/07/09/ocean-acidification-reefs-climate-change_n_1658081.html|title=Ocean Acidification Is Climate Change's 'Equally Evil Twin,' NOAA Chief Says|date=9 July 2012|work=Huffington Post|archive-url=https://web.archive.org/web/20120712003629/http://www.huffingtonpost.com/2012/07/09/ocean-acidification-reefs-climate-change_n_1658081.html|archive-date=12 July 2012|accessdate=2012-07-09}}</ref><ref name="rsc">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.rsc.org/chemistryworld/2014/07/ocean-acidification|title=The other carbon dioxide problem|last=Nina Notman|date=29 July 2014|work=Chemistry World}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://theconversation.com/global-warmings-evil-twin-ocean-acidification-19017|title=Global warming's evil twin: ocean acidification|last=Alex Rogers|date=9 October 2013|work=The Conversation}}</ref><ref name="Hennige">{{Наведено списание|last=Hennige|first=S.J.|year=2014|title=Short-term metabolic and growth responses of the cold-water coral Lophelia pertusa to ocean acidification|journal=Deep-Sea Research Part II|volume=99|pages=27–35|bibcode=2014DSRII..99...27H|doi=10.1016/j.dsr2.2013.07.005|doi-access=free}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Pelejero|first=C.|year=2010|title=Paleo-perspectives on ocean acidification|journal=Trends in Ecology and Evolution|volume=25|issue=6|pages=332–344|doi=10.1016/j.tree.2010.02.002|pmid=20356649}}</ref> и „другиот проблем со CO<sub>2</sub>“.<ref name="rsc" /><ref name="Hennige" /><ref>{{Наведено списание|last=Doney|first=S.C.|year=2009|title=Ocean Acidification: The Other CO<sub>2</sub> Problem|journal=Annual Review of Marine Science|volume=1|pages=169–192|bibcode=2009ARMS....1..169D|doi=10.1146/annurev.marine.010908.163834|pmid=21141034}}</ref> Зголемените температури на океаните и загубата на кислород дејствуваат истовремено со закиселувањето на океаните и го сочинуваат „''смртоносното трио''“ на притисоци од климатските промени врз морската средина.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.iucn.org/sites/dev/files/ocean_acidification_issues_brief.pdf|title=Ocean acidification (Issues Brief)|date=November 2017|work=IUCN (International Union for Conservation of Nature)|accessdate=3 November 2020|archive-date=2020-12-30|archive-url=https://web.archive.org/web/20201230063843/https://www.iucn.org/sites/dev/files/ocean_acidification_issues_brief.pdf|url-status=dead}}</ref> Се смета дека и слатководните тела се закиселуваат, иако ова е покомплексен и помалку очигледен феномен.<ref name="Gies2018">{{Наведена мрежна страница|url=https://www.scientificamerican.com/article/like-oceans-freshwater-is-also-acidifying/|title=Like Oceans, Freshwater Is Also Acidifying|last=Gies|first=E.|date=11 January 2018|work=Scientific American|accessdate=2018-01-13}}</ref><ref name="Weiss2018">{{Наведено списание|last=Weiss|first=L. C.|last2=Pötter|first2=L.|last3=Steiger|first3=A.|last4=Kruppert|first4=S.|last5=Frost|first5=U.|last6=Tollrian|first6=R.|year=2018|title=Rising pCO2 in Freshwater Ecosystems Has the Potential to Negatively Affect Predator-Induced Defenses in ''Daphnia''|journal=Current Biology|volume=28|issue=2|pages=327–332.e3|doi=10.1016/j.cub.2017.12.022|pmid=29337079|doi-access=free}}</ref>

Се проценува дека 30-40% од јаглерод диоксидот од човековата активност ослободен во атмосферата се раствора во океани, реки и езера.<ref name="Feely04"/><ref name="millero95">{{Наведено списание|last=Millero|first=Frank J.|year=1995|title=Thermodynamics of the carbon dioxide system in the oceans|journal=Geochimica et Cosmochimica Acta|volume=59|issue=4|pages=661–677|bibcode=1995GeCoA..59..661M|doi=10.1016/0016-7037(94)00354-O}}</ref>

== Механизам на закиселување ==
Распуштање на {{хем|CO|2}} во морската вода го зголемува [[водород]]ниот јон ({{хем|H|+}}) концентрација во океанот, а со тоа и ја намалува pH вредноста на океанот, како што следува:<ref name="IPCC">{{Наведена книга|url=http://www.ipcc.ch/pdf/special-reports/srccs/srccs_wholereport.pdf|title=IPCC Special Report on Carbon Dioxide Capture and Storage|last=Paul Freund|last2=Stefan Bachu|last3=Dale Simbeck|last4=Kelly (Kailai) Thambimuthu|last5=Murlidhar Gupta|publisher=IPCC|year=2005|editor-last=Bert Metz|page=390|chapter=Annex I: Properties of CO2 and carbon-based fuels|access-date=1 November 2014|editor-last2=Ogunlade Davidson|editor-last3=Heleen de Coninck|editor-last4=Manuela Loos|editor-last5=Leo Meyer|archive-url=https://web.archive.org/web/20100210022620/http://www.ipcc.ch/pdf/special-reports/srccs/srccs_wholereport.pdf|archive-date=10 February 2010}}</ref><center> CO2 <sub>(aq)</sub> + H<sub>2</sub>O ⇌ H<sub>2</sub>CO<sub>3</sub> ⇌ HCO<sub>3</sub><sup>−</sup> + H<sup>+</sup> ⇌ CO<sub>3</sub><sup>2−</sup> + 2 H<sup>+</sup>. </center>Приближно една третина од јаглерод диоксидот ослободен во атмосферата со човечка активност се раствора во океаните, реките и езерата, што резултира со зголемени нивоа на закиселување.<ref>{{Наведено списание|last=Sabine|first=C. L.|date=2004|title=The Oceanic Sink for Anthropogenic CO2|url=https://www.sciencemag.org/lookup/doi/10.1126/science.1097403|journal=Science|language=en|volume=305|issue=5682|pages=367–371|bibcode=2004Sci...305..367S|doi=10.1126/science.1097403|issn=0036-8075|pmid=15256665}}</ref> Нивото на киселоста на површината на океаните се зголемила за 30% од почетокот на индустриската револуција.

Од почетокот на [[Индустриска револуција|индустриската револуција]], океанот апсорбира околу една третина од {{хем|CO|2}} <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.oceanscientists.org/index.php/topics/ocean-acidification|title=Ocean Acidification|work=www.oceanscientists.org|accessdate=2018-12-11}}</ref> и се проценува дека pH вредноста на површината на океанот се намалила за нешто повеќе од 0,1 единица на [[логаритам]]ската скала на pH, што претставува околу 29% зголемување на {{хем|H|+|}}. Се очекува да се намали за дополнителни 0,3 до 0,5 pH единици <ref name="Mora">{{Наведено списание|last=Mora|first=C.|displayauthors=etal|year=2013|title=Biotic and Human Vulnerability to Projected Changes in Ocean Biogeochemistry over the 21st Century|journal=PLOS Biology|volume=11|issue=10|pages=e1001682|doi=10.1371/journal.pbio.1001682|pmc=3797030|pmid=24143135}}</ref> (дополнително удвојување до тројно зголемување на денешните концентрации на постиндустриска киселина) до [[2100]] година бидејќи океаните апсорбираат повеќе антропоген {{хем|CO|2}}, влијанијата се најтешки за [[Корален гребен|коралните гребени]] и [[Јужен Океан|Јужниот Океан]].<ref name="cald03"/> Се предвидува дека овие промени ќе се забрзаат како поантропоген {{хем|CO|2}} се ослободува во атмосферата и се зема од океаните. Степенот на промена на [[Океанска хемија|океанската хемија]], вклучително и pH на океаните, ќе зависи од патеките за ублажување и емисиите <ref name="a-b-2011">{{Наведено списание|last=Bows|first=Kevin|last2=Bows|first2=Alice|year=2011|title=Beyond 'dangerous' climate change: emission scenarios for a new world|journal=Philosophical Transactions of the Royal Society A|volume=369|issue=1934|pages=20–44|bibcode=2011RSPTA.369...20A|doi=10.1098/rsta.2010.0290|pmid=21115511|doi-access=free}}</ref> преземени од општеството.<ref>{{Наведено списание|last=Turley|first=C.|year=2008|title=Impacts of changing ocean chemistry in a high-{{хем|CO|2}} world|journal=Mineralogical Magazine|volume=72|issue=1|pages=359–362|bibcode=2008MinM...72..359T|doi=10.1180/minmag.2008.072.1.359}}</ref>

Иако најголемите промени се очекуваат во иднина, извештај од научниците на [[Национална океанска и атмосферска управа|NOAA]] покажале дека големи количини на вода незаситена во [[арагонит]] веќе се зголемуваат во близина на областа на [[Континентален праг|континенталниот праг]] на Тихиот Океан во [[Северна Америка]].<ref name="feeley08"/> Континенталните полици играат важна улога во морските екосистеми, бидејќи повеќето морски организми живеат таму, и иако студијата се занимавала само со областа од [[Ванкувер]] до [[Северна Калифорнија]], авторите сугерираат дека другите области на гребенот може да искусат слични ефекти.<ref name="feeley08" />
{| class="wikitable" style="margin: 1em 1em 1em 1em;"
|+Просечна pH на површината на океаните <sup class="noprint Inline-Template" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">&#x5B; ''[[Википедија:Проверливост|<span title="The material near this tag failed verification of its source citation(s). (June 2017)">неуспешна верификација</span>]]'' &#x5D;</sup>
! Време
! pH вредност
! Релативна промена на pH<br /> до прединдустриски
! Извор
! H <sup>+</sup> промена на концентрацијата<br />во однос на прединдустрискиот
|-
| Прединдустриски (18 век)
| 8.179
|
| анализирано поле <ref name="key04">{{Наведено списание|last=Key|first=R. M.|last2=Kozyr, A.|last3=Sabine, C. L.|last4=Lee, K.|last5=Wanninkhof, R.|last6=Bullister, J.|last7=Feely, R. A.|last8=Millero, F.|last9=Mordy, C.|year=2004|title=A global ocean carbon climatology: Results from GLODAP|journal=Global Biogeochemical Cycles|volume=18|issue=4|pages=GB4031|bibcode=2004GBioC..18.4031K|doi=10.1029/2004GB002247|doi-access=free}} {{Отворен пристап}}</ref> <sup class="noprint Inline-Template" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">&#x5B; ''[[Википедија:Проверливост|<span title="The material near this tag failed verification of its source citation(s). (February 2012)">неуспешна верификација</span>]]'' &#x5D;</sup>
|
|-
| Неодамнешно минато (1990-ти)
| 8.104
| −0,075
| поле <ref name="key04" />
| + 18,9%
|-
| Сегашни нивоа
| ~ 8.069
| −0,11
| поле <ref name="scor-int"/><ref name="aad.gov.au">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.aad.gov.au/default.asp?casid=33583|title=Ocean acidification and the Southern Ocean|work=Australian Antarctic Division — Australia in Antarctica}}</ref><ref name="oceanacidification.wordpress.com">{{Наведена мрежна страница|url=https://news-oceanacidification-icc.org/2009/02/04/epa-weighs-action-on-ocean-acidification/|title=EPA weighs action on ocean acidification|date=4 February 2009}}</ref>
| '''+ 28,8%'''
|-
| 2050 (2× {{хем|CO|2}} = 560 ppm)
| 7.949
| −0,230
| модел <ref name="orr05" /> <sup class="noprint Inline-Template" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">&#x5B; ''[[Википедија:Проверливост|<span title="The material near this tag failed verification of its source citation(s). (June 2017)">неуспешна верификација</span>]]'' &#x5D;</sup>
| + 69,8%
|-
| 2100 (IS92a) 
| 7.824
| −0,355
| модел <ref name="orr05" /> <sup class="noprint Inline-Template" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">&#x5B; ''[[Википедија:Проверливост|<span title="The material near this tag failed verification of its source citation(s). (June 2017)">неуспешна верификација</span>]]'' &#x5D;</sup>
| + 126,5%
|}
[[Податотека:Carbon_cycle_processes_in_high-latitude_shelf_seas.jpg|мини|Детален дијаграм на јаглеродниот циклус во океанот]]
Во плитки крајбрежни региони, голем број фактори се вкрстуваат за да влијаат на промената на pH вредноста покрај атмосферскиот {{хем|CO|2}}.<ref name=":1">{{Наведено списание|last=Carstensen|first=Jacob|last2=Duarte|first2=Carlos M.|date=2019-04-16|title=Drivers of pH Variability in Coastal Ecosystems|url=https://doi.org/10.1021/acs.est.8b03655|journal=Environmental Science & Technology|volume=53|issue=8|pages=4020–4029|bibcode=2019EnST...53.4020C|doi=10.1021/acs.est.8b03655|issn=0013-936X|pmid=30892892}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Duarte|first=Carlos M.|last2=Hendriks|first2=Iris E.|last3=Moore|first3=Tommy S.|last4=Olsen|first4=Ylva S.|last5=Steckbauer|first5=Alexandra|last6=Ramajo|first6=Laura|last7=Carstensen|first7=Jacob|last8=Trotter|first8=Julie A.|last9=McCulloch|first9=Malcolm|date=2013-03-01|title=Is Ocean Acidification an Open-Ocean Syndrome? Understanding Anthropogenic Impacts on Seawater pH|journal=Estuaries and Coasts|language=en|volume=36|issue=2|pages=221–236|doi=10.1007/s12237-013-9594-3|issn=1559-2731|doi-access=free}}</ref> Тие вклучуваат биолошки процеси, како што се фотосинтезата и дишењето,<ref>{{Наведено списание|last=Lowe|first=Alexander T.|last2=Bos|first2=Julia|last3=Ruesink|first3=Jennifer|date=2019-01-30|title=Ecosystem metabolism drives pH variability and modulates long-term ocean acidification in the Northeast Pacific coastal ocean|journal=Scientific Reports|language=en|volume=9|issue=1|pages=963|bibcode=2019NatSR...9..963L|doi=10.1038/s41598-018-37764-4|issn=2045-2322|pmc=6353961|pmid=30700764}}</ref> и издигнувањето на водата на брегот може да се измени со овие процеси.<ref>{{Наведено списание|last=Dong|first=Xu|last2=Huang|first2=Haining|last3=Zheng|first3=Nan|last4=Zhang|first4=Junpeng|last5=Wang|first5=Sumin|last6=Zhou|first6=Kaiwen|last7=Zhang|first7=Yuanbiao|last8=Ji|first8=Weidong|last9=Lin|first9=Hui|date=2021-02-05|title=Role of biological activity in mediating acidification in a coastal upwelling zone at the east coast of Hainan Island|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0272771420308556|journal=Estuarine, Coastal and Shelf Science|language=en|volume=249|pages=107124|bibcode=2021ECSS..24907124D|doi=10.1016/j.ecss.2020.107124|issn=0272-7714}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Ruesink|first=Jennifer L.|last2=Yang|first2=Sylvia|last3=Trimble|first3=Alan C.|date=2015-11-01|title=Variability in Carbon Availability and Eelgrass (Zostera marina) Biometrics Along an Estuarine Gradient in Willapa Bay, WA, USA|url=https://doi.org/10.1007/s12237-014-9933-z|journal=Estuaries and Coasts|language=en|volume=38|issue=6|pages=1908–1917|doi=10.1007/s12237-014-9933-z|issn=1559-2731}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Fairchild|first=William|last2=Hales|first2=Burke|date=2021|title=High-Resolution Carbonate System Dynamics of Netarts Bay, OR From 2014 to 2019|journal=Frontiers in Marine Science|language=en|volume=7|doi=10.3389/fmars.2020.590236|issn=2296-7745|doi-access=free}}</ref> Исто така, метаболизмот на екосистемот во слатководните извори што стигнуваат до крајбрежните води може да доведе до големи промени на pH таму,<ref name=":1" /> со стапки на биолошки индуцирана промена на pH зависни од локалната температура на водата.

=== Набљудувани стапки ===
{{Reduced pull quote|right|Ако продолжиме да емитираме {{CO2}} со иста брзина, до 2100 година киселоста на океаните ќе се зголеми за околу 150 проценти, стапка која не е забележана најмалку 400.000 години.|Програма за истражување на океаните за закиселување на Обединетото Кралство|2015<ref>Cited in [[Tim Flannery]], ''Atmosphere of Hope. Solutions to the Climate Crisis'', Penguin Books, 2015, page 47 ({{ISBN|9780141981048}}).</ref>}}
Една од првите детални збирки на податоци за испитување како рН варирала во текот на 8 години на одредена северна [[Умерена клима|умерена]] крајбрежна локација открила дека закиселувањето има силни врски со динамиката на ''[[in situ]]'' видови и дека варијацијата во pH вредноста на океаните може да предизвика варовничките видови да имаат полошо од неваровничките видови во години со ниска pH вредност и предвидува последици за [[бентал]]ните екосистеми во близина на брегот.<ref>{{Наведено списание|last=Wootton|first=J. T.|last2=Pfister, C. A.|last3=Forester, J. D.|year=2008|title=Dynamic patterns and ecological impacts of declining ocean pH in a high-resolution multi-year dataset|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=105|issue=48|pages=18848–18853|bibcode=2008PNAS..10518848W|doi=10.1073/pnas.0810079105|pmc=2596240|pmid=19033205|doi-access=free}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081124141053.htm|title=Ocean Growing More Acidic Faster Than Once Thought; Increasing Acidity Threatens Sea Life|date=2008-11-26|work=Science Daily|accessdate=26 November 2008}}</ref>

Сегашните стапки на закиселување на океаните се споредени со настанот на [[стаклена градина]] на границата Палеоцен-[[Еоцен]] (околу 55&nbsp;пред милиони години) кога температурата на површината на океаните се зголемила за 5-6&nbsp;степени [[Целзиусов степен|целзиусови]]. Не била забележана катастрофа во површинските екосистеми, но сепак организмите кои живеат на дното во длабоките океани доживеале големо истребување. Тековната киселост е на пат да достигне нивоа повисоки од било кое забележано во последните 65&nbsp;милиони години,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.physorg.com/news185444922.html|title=Rate of ocean acidification the fastest in 65 million years|date=2010-02-14|publisher=Physorg.com|accessdate=2013-08-29}}</ref><ref name="NYT-20191021">{{Наведени вести|url=https://www.nytimes.com/2019/10/21/science/chicxulub-asteroid-ocean-acid.html|title=The Dinosaur-Killing Asteroid Acidified the Ocean in a Flash - The Chicxulub event was as damaging to life in the oceans as it was to creatures on land, a study shows.|last=Joel|first=Lucas|date=21 October 2019|work=The New York Times|access-date=22 October 2019}}</ref><ref name="PNAS-20191021">{{Наведено списание|last=Henehan, Michael J.|displayauthors=et al.|date=21 October 2019|title=Rapid ocean acidification and protracted Earth system recovery followed the end-Cretaceous Chicxulub impact|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America|volume=116|issue=45|pages=22500–22504|bibcode=2019PNAS..11622500H|doi=10.1073/pnas.1905989116|pmc=6842625|pmid=31636204|doi-access=free}}</ref> и стапката на пораст е околу десет пати поголема од стапката што му претходела на палеоценско-еоценското масовно изумирање. Сегашната и проектираната киселост е опишана како речиси невиден геолошки настан.<ref name="yale_ridgwell_acidrate">{{Наведена мрежна страница|url=http://e360.yale.edu/content/feature.msp?id=2241|title=An Ominous Warning on the Effects of Ocean Acidification by Carl Zimmer: Yale Environment 360|publisher=e360.yale.edu|archive-url=https://web.archive.org/web/20140216034313/http://e360.yale.edu/content/feature.msp?id=2241|archive-date=16 February 2014|accessdate=2014-01-25}}</ref> Студијата на Националниот совет за истражување објавена во април [[2010]] година исто така заклучила дека „''нивото на киселина во океаните се зголемува со невидена брзина''“.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.mcclatchydc.com/news/nation-world/national/article24580576.html|title=Report: Ocean acidification rising at unprecedented rate|last=Newspapers|first=Les Blumenthal-McClatchy|date=2010-04-22|work=mcclatchydc}}</ref><ref>[[United States National Research Council]], 2010. [http://dels.nas.edu/Report/Ocean-Acidification-National-Strategy/12904/ Ocean Acidification: A National Strategy to Meet the Challenges of a Changing Ocean] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20140114221307/http://dels.nas.edu/Report/Ocean-Acidification-National-Strategy/12904/ |date=2014-01-14 }}</ref> Еден труд од 2012 година во списанието ''[[Наука (журнал)|Science]]'' го испитувала геолошкиот запис во обид да најде историски аналог за сегашните глобални услови, како и за оние во иднината. Истражувачите утврдиле дека моменталната стапка на закиселување на океаните е побрза отколку кога било во изминатите 300&nbsp;милиони години.<ref>{{Наведени вести|url=http://journalistsresource.org/studies/environment/climate-change/geological-record-ocean-acidification/|title=The Geological Record of Ocean Acidification}} JournalistsResource.org, retrieved 14 March 2012</ref><ref>{{Наведено списание|last=Hönisch|first=Bärbel|last2=Ridgwell|first2=Andy|last3=Schmidt|first3=Daniela N.|last4=Thomas|first4=E.|last5=Gibbs|first5=S. J.|last6=Sluijs|first6=A.|last7=Zeebe|first7=R.|last8=Kump|first8=L.|last9=Martindale|first9=R. C.|year=2012|title=The Geological Record of Ocean Acidification|journal=Science|volume=335|issue=6072|pages=1058–1063|bibcode=2012Sci...335.1058H|doi=10.1126/science.1208277|pmid=22383840}}</ref>

Преглед на климатските научници на блогот ''RealClimate'', на извештајот од 2005 година на [[Кралско друштво|Кралското друштво]] на Обединетото Кралство на сличен начин ја истакнала централноста на ''стапките'' на промена во сегашниот процес на антропогена киселост, пишувајќи:<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.realclimate.org/index.php/archives/2005/07/the-acid-ocean-the-other-problem-with-cosub2sub-emission/|title=The Acid Ocean – the Other Problem with CO2 Emission|last=David|date=2 July 2005|work=Real Climate}}</ref><blockquote>„Природната pH вредност на океанот е одредена од потребата да се балансира таложењето и закопувањето на {{хем|CaCO|3}} на [[Океанско дно|морското дно]] против приливот на {{хем|Ca||2+}} и {{хем|CO|3|2-}} во океанот од растворање на карпите на копно, наречено атмосферски влијанија. Овие процеси ја стабилизираат pH вредноста на океанот, со механизам наречен {{хем|CaCO|3}} компензација... Поентата да се изнесе повторно е да се забележи дека ако {{хем|CO|2}} концентрацијата на атмосферата се менува побавно од ова, pH вредноста на океанот ќе биде релативно непроменета бидејќи {{хем|CaCO|3}} може да продолжи. [сегашната] киселост на фосилните горива е многу побрза од природните промени, и затоа скокот на киселината ќе биде поинтензивен отколку што Земјата видела во најмалку 800.000&nbsp;години."</blockquote>Само во 15-годишниот период 1995-2010 година, киселоста се зголемила за 6 проценти во горните 100&nbsp;метри на [[Тихиот Океан]] од [[Хаваи]] до [[Алјаска]].<ref name="2010aug_sciam">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=threatening-ocean-life|title=How Acidification Threatens Oceans from the Inside Out|last=Marah J. Hardt|last2=Carl Safina|date=9 August 2010|work=Scientific American|archive-url=https://web.archive.org/web/20101226161319/http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=threatening-ocean-life|archive-date=2010-12-26}}</ref> Според изјавата во јули 2012 година на Џејн Лубченко, шеф на американската [[Национална океанска и атмосферска управа|Национална океанска и атмосферска администрација]] „''површинските води се менуваат многу побрзо отколку што сугерираа првичните пресметки.'' ''Тоа е уште една причина да бидеме многу сериозно загрижени за количината на јаглерод диоксид што сега е во атмосферата и дополнителната количина што продолжуваме да ја исфрламе''.“ <ref name="HPost"/>

Една студија од 2013 година тврди дека киселоста се зголемува со брзина 10 пати побрзо отколку во која било од еволутивните кризи во историјата на [[Земјата]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.theguardian.com/environment/2013/aug/25/rising-acid-levels-seas-endanger-marine-poertner|title=Rising levels of acids in seas may endanger marine life, says study|last=Fiona Harvey|date=2013-08-25|work=The Guardian|accessdate=2013-08-29}}</ref> Во синтетичкиот извештај објавен во ''Science'' во 2015 година, 22 водечки поморски научници изјавиле дека од согорувањето на фосилните горива ја менува хемијата на океаните побрзо од кога било од Големото истребување, најтешкиот познат настан на истребување на Земјата, нагласувајќи дека 2&nbsp;°C максималното зголемување на температурата договорено од владите го одразува премалото намалување на емисиите за да се спречат „''драматичните влијанија''“ врз светските океани, при што водечкиот автор [[Жан-Пјер Гатузо]] забележал дека „''Океанот беше минимално земен предвид на претходните преговори за климата.'' ''Нашата студија дава убедливи аргументи за радикална промена на конференцијата на ОН (во Париз) за климатските промени''.“ <ref>{{Наведени вести|url=https://www.bbc.com/news/science-environment-33369024|title=CO2 emissions threaten ocean crisis|last=Harrabin|first=Roger|date=3 July 2015|work=BBC News}}</ref>

Брзината со која ќе се појави закиселување на океаните може да биде под влијание на стапката на затоплување на површинските океани, бидејќи хемиските рамнотежи кои управуваат со pH на морската вода зависат од температурата.<ref name=":0">{{Наведено списание|last=Humphreys|first=M. P.|year=2016|title=Climate sensitivity and the rate of ocean acidification: future impacts, and implications for experimental design|journal=ICES Journal of Marine Science|volume=74|issue=4|pages=934–940|doi=10.1093/icesjms/fsw189|doi-access=free}}</ref> Поголемото затоплување на морската вода може да доведе до помала промена на pH вредноста за дадено зголемување на CO2.<ref name=":0" /> Разликата во промените во температурата и соленоста помеѓу басените е една од главните причини за разликите во стапките на закиселување во различни локалитети.
{| class="wikitable sortable"
|+Стапки на киселост во различни морски региони
! Место
! Стапка на закиселување (10 <sup>−3</sup> pH единици / година)
! Период
! Извор на податоци
|-
| Исланд <ref>{{Наведено списание|last=Olafsson|first=J.|last2=Olafsdottir|first2=S. R.|last3=Benoit-Cattin|first3=A.|last4=Danielsen|first4=M.|last5=Arnarson|first5=T. S.|last6=Takahashi|first6=T.|date=25 November 2009|title=Rate of Iceland Sea acidification from time series measurements|journal=Biogeosciences|volume=6|issue=11|pages=2661–2668|bibcode=2009BGeo....6.2661O|doi=10.5194/bg-6-2661-2009}}</ref>
| -2.4
| 1984 – 2009 година
| Директни мерења
|-
| Пасаж Дрејк <ref>{{Наведено списание|last=Midorikawa|first=Takashi|last2=Inoue|first2=Hisayuki Y.|last3=Ishii|first3=Masao|last4=Sasano|first4=Daisuke|last5=Kosugi|first5=Naohiro|last6=Hashida|first6=Gen|last7=Nakaoka|first7=Shin-ichiro|last8=Suzuki|first8=Toru|date=March 2012|title=Decreasing pH trend estimated from 35-year time series of carbonate parameters in the Pacific sector of the Southern Ocean in summer|journal=Deep Sea Research Part I: Oceanographic Research Papers|volume=61|pages=131–139|bibcode=2012DSRI...61..131M|doi=10.1016/j.dsr.2011.12.003}}</ref>
| -1,8
| 2002 – 2012 година
| Директни мерења
|-
| Канари<ref>{{Наведено списание|last=González-Dávila|first=M.|last2=Santana-Casiano|first2=J. M.|last3=Rueda|first3=M. J.|last4=Llinás|first4=O.|date=11 October 2010|title=The water column distribution of carbonate system variables at the ESTOC site from 1995 to 2004|journal=Biogeosciences|volume=7|issue=10|pages=3067–3081|bibcode=2010BGeo....7.3067G|doi=10.5194/bg-7-3067-2010}}</ref>
| -1,7
| 1995 – 2004 година
| Директни мерења
|-
| Хаваи<ref>{{Наведено списание|last=Dore|first=J. E.|last2=Lukas|first2=R.|last3=Sadler|first3=D. W.|last4=Church|first4=M. J.|last5=Karl|first5=D. M.|date=28 July 2009|title=Physical and biogeochemical modulation of ocean acidification in the central North Pacific|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=106|issue=30|pages=12235–12240|doi=10.1073/pnas.0906044106|pmc=2716384|pmid=19666624|doi-access=free}}</ref>
| -1,9
| 1989 – 2007 година
| Директни мерења
|-
| Бермуди<ref>{{Наведено списание|last=Bates|first=N. R.|last2=Best|first2=M. H. P.|last3=Neely|first3=K.|last4=Garley|first4=R.|last5=Dickson|first5=A. G.|last6=Johnson|first6=R. J.|date=11 July 2012|title=Detecting anthropogenic carbon dioxide uptake and ocean acidification in the North Atlantic Ocean|journal=Biogeosciences|volume=9|issue=7|pages=2509–2522|bibcode=2012BGeo....9.2509B|doi=10.5194/bg-9-2509-2012}}</ref>
| -1,7
| 1984 – 2012 година
| Директни мерења
|-
| Коралното море <ref>{{Наведено списание|last=Pelejero|first=Carles|last2=Calvo|first2=Eva|last3=McCulloch|first3=Malcolm T.|last4=Marshall|first4=John F.|last5=Gagan|first5=Michael K.|last6=Lough|first6=Janice M.|last7=Opdyke|first7=Bradley N.|date=30 September 2005|title=Preindustrial to Modern Interdecadal Variability in Coral Reef pH|journal=Science|volume=309|issue=5744|pages=2204–2207|bibcode=2005Sci...309.2204P|doi=10.1126/science.1113692|pmid=16195458}}</ref>
| -0,2
| ~ 1700 - ~ 1990 година
| Реконструкција на прокси
|-
| Источен Медитеран <ref>{{Наведено списание|last=Bialik|first=Or M.|last2=Sisma-Ventura|first2=Guy|date=December 2016|title=Proxy-based reconstruction of surface water acidification and carbonate saturation of the Levant Sea during the Anthropocene|journal=Anthropocene|volume=16|pages=42–53|doi=10.1016/j.ancene.2016.08.001}}</ref>
| -2.3
| 1964 – 2005 година
| Реконструкција на прокси
|}

=== Предвидени идни стапки ===
Проектот ''[[Наука за Земјиниот систем]]'' информира дека, до околу [[2008]] година, киселоста на океаните ги надминала историските аналози <ref>{{Наведено списание|last=Mora|first=Camilo|last2=Frazier|first2=Abby G.|last3=Longman|first3=Ryan J.|last4=Dacks|first4=Rachel S.|last5=Walton|first5=Maya M.|last6=Tong|first6=Eric J.|last7=Sanchez|first7=Joseph J.|last8=Kaiser|first8=Lauren R.|last9=Stender|first9=Yuko O.|date=2013-10-10|title=The projected timing of climate departure from recent variability|url=http://www.nature.com/articles/nature12540|journal=Nature|language=en|volume=502|issue=7470|pages=183–187|bibcode=2013Natur.502..183M|doi=10.1038/nature12540|issn=0028-0836|pmid=24108050}}</ref> и, во комбинација со други [[биогеохемија|биогеохемиски]] промени на океаните, може да го поткопа функционирањето на морските екосистеми и да го наруши обезбедувањето на многу добра и услуги поврзани со почетокот на океанот како уште во 2100 г.<ref name="Mora"/>

Доколку опстојува моделот „бизнис како и обично“ за човековата активност, се проценува дека pH вредноста на океаните во 2100 година би можела да се намали за 0,2 до 0,5 единици во споредба со денешниот ден.<ref>{{Наведено списание|last=Cummings|first=Vonda|last2=Hewitt|first2=Judi|last3=Van Rooyen|first3=Anthony|last4=Currie|first4=Kim|last5=Beard|first5=Samuel|last6=Thrush|first6=Simon|last7=Norkko|first7=Joanna|last8=Barr|first8=Neill|last9=Heath|first9=Philip|date=2011|editor-last=Gilbert|editor-first=Jack Anthony|title=Ocean Acidification at High Latitudes: Potential Effects on Functioning of the Antarctic Bivalve Laternula elliptica|journal=PLOS ONE|language=en|volume=6|issue=1|pages=e16069|bibcode=2011PLoSO...616069C|doi=10.1371/journal.pone.0016069|issn=1932-6203|pmc=3016332|pmid=21245932|doi-access=free}}</ref> Океаните не го доживеале ова ниво на киселост 14 милиони години.<ref>{{Наведено списание|last=Sosdian|first=S. M.|last2=Lear|first2=C. H.|date=2020|title=Initiation of the Western Pacific Warm Pool at the Middle Miocene Climate Transition?|url=https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2020PA003920|journal=Paleoceanography and Paleoclimatology|language=en|volume=35|issue=12|page=3920|bibcode=2020PaPa...35.3920S|doi=10.1029/2020PA003920|issn=2572-4517}}</ref>

Се предвидува дека ќе се случи еколошка пресвртна точка до [[2030]] година, а најдоцна до [[2038]] година <ref>{{Наведување|last=McNeil BI|title=Southern Ocean acidification: A tipping point at 450-ppm atmospheric CO2|date=December 2, 2008|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=105|number=48|pages=18860–4|bibcode=2008PNAS..10518860M|doi=10.1073/pnas.0806318105|pmc=2596239|pmid=19022908|last2=Matear RJ}}</ref> [[Томас Лавџој]], поранешен главен советник за биолошка разновидност на Светската банка, посочил дека киселоста на океаните ќе се удвои во следните 40&nbsp;години. Тој изјавил дека оваа стапка е 100 пати поголема од какви било промени во киселоста на океаните во последните 20&nbsp;милиони години, што го прави малку веројатно дека [[Морски живот|морскиот живот]] некако може да се прилагоди на промените.<ref name="2009ng_acidrate">{{Наведена мрежна страница|url=http://blogs.nationalgeographic.com/blogs/news/chiefeditor/2009/12/acidification.html|title=UN: Oceans are 30 percent more acidic than before fossil fuels|archive-url=https://web.archive.org/web/20110103073233/http://blogs.nationalgeographic.com/blogs/news/chiefeditor/2009/12/acidification.html|archive-date=3 January 2011}}</ref> Се предвидува дека до 2100 година, доколку истовремените биогеохемиски промени влијаат на испораката на океанските добра и услуги, тогаш тие исто така би можеле да имаат значителен ефект врз човековата благосостојба на оние кои многу се потпираат на океанот за храна, работа и приходи.

Експерти кои претходно учествувале во извештаите на [[Меѓувладин панел за климатски промени|IPCC]] утврдиле дека сè уште не е можно да се одреди праг за киселост на океаните што не треба да се надмине.<ref>{{Наведено списание|last=Gattuso|first=Jean-Pierre|last2=Mach|first2=Katharine J.|last3=Morgan|first3=Granger|date=April 2013|title=Ocean acidification and its impacts: an expert survey|url=https://zenodo.org/record/3412626|journal=Climatic Change|volume=117|issue=4|pages=725–738|bibcode=2013ClCh..117..725G|doi=10.1007/s10584-012-0591-5|issn=0165-0009}}{{Мртва_врска|date=October 2022 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref>

== Ефекти врз калцификацијата ==
Промените во хемијата на океаните може да имаат екстензивни директни и индиректни ефекти врз организмите и нивните живеалишта. Една од најважните последици од зголемената киселост на океаните се однесува на производството на школки и плочи од [[калциум карбонат]] ({{хем|CaCO|3}}).<ref name="raven052"/> Овој процес се нарекува калцификација и е важен за биологијата и опстанокот на широк опсег на морски организми. Калцификацијата вклучува таложење на растворени јони во цврст {{хем|CaCO|3}} структури, како што се [[коколит]]и. Откако ќе се образуваат, таквите структури се ранливи на растворање, освен ако околната морска вода содржи [[Растворливост|заситени]] концентрации на карбонатни јони (CO <sub>3</sub> <sup>2-</sup>).

=== Механизам ===
[[Податотека:Carbonate_system_of_seawater.svg|мини|Промена на карбонатниот систем на морската вода од закиселувањето на океаните.]]
Од дополнителниот [[јаглерод диоксид]] додаден во океаните, дел останува како растворен јаглерод диоксид, додека остатокот придонесува за создавање дополнителен бикарбонат (и дополнителна [[јаглеродна киселина]]). Ова исто така ја зголемува концентрацијата на водородните јони, а процентот на зголемување на водородот е поголем од процентуалното зголемување на бикарбонатот,<ref name="Mitchell">{{Наведено списание|last=Mitchell|first=M. J.|displayauthors=etal|year=2010|title=A model of carbon dioxide dissolution and mineral carbonation kinetics|journal=Proceedings of the Royal Society A|volume=466|issue=2117|pages=1265–1290|bibcode=2010RSPSA.466.1265M|doi=10.1098/rspa.2009.0349|doi-access=free}}</ref> создавајќи нерамнотежа во реакцијата HCO <sub>3</sub> <sup>−</sup> ⇌ CO <sub>3</sub> <sup>2−</sup> + H <sup>+</sup>. За да се одржи хемиската рамнотежа, некои од карбонатните јони кои се веќе во океанот се комбинираат со некои од водородните јони за да направат понатамошен бикарбонат. Така, концентрацијата на карбонатните јони во океанот е намалена, создавајќи нерамнотежа во реакцијата Ca <sup>2+</sup> + CO <sub>3</sub> <sup>2−</sup> ⇌ CaCO <sub>3</sub> и со што се прави растворање на образуваните {{хем|CaCO|3}} структури поверојатно.

Зголемувањето на концентрациите на растворениот јаглерод диоксид и бикарбонат, и намалувањето на карбонатот, се прикажани на Бјерум.

=== Состојба на растворливост ===
Состојбата на [[растворливост]] (позната како Ω) на морската вода за минерал е мерка за термодинамичкиот потенцијал за образување или растворање на минералот, а за калциум карбонат е опишан со следнава равенка:

: <math chem="">{\Omega} = \frac{\left[\ce{Ca^2+}\right] \left[\ce{CO3^2-}\right]}{K_{sp}}</math>

Овде Ω е производ на концентрациите (или активностите) на јоните кои реагираат што го образуваат минералот (Ca2+ и CO2− 3), поделено со производот од концентрациите на тие јони кога минералот е во рамнотежа (К sp), односно кога минералот ниту се образува ниту се раствора. Во морската вода, природната хоризонтална граница се образува како резултат на температурата, притисокот и длабочината и е позната како хоризонт на заситеност<ref name="raven052"/>. Над овој хоризонт на растворливост, Ω има вредност поголема од 1, а CaCO3 не се раствора лесно. Повеќето калцифицирачки организми живеат во такви води. Под оваа длабочина, Ω има вредност помала од 1, а CaCO3 ќе се раствори. Меѓутоа, ако неговата стапка на производство е доволно висока за да се надомести растворањето, CaCO3 сè уште може да се појави каде што Ω е помало од 1. Длабочината на компензација на карбонат се јавува на длабочината во океанот каде што производството е надминато со растворање<ref>{{Cite book|title=Introductory Oceanography|url=https://archive.org/details/introductoryocea0000thur_c7r4|last1=Thurman|first1=H.V.|last2=Trujillo|first2=A.P.|publisher=Prentice Hall|year=2004|isbn=978-0-13-143888-0}}</ref>.

Намалувањето на концентрацијата на CO<sub>3</sub> <sup>2−</sup> го намалува Ω, и оттука го прави {{хем|CaCO|3}} поверојатно е распаѓање.

Калциум карбонатот се јавува во два вообичаени полиморфи (кристални форми): [[арагонит]] и [[калцит]]. Арагонитот е многу порастворлив од калцитот, така што хоризонтот на растворливост на арагонит е секогаш поблиску до површината од хоризонтот на заситеност со калцит.<ref name="raven052">Raven, JA, et al. (2005) [http://royalsociety.org/Report_WF.aspx?pageid=9633 "Ocean acidification due to increasing atmospheric carbon dioxide".] Royal Society, London, UK.</ref> Ова исто така значи дека оние организми кои произведуваат арагонит може да бидат поранливи на промени во киселоста на океаните отколку оние што произведуваат калцит.<ref name="orr05"/> Зголемување на {{хем|CO|2}} нивоа и резултирачката пониска pH вредност на морската вода ја намалува состојбата на заситеност на {{хем|CaCO|3}} и ги подига хоризонтите на заситеност на двете форми поблиску до површината.<ref>[[The Royal Society]]. Ocean Acidification Due To Increasing Atmospheric Carbon Dioxide, The Clyvedon Press Ltd. (2005): 11.</ref> Се верува дека ова намалување на состојбата на растворливост е еден од главните фактори што доведува до намалена калцификација кај морските организми, бидејќи неорганските врнежи на {{хем|CaCO|3}} е правопропорционална на неговата состојба на растворливост.<ref>{{Наведено списание|last=Marubini|first=F.|last2=Ferrier-Pagès|first2=C.|last3=Furla|first3=P.|last4=Allemand|first4=D.|year=2008|title=Coral calcification responds to seawater acidification: a working hypothesis towards a physiological mechanism|journal=Coral Reefs|volume=27|issue=3|pages=491–499|bibcode=2008CorRe..27..491M|doi=10.1007/s00338-008-0375-6|doi-access=free}}</ref>

== Влијанија ==
[[File:Impacts_of_ocean_acidification_(NOAA_EVL).webm|десно|алт=refer to caption and image description|мини]]
Зголемувањето на киселоста има веројатно штетни последици, како што се депресивни стапки на метаболизмот кај џамбо лигњите,<ref name="Rosa">{{Наведено списание|last=Rosa|first=R.|last2=Seibel|first2=B.|year=2008|title=Synergistic effects of climate-related variables suggest future physiological impairment in a top oceanic predator|journal=PNAS|volume=105|issue=52|pages=20776–20780|bibcode=2008PNAS..10520776R|doi=10.1073/pnas.0806886105|pmc=2634909|pmid=19075232|doi-access=free}}</ref> депресирање на имунолошките одговори на сините школки,<ref name="Bibby">{{Наведено списание|last=Bibby|first=R.|displayauthors=etal|year=2008|title=Effects of ocean acidification on the immune response of the blue mussel Mytilus edulis|journal=Aquatic Biology|volume=2|pages=67–74|doi=10.3354/ab00037|doi-access=free}}</ref> и [[белење на корали]]те.

Извештаите „''Резиме за закиселување на океаните за креаторите на политиките 2013''“ и [[Меѓувладин панел за климатски промени|IPCC]] одобриле „''Специјален извештај за океанот и криосферата во климата што се менува''“ од 2019 година ги опишуваат наодите од истражувањето и можните влијанија.<ref>{{Наведени вести|url=http://www.igbp.net/publications/summariesforpolicymakers/summariesforpolicymakers/oceanacidificationsummaryforpolicymakers2013.5.30566fc6142425d6c9111f4.html|title=Ocean Acidification Summary for Policymakers|publisher=IGBP}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.ipcc.ch/srocc/home/|title=Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate — Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate|date=2019-09-25|work=IPCC|accessdate=2019-11-12}}</ref>

=== Корално белење ===
Феноменот на корално белење или избелување на коралите и дегенерација на екосистемите на коралните гребени е една од последиците на зголемената киселост на океаните. Тропските и суптропските средини, вклучувајќи области како што се Карибите и околните региони, тропска [[Азија]] (на пр. Индонезија, Филипини, Тајланд, Малдиви) и тропскиот [[Тихи Океан]] (на пр Австралискиот корален гребен, [[тихоокеански острови|тихоокеанските острови]], Папуа Нова Гвинеја) се најмногу погодени од корално белење, бидејќи тоа се регионите во светот кои ги содржат најголемите и најобемните системи на корални гребени.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://theconversation.com/severely-threatened-and-deteriorating-global-authority-on-nature-lists-the-great-barrier-reef-as-critical-151275|title='Severely threatened and deteriorating': global authority on nature lists the Great Barrier Reef as critical|last=Day|first=Jon C.|last2=Heron|first2=Scott F.|work=The Conversation|language=en|accessdate=2021-09-03}}</ref>

=== Влијанија врз океанските организми ===
[[Податотека:Effect_of_Ocean_Acidification_on_Calcification.svg|мини|Школки од птероподи се раствораат во повеќе кисели услови предизвикани од зголемени количини на CO во атмосферата]]
Зголеменото закиселување на океаните го отежнува пристапот на организмите што создаваат школки до карбонатните јони, неопходни за производство на нивната тврда егзоскелетна обвивка. Океанските калцифицирачки организми го опфаќаат [[Ланец на исхрана|синџирот]] на исхрана од [[автотроф]]и до [[хетеротроф]]и и вклучуваат организми како што се коколитофори, [[корал]]и, фораминифери, [[Иглокожи|ехинодерми]], [[ракови]] и [[мекотели]]. Како што е опишано погоре, во нормални услови, калцитот и арагонитот се стабилни во површинските води бидејќи карбонатниот јон е во презаситени концентрации. Меѓутоа, како што опаѓа pH на океаните, концентрацијата на карбонатните јони исто така се намалува, а кога карбонатот станува недозаситен, структурите направени од калциум карбонат се ранливи на растворање. Затоа, дури и ако нема промена во стапката на калцификација, стапката на растворање на варовничкиот материјал се зголемува.<ref>{{Наведено списание|last=Nienhuis|first=S.|last2=Palmer|first2=A.|last3=Harley|first3=C.|year=2010|title=Elevated CO<sub>2</sub> affects shell dissolution rate but not calcification rate in a marine snail|journal=Proceedings of the Royal Society B|volume=277|issue=1693|pages=2553–2558|doi=10.1098/rspb.2010.0206|pmc=2894921|pmid=20392726}}</ref>
[[Податотека:Victim_of_Acidification.jpg|мини|Нормално заштитна обвивка направена тенка, кревка и транспарентна со закиселување]]
Корали,<ref name="gatt98">{{Наведено списание|last=Gattuso|first=J.-P.|last2=Frankignoulle, M.|last3=Bourge, I.|last4=Romaine, S.|last5=Buddemeier, R. W.|year=1998|title=Effect of calcium carbonate saturation of seawater on coral calcification|url=http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|journal=Global and Planetary Change|volume=18|issue=1–2|pages=37–46|bibcode=1998GPC....18...37G|doi=10.1016/S0921-8181(98)00035-6|access-date=2022-02-21|archive-date=2019-07-20|archive-url=https://web.archive.org/web/20190720181400/http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|url-status=dead}}</ref><ref name="gatt99">{{Наведено списание|last=Gattuso|first=J.-P.|last2=Allemand, D.|last3=Frankignoulle, M.|year=1999|title=Photosynthesis and calcification at cellular, organismal and community levels in coral reefs: a review on interactions and control by carbonate chemistry|url=http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|journal=American Zoologist|volume=39|pages=160–183|doi=10.1093/icb/39.1.160|doi-access=free|access-date=2022-02-21|archive-date=2019-07-20|archive-url=https://web.archive.org/web/20190720181400/http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|url-status=dead}}</ref><ref name="lan05">{{Наведено списание|last=Langdon|first=C.|last2=Atkinson, M. J.|year=2005|title=Effect of elevated pCO<sub>2</sub> on photosynthesis and calcification of corals and interactions with seasonal change in temperature/irradiance and nutrient enrichment|journal=Journal of Geophysical Research|volume=110|issue=C09S07|pages=C09S07|bibcode=2005JGRC..11009S07L|doi=10.1029/2004JC002576|doi-access=free}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=D'Olivo|first=Juan P.|last2=Ellwood|first2=George|last3=DeCarlo|first3=Thomas M.|last4=McCulloch|first4=Malcolm T.|date=2019-11-15|title=Deconvolving the long-term impacts of ocean acidification and warming on coral biomineralisation|journal=Earth and Planetary Science Letters|volume=526|pages=115785|bibcode=2019E&PSL.52615785D|doi=10.1016/j.epsl.2019.115785|issn=0012-821X|doi-access=free}}</ref> коколитофорни алги,<ref name="rieb00">{{Наведено списание|last=Riebesell|first=Ulf|last2=Zondervan, Ingrid|last3=Rost, Björn|last4=Tortell, Philippe D.|last5=Zeebe, Richard E.|last6=Morel, François M. M.|year=2000|title=Reduced calcification of marine plankton in response to increased atmospheric {{хем|CO|2}}|url=https://epic.awi.de/id/eprint/3784/1/Rie2000a.pdf|journal=Nature|volume=407|issue=6802|pages=364–367|bibcode=2000Natur.407..364R|doi=10.1038/35030078|pmid=11014189}}</ref><ref name="zond01">{{Наведено списание|last=Zondervan|first=I.|last2=Zeebe, R. E.|last3=Rost, B.|last4=Rieblesell, U.|year=2001|title=Decreasing marine biogenic calcification: a negative feedback on rising atmospheric CO<sub>2</sub>|url=http://oceanrep.geomar.de/1545/1/Zondervan.pdf|journal=Global Biogeochemical Cycles|volume=15|issue=2|pages=507–516|bibcode=2001GBioC..15..507Z|doi=10.1029/2000GB001321|doi-access=free}}</ref><ref name="zond02">{{Наведено списание|last=Zondervan|first=I.|last2=Rost, B.|last3=Rieblesell, U.|year=2002|title=Effect of CO<sub>2</sub> concentration on the PIC/POC ratio in the coccolithophore ''Emiliania huxleyi'' grown under light limiting conditions and different day lengths|url=https://epic.awi.de/id/eprint/4613/1/Zon2001a.pdf|journal=Journal of Experimental Marine Biology and Ecology|volume=272|issue=1|pages=55–70|doi=10.1016/S0022-0981(02)00037-0}}</ref><ref name="delille05">{{Наведено списание|last=Delille|first=B.|last2=Harlay, J.|last3=Zondervan, I.|last4=Jacquet, S.|last5=Chou, L.|last6=Wollast, R.|last7=Bellerby, R.G.J.|last8=Frankignoulle, M.|last9=Borges, A.V.|year=2005|title=Response of primary production and calcification to changes of pCO<sub>2</sub> during experimental blooms of the coccolithophorid ''Emiliania huxleyi''|url=http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|journal=Global Biogeochemical Cycles|volume=19|issue=2|pages=GB2023|bibcode=2005GBioC..19.2023D|doi=10.1029/2004GB002318|doi-access=free|access-date=2022-02-21|archive-date=2019-07-20|archive-url=https://web.archive.org/web/20190720181400/http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|url-status=dead}}</ref> коралини алги,<ref name="kuffner">{{Наведено списание|last=Kuffner|first=I. B.|last2=Andersson, A. J.|last3=Jokiel, P. L.|last4=Rodgers, K. S.|last5=Mackenzie, F. T.|year=2007|title=Decreased abundance of crustose coralline algae due to ocean acidification|journal=Nature Geoscience|volume=1|issue=2|pages=114–117|bibcode=2008NatGe...1..114K|doi=10.1038/ngeo100}}</ref> фораминифери,<ref name="catalyst-2007-09-13-OAtbgws">{{Наведени вести|url=http://www.abc.net.au/catalyst/stories/s2029333.htm|title=Ocean Acidification – The BIG global warming story|last=Phillips|first=Graham|date=2007-09-13|work=ABC TV Science: Catalyst|access-date=2007-09-18|publisher=Australian Broadcasting Corporation|last2=Chris Branagan}}</ref> школки <ref name="gaz07">{{Наведено списание|last=Gazeau|first=F.|last2=Quiblier, C.|last3=Jansen, J. M.|last4=Gattuso, J.-P.|last5=Middelburg, J. J.|last6=Heip, C. H. R.|year=2007|title=Impact of elevated {{хем|CO|2}} on shellfish calcification|url=http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|journal=Geophysical Research Letters|volume=34|issue=7|pages=L07603|bibcode=2007GeoRL..3407603G|doi=10.1029/2006GL028554|hdl-access=free|access-date=2022-02-21|archive-date=2019-07-20|archive-url=https://web.archive.org/web/20190720181400/http://www.obs-vlfr.fr/~gattuso/jpg_papers_list.php|url-status=dead}}</ref> и птероподи<ref name="orr05" /><ref name="comeau09">{{Наведено списание|last=Comeau|first=C.|last2=Gorsky, G.|last3=Jeffree, R.|last4=Teyssié, J.-L.|last5=Gattuso, J.-P.|year=2009|title=Impact of ocean acidification on a key Arctic pelagic mollusc ("Limacina helicina")|journal=Biogeosciences|volume=6|issue=9|pages=1877–1882|bibcode=2009BGeo....6.1877C|doi=10.5194/bg-6-1877-2009|doi-access=free}}</ref> имаат зголемено растворање кога се изложени на покачен {{хем|CO|2}}.

[[Кралско друштво|Кралското друштво]] објавило сеопфатен преглед на закиселувањето на океаните и неговите потенцијални последици, во јуни [[2005]] година.<ref name="raven052"/> Сепак, некои студии пронашле различни одговори на закиселувањето на океаните, при што калцификацијата и фотосинтезата на коколитофор се зголемуваат при покачена атмосферска pCO2,<ref name="buitenhuis99">{{Наведено списание|last=Buitenhuis|first=E. T.|last2=de Baar, H. J. W.|last3=Veldhuis, M. J. W.|year=1999|title=Photosynthesis and calcification by ''Emiliania huxleyi'' (Prymnesiophyceae) as a function of inorganic carbon species|url=https://www.rug.nl/research/portal/en/publications/photosynthesis-and-calcification-by-emiliania-huxleyi-prymnesiophyceae-as-a-function-of-inorganic-carbon-species(5cb8f469-613a-4251-a85c-f503172ef691).html|journal=Journal of Phycology|volume=35|issue=5|pages=949–959|doi=10.1046/j.1529-8817.1999.3550949.x}}</ref><ref name="nimer93">{{Наведено списание|last=Nimer|first=N. A.|last2=Merrett, M. J.|year=1993|title=Calcification rate in ''Emiliania huxleyi'' Lohmann in response to light, nitrate and availability of inorganic carbon|journal=New Phytologist|volume=123|issue=4|pages=673–677|doi=10.1111/j.1469-8137.1993.tb03776.x|doi-access=free}}</ref><ref name="Iglesias2008">{{Наведено списание|last=Iglesias-Rodriguez|first=M.D.|last2=Halloran, P.R.|last3=Rickaby, R.E.M.|last4=Hall, I.R.|last5=Colmenero-Hidalgo, E.|last6=Gittins, J.R.|last7=Green, D.R.H.|last8=Tyrrell, T.|last9=Gibbs, S.J.|year=2008|title=Phytoplankton Calcification in a High-CO<sub>2</sub> World|journal=Science|volume=320|issue=5874|pages=336–340|bibcode=2008Sci...320..336I|doi=10.1126/science.1154122|pmid=18420926}}</ref> еднаков пад на примарното производство и калцификацијата како одговор на покаченото CO2 <ref name="sciandra03">{{Наведено списание|last=Sciandra|first=A.|last2=Harlay, J.|last3=Lefevre, D.|displayauthors=etal|year=2003|title=Response of coccolithophorid ''Emiliania huxleyi'' to elevated partial pressure of CO<sub>2</sub> under nitrogen limitation|journal=Marine Ecology Progress Series|volume=261|pages=111–112|bibcode=2003MEPS..261..111S|doi=10.3354/meps261111|doi-access=free}}</ref> или насоката на одговорот варира помеѓу видовите.<ref name="langer06">{{Наведено списание|last=Langer|first=G.|last2=Geisen, M.|last3=Baumann, K. H.|displayauthors=etal|year=2006|title=Species-specific responses of calcifying algae to changing seawater carbonate chemistry|url=https://epic.awi.de/id/eprint/14731/1/Lan2006e.pdf|journal=Geochemistry, Geophysics, Geosystems|volume=7|issue=9|pages=Q09006|bibcode=2006GGG.....709006L|doi=10.1029/2005GC001227}}</ref> Студијата во 2008 година, која го испитувала јадрото на седиментот од [[Атлантски Океан|Северен Атлантик]], покажала дека иако составот на видовите на коколитофоридите останал непроменет за [[Индустриска револуција|индустрискиот]] период од 1780 до 2004 година, калцификацијата на коколитите се зголемила до 40% во исто време.<ref name="Iglesias2008" /> Студијата од 2010 година од Универзитетот Стони Брук сугерирала дека додека некои области се прекумерно ожнеани и други риболовни терени се обновуваат, поради закиселувањето на океаните можеби е невозможно да се вратат многу претходни популации на школки. Иако целосните еколошки последици од овие промени во калцификацијата се сè уште неизвесни, се чини дека многу видови кои калцифицираат ќе бидат негативно погодени.

Кога биле изложени во експерименти на pH намалена за 0,2 до 0,4, ларвите на умерена кршлива ѕвезда, роднина на обичната морска ѕвезда, помалку од 0,1 отсто преживеале повеќе од осум дена. Исто така, постои сугестија дека падот на коколитофорите може да има секундарни ефекти врз климата, придонесувајќи за [[Глобално затоплување|глобалното затоплување]] со намалување на [[албедо]]то на Земјата преку нивните ефекти врз облачноста на океаните.<ref name="rutt06">{{Наведено списание|last=Ruttiman|first=J.|year=2006|title=Sick Seas|journal=Nature|volume=442|issue=7106|pages=978–980|bibcode=2006Natur.442..978R|doi=10.1038/442978a|pmid=16943816|doi-access=free}}</ref> Сите морски екосистеми на Земјата ќе бидат изложени на промени во закиселувањето и на неколку други биогеохемиски промени во океаните.

Течноста во внатрешните одделенија (целентерон) каде коралите го растат нивниот [[егзоскелет]] е исто така исклучително важна за растот на калцификацијата. Кога стапката на заситеност на арагонитот во надворешната морска вода е на амбиентално ниво, коралите брзо ќе ги растат своите арагонитни кристали во нивните внатрешни прегради, па оттука нивниот егзоскелет брзо расте. Ако нивото на арагонит во надворешната морска вода е пониско од нивото на околината, коралите мора да работат понапорно за да ја одржат вистинската рамнотежа во внатрешниот оддел. Кога тоа ќе се случи, процесот на растење на кристалите се забавува, а тоа ја забавува брзината на тоа колку расте нивниот егзоскелет. Во зависност од тоа колку арагонит има во околната вода, коралите може дури и да престанат да растат бидејќи нивоата на арагонит се премногу ниски за да се втурнат во внатрешниот оддел. Тие дури може да се растворат побрзо отколку што можат да направат кристали во нивниот скелет, во зависност од нивото на арагонит во околната вода.<ref>{{Наведено списание|last=Cohen|first=A.|last2=Holcomb|first2=M.|year=2009|title=Why Corals Care About Ocean Acidification: Uncovering the Mechanism|journal=Oceanography|volume=24|issue=4|pages=118–127|doi=10.5670/oceanog.2009.102|doi-access=free}}</ref> Според сегашната прогресија на емисиите на јаглерод, околу 70% од северноатлантските ладни корали ќе живеат во корозивни води до 2050-60 година.<ref name="Perez2018">{{Наведено списание|last=Pérez|first=F.|last2=Fontela|first2=M.|last3=García-Ibañez|first3=M.|last4=Mercier|first4=H.|last5=Velo|first5=A.|last6=Lherminier|first6=P.|last7=Zunino|first7=P.|last8=de la Paz|first8=M.|last9=Alonso|first9=F.|date=22 February 2018|title=Meridional overturning circulation conveys fast acidification to the deep Atlantic Ocean|url=https://archimer.ifremer.fr/doc/00426/53783/|journal=Nature|volume=554|issue=7693|pages=515–518|bibcode=2018Natur.554..515P|doi=10.1038/nature25493|pmid=29433125}}</ref>

Студијата спроведена од океанографската институција Вудс Хол во јануари 2018 година покажала дека скелетниот раст на коралите во закиселени услови е примарно под влијание на намалениот капацитет за градење густи егзоскелети, наместо да влијае на линеарното проширување на егзоскелетот. Користејќи глобални климатски модели, тие покажуваат дека густината на некои видови корали може да се намали за над 20% до крајот на овој век.<ref>{{Наведено списание|last=Mollica|first=Nathaniel R.|last2=Guo|first2=Weifu|last3=Cohen|first3=Anne L.|last4=Huang|first4=Kuo-Fang|last5=Foster|first5=Gavin L.|last6=Donald|first6=Hannah K.|last7=Solow|first7=Andrew R.|date=20 February 2018|title=Ocean acidification affects coral growth by reducing skeletal density|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=115|issue=8|pages=1754–1759|bibcode=2018PNAS..115.1754M|doi=10.1073/pnas.1712806115|pmc=5828584|pmid=29378969|doi-access=free}}</ref>

Експериментот на ''самото место'' на површина од 400 m <sup>2</sup> на Големиот корален гребен за намалување на нивото на CO2 на морската вода (покачување на pH) до приближно до прединдустриската вредност покажала зголемување од 7% во нето калцификацијата.<ref name="Albright2016">{{Наведено списание|last=Albright|first=R.|last2=Caldeira|first2=L.|last3=Hosfelt|first3=J.|last4=Kwiatkowski|first4=L.|last5=Maclaren|first5=J. K.|last6=Mason|first6=B. M.|last7=Nebuchina|first7=Y.|last8=Ninokawa|first8=A.|last9=Pongratz|first9=J.|date=24 February 2016|title=Reversal of ocean acidification enhances net coral reef calcification|journal=Nature|volume=531|issue=7594|pages=362–365|bibcode=2016Natur.531..362A|doi=10.1038/nature17155|pmid=26909578}}</ref> Сличен експеримент за подигање на нивото на CO2 на морската вода на ниво што се очекува наскоро по средината на овој век покажала дека нето калцификацијата се намалила за 34%.<ref name="Albright2018">{{Наведено списание|last=Albright|first=R.|last2=Takeshita|first2=T.|last3=Koweek|first3=D. A.|last4=Ninokawa|first4=A.|last5=Wolfe|first5=K.|last6=Rivlin|first6=T.|last7=Nebuchina|first7=Y.|last8=Young|first8=J.|last9=Caldeira|first9=K.|date=14 March 2018|title=Carbon dioxide addition to coral reef waters suppresses net community calcification|journal=Nature|volume=555|issue=7697|pages=516–519|bibcode=2018Natur.555..516A|doi=10.1038/nature25968|pmid=29539634}}</ref>

Закиселувањето на океаните може да принуди некои организми да ги прераспределат ресурсите подалеку од продуктивни крајни точки како што е растот со цел да се одржи калцификацијата.<ref>{{Наведено списание|last=Hannah L. Wood|last2=John I. Spicer|last3=Stephen Widdicombe|year=2008|title=Ocean acidification may increase calcification rates, but at a cost|journal=Proceedings of the Royal Society B|volume=275|issue=1644|pages=1767–1773|doi=10.1098/rspb.2008.0343|pmc=2587798|pmid=18460426}}</ref> На пример, остригите, ''Magallana gigas'', се препознаваат дека доживуваат метаболички промени заедно со изменетите стапки на калцификација поради енергетските размени кои произлегуваат од нерамнотежа на pH.<ref name=":6">{{Наведено списание|last=Ducker|first=James|last2=Falkenberg|first2=Laura J.|date=2020|title=How the Pacific Oyster Responds to Ocean Acidification: Development and Application of a Meta-Analysis Based Adverse Outcome Pathway|journal=Frontiers in Marine Science|language=en|volume=7|doi=10.3389/fmars.2020.597441|issn=2296-7745|doi-access=free}}</ref>

На некои места јаглерод диоксидот излегува од морското дно, локално менувајќи ја pH вредноста и другите аспекти на хемијата на морската вода. Студиите за овие протекувања на јаглерод диоксид документирале различни одговори од различни организми. Заедниците на коралните гребени сместени во близина на вливот на јаглерод диоксид се од особен интерес поради чувствителноста на некои видови корали на закиселување. Во [[Папуа Нова Гвинеја]], намалувањето на pH вредноста предизвикано од навлегувањето на јаглерод диоксид е поврзано со падот на разновидноста на видовите на коралите.<ref>{{Наведено списание|last=Fabricius|first=Katharina|date=2011|title=Losers and winners in coral reefs acclimatized to elevated carbon dioxide concentrations|journal=Nature Climate Change|volume=1|issue=3|pages=165–169|bibcode=2011NatCC...1..165F|doi=10.1038/nclimate1122}}</ref> Сепак, во [[Палау]] протекувањето на јаглерод диоксид не е поврзано со намалената разновидност на видовите на коралите, иако биоерозијата на коралните скелети е многу повисока на места со ниска pH вредност.

Закиселувањето на океаните може да влијае на океанските биолошки водени секвестрации на [[јаглерод]] од атмосферата во внатрешноста на океаните и седиментот на морското дно, слабеејќи ја таканаречената [[биолошка пумпа]].<ref>{{Наведено списание|last=Henehan|first=Michael J.|last2=Ridgwell|first2=Andy|last3=Thomas|first3=Ellen|last4=Zhang|first4=Shuang|last5=Alegret|first5=Laia|last6=Schmidt|first6=Daniela N.|last7=Rae|first7=James W. B.|last8=Witts|first8=James D.|last9=Landman|first9=Neil H.|date=2019-11-05|title=Rapid ocean acidification and protracted Earth system recovery followed the end-Cretaceous Chicxulub impact|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=116|issue=45|pages=22500–22504|bibcode=2019PNAS..11622500H|doi=10.1073/pnas.1905989116|issn=0027-8424|pmc=6842625|pmid=31636204|doi-access=free}}</ref> Закиселувањето на морската вода, исто така, може да ги направи фитопланктоните на Антарктикот помали и помалку ефикасни во складирањето на јаглеродот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://phys.org/news/2019-08-acid-oceans-plankton-fueling-faster.html|title=Acid oceans are shrinking plankton, fueling faster climate change|last=Petrou|first=Katherina|last2=Nielsen|first2=Daniel|date=2019-08-27|work=phys.org|accessdate=2019-11-12}}</ref> Ваквите промени се повеќе се проучуваат и синтетизираат преку употреба на физиолошки рамки.

=== Други биолошки влијанија ===
Освен забавувањето и/или враќањето на калцификацијата, организмите може да претрпат други негативни ефекти, или индиректно преку негативни влијанија врз ресурсите на храна,<ref name="raven052"/> или директно како репродуктивни или физиолошки ефекти. На пример, покачените океански нивоа на CO може да произведат {{хем|CO|2}} индуцирана закиселување на телесните течности, позната како [[хиперкапнија]]. Исто така, се верува дека зголемувањето на киселоста на океаните има низа директни последици. На пример, зголемената киселост е забележана за: намалување на метаболичките стапки во џамбо лигњите;<ref name="Rosa"/> ги намалува имунолошките одговори на сините школки.<ref name="Bibby"/> Ова е веројатно затоа што закиселувањето на океаните може да ги промени [[Aкустика|акустичните]] својства на морската вода, дозволувајќи му на звукот дополнително да се шири и да ја зголеми бучавата од океанот.<ref name="Hester">{{Наведено списание|last=Hester|first=K. C.|displayauthors=etal|year=2008|title=Unanticipated consequences of ocean acidification: A noisier ocean at lower pH|journal=Geophysical Research Letters|volume=35|issue=19|pages=L19601|bibcode=2008GeoRL..3519601H|doi=10.1029/2008GL034913|doi-access=free}}</ref> Ова влијае на сите животни кои користат звук за [[Ехолокација на животните|ехолокација]] или комуникација.<ref name="npr-threat">[https://www.npr.org/templates/transcript/transcript.php?storyId=111807469 Acid In The Oceans: A Growing Threat To Sea Life] by Richard Harris. All Things Considered, 12 August 2009.</ref> На јајцата на лигњите од Атлантикот им било потребно подолго време да се изведат во закиселена вода, а [[Статоцист|статолитот]] на лигњите бил помал и погрешно образуван кај животните сместени во морска вода со пониска pH вредност. Пониската PH била симулирана со 20-30 пати повеќе од нормалната количина на {{хем|CO|2}}.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://conservationmagazine.org/2013/06/stunted-growth/|title=Ocean acidification could make squid develop abnormally|last=Kwok|first=Roberta|date=4 June 2013|publisher=University of Washington|accessdate=2013-08-24}}</ref> Сепак, како и кај калцификацијата, сè уште нема целосно разбирање на овие процеси во морските организми или [[екосистем]]и.<ref name="Ocean Acidification and Krill">{{Наведени вести|url=http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,24392216-27703,00.html|title=Swiss marine researcher moving in for the krill|work=The Australian|access-date=28 September 2008|archive-url=https://web.archive.org/web/20081211233233/http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,24392216-27703,00.html|archive-date=11 December 2008|year=2008}}</ref>

Друг можен ефект би бил зголемувањето на појавата на [[црвена плима|црвените плими]], што може да придонесе за акумулација на токсини кај малите организми како што се [[сардели|сарделата]] и [[школка|школките]], за возврат зголемување на појавата на труење со амнестични школки, невротоксично труење со школки и паралитично труење со школки.<ref name="Ocean Acidification Promotes Disruptive and Harmful Algal Blooms on Our Coasts">{{Наведена мрежна страница|url=http://coastalscience.noaa.gov/news/climate/ocean-acidification-promotes-disruptive-and-harmful-algal-blooms-on-our-coasts/|title=Ocean Acidification Promotes Disruptive and Harmful Algal Blooms on Our Coasts|year=2014}}</ref>

Иако црвената плима е штетна, други корисни фотосинтетички организми можат да имаат корист од зголеменото ниво на јаглерод диоксид. Што е најважно, морските треви ќе имаат корист.<ref name="Turley 278–286">{{Наведено списание|last=Turley|first=Carol|last2=Gattuso|first2=Jean-Pierre|date=July 2012|title=Future biological and ecosystem impacts of ocean acidification and their socioeconomic-policy implications|journal=Current Opinion in Environmental Sustainability|volume=4|issue=3|pages=278–286|doi=10.1016/j.cosust.2012.05.007|doi-access=free}}</ref> Експериментот направен во 2018 година заклучил дека како што морските треви ја зголемуваат својата фотосинтетичка активност, стапките на калцификација на алгите се зголемуваат. Ова може да биде потенцијална техника за ублажување во услови на зголемена киселост.<ref name="Turley 278–286" />

Закиселувањето на океаните може да биде од корист за некои видови, на пример зголемување на стапката на раст на морската ѕвезда, ''[[Pisaster ochraceus]].'' <ref name="Gooding">{{Наведено списание|last=Gooding|first=R.|displayauthors=etal|year=2008|title=Elevated water temperature and carbon dioxide concentration increase the growth of a keystone echinoderm|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=106|issue=23|pages=9316–21|bibcode=2009PNAS..106.9316G|doi=10.1073/pnas.0811143106|pmc=2695056|pmid=19470464|doi-access=free}}</ref>

==== Рибини лаври ====
Закиселувањето на океаните исто така може да има влијание врз ларвите на морските риби. Тоа внатрешно влијае на нивните миризливи системи, што е клучен дел од нивниот развој, особено во почетната фаза од нивниот живот. Портокаловите ларви претежно живеат на океанските гребени кои се опкружени со вегетативни острови.<ref name="MUNDAY">{{Наведено списание|last=Munday|first=Philip L.|year=2009|title=Ocean Acidification Impairs Olfactory Discrimination and Homing Ability of a Marine Fish.|url=http://www.pnas.org/content/pnas/106/6/1848.full.pdf|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=106|issue=6|pages=1848–52|bibcode=2009PNAS..106.1848M|doi=10.1073/pnas.0809996106|pmc=2644126|pmid=19188596|doi-access=free|access-date=2022-02-22|archive-date=2022-02-25|archive-url=https://web.archive.org/web/20220225074839/https://www.pnas.org/content/pnas/106/6/1848.full.pdf|url-status=dead}}</ref> Со користење на нивното сетило за мирис, познато е дека ларвите можат да ги откријат разликите помеѓу гребените опкружени со вегетативни острови и гребените кои не се опкружени со вегетативни острови.<ref name="MUNDAY" /> Ларвите на рибите-кловн треба да бидат способни да прават разлика помеѓу овие две дестинации за да имаат способност да лоцираат област која е задоволителна за нивниот раст. Друга употреба на системите за миризба на морските риби е да се помогне во одредувањето на разликата помеѓу нивните родители и другите возрасни риби со цел да се избегне оплодување помеѓу крвни сродници.

Во експерименталниот објект за аквариум на Универзитетот Џејмс Кук, рибите-кловн се одржувале во неманипулирана морска вода која добила pH од 8,15 ± 0,07, што е слична на pH вредноста на нашиот сегашен океан. За да се тестираат ефектите на различни нивоа на pH, морската вода била манипулирана на три различни pH нивоа, вклучувајќи ја и неманипулираната pH вредност. Двете спротивставени нивоа на pH кореспондираат со моделите за климатски промени кои ги предвидуваат идните атмосферски нивоа на CO2.<ref name="MUNDAY"/> Во 2100 година, моделот предвидува дека потенцијално би можеле да се добие ново на 1.000 ppm, што е во корелација со pH од 7,8 ± 0,05. Резултатите од овој експеримент покажуваат дека кога ларвите се изложени на pH од 7,8 ± 0,05, нивната реакција на знаците на животната средина драстично се разликува од реакцијата на ларвите на знаците во неманипулирана pH вредност. На pH од 7,6 ± 0,05 ларвите немале реакција на било кој тип на знак. Овие резултати ги прикажуваат негативните исходи што веројатно би можеле да бидат иднината за ларвите на морските риби.

==== Однесување на корални риби ====
Студијата во 2020 година го оспорува потенцијалното негативно влијание на нивото на закиселување на океаните на крајот на векот врз однесувањето на коралните риби и сугерира дека ефектот може да биде занемарлив.<ref>{{Наведено списание|last=Clark|first=Timothy D.|last2=Raby|first2=Graham D.|last3=Roche|first3=Dominique G.|last4=Binning|first4=Sandra A.|last5=Speers-Roesch|first5=Ben|last6=Jutfelt|first6=Fredrik|last7=Sundin|first7=Josefin|date=January 2020|title=Ocean acidification does not impair the behaviour of coral reef fishes|url=https://www.nature.com/articles/s41586-019-1903-y|journal=Nature|language=en|volume=577|issue=7790|pages=370–375|bibcode=2020Natur.577..370C|doi=10.1038/s41586-019-1903-y|issn=1476-4687|pmid=31915382}}</ref> Лабораториските експерименти во контролирана средина покажале раст на видовите фитопланктони предизвикани од јаглерод диоксид.<ref>{{Наведено списание|last=Pardew|first=Jacob|last2=Blanco Pimentel|first2=Macarena|last3=Low-Decarie|first3=Etienne|date=April 2018|title=Predictable ecological response to rising CO 2 of a community of marine phytoplankton|url=|journal=Ecology and Evolution|language=en|volume=8|issue=8|pages=4292–4302|doi=10.1002/ece3.3971|pmc=5916311|pmid=29721298}}</ref> Теренската студија на коралниот гребен во [[Квинсленд]] и [[Западна Австралија]] од 2007 до 2012 година тврди дека коралите се поотпорни на промените на pH на животната средина отколку што се сметло, поради внатрешната регулација на [[хомеостаза]]та; ова ги прави топлинските промени, наместо закиселувањето, главниот фактор за ранливоста на коралните гребени поради климатските промени.<ref>{{Наведено списание|last=McCulloch|first=Malcolm T.|last2=D’Olivo|first2=Juan Pablo|last3=Falter|first3=James|last4=Holcomb|first4=Michael|last5=Trotter|first5=Julie A.|date=2017-05-30|title=Coral calcification in a changing World and the interactive dynamics of pH and DIC upregulation|url=|journal=Nature Communications|language=en|volume=8|issue=1|pages=15686|bibcode=2017NatCo...815686M|doi=10.1038/ncomms15686|issn=2041-1723|pmc=5499203|pmid=28555644}}</ref>

=== Влијанијата на екосистемот ===
[[Податотека:Drivers_of_hypoxia_and_acidification_in_upwelling_shelf_systems.svg|мини| Предизвикувачи на хипоксија и интензивирање на закиселувањето на океаните во системите. Екваторските ветрови го поттикнуваат закиселувањето на ниско ниво на растворен кислород (DO), многу хранливи материи и високо растворен неоргански јаглерод (DIC) од над минималната зона на кислород. Градиентите меѓу полиците во продуктивноста и времето на престој на дното ја поттикнуваат јачината на DO (DIC) да се намалува (зголемува) додека водата транзитира низ продуктивниот [[континентален праг]].<ref name="Chan2019">Chan, F., Barth, J.A., Kroeker, K.J., Lubchenco, J. and Menge, B.A. (2019) "The dynamics and impact of ocean acidification and hypoxia". ''Oceanography'', '''32'''(3): 62–71. {{doi|10.5670/oceanog.2019.312}}. [[File:CC-BY_icon.svg|50x50пкс]] Material was copied from this source, which is available under a [[creativecommons:by/4.0/|Creative Commons Attribution 4.0 International License]].</ref><ref>Gewin, V. (2010) "Oceanography: Dead in the water". ''Nature'', '''466'''(7308): 812. {{doi|10.1038/466812a}}.</ref>]]
Додека целосните импликации на покачениот јаглерод диоксид врз морските екосистеми сè уште се документираат, постои значителен број на истражувања кои покажуваат дека комбинацијата на закиселување на океаните и покачена температура на океаните, предизвикани главно од јаглерод диоксид и други емисии на стакленички гасови, имаат сложен ефект за морскиот живот и океанската средина. Овој ефект далеку го надминува поединечното штетно влијание на било кој од нив.<ref>Kroeker, et al. (June 2013) "Impacts of ocean acidification on marine organisms: quantifying sensitivities and interaction with warming." Glob Chang Biol. 19(6): 1884–1896</ref><ref>Harvey, et al. (April 2013) "Meta-analysis reveals complex marine biological responses to the interactive effects of ocean acidification and warming." Ecol Evol. 3(4): 1016–1030</ref><ref>Nagelkerken Global alteration of ocean ecosystem functioning due to increasing human CO2 emissions, PNAS vol. 112 no. 43, 2015</ref> Дополнително, затоплувањето на океаните ја влошува деоксигенацијата на океаните, што е дополнителен стрес за морските организми, со зголемување на стратификацијата на океаните, преку ефектите на густината и растворливоста, со што се ограничуваат [[хранливите материи]],<ref>{{Наведено списание|last=Bednaršek|first=N.|last2=Harvey|first2=C.J.|last3=Kaplan|first3=I.C.|last4=Feely|first4=R.A.|last5=Možina|first5=J.|year=2016|title=Pteropods on the edge: Cumulative effects of ocean acidification, warming, and deoxygenation|journal=Progress in Oceanography|volume=145|pages=1–24|bibcode=2016PrOce.145....1B|doi=10.1016/j.pocean.2016.04.002}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Keeling|first=Ralph F.|last2=Garcia|first2=Hernan E.|year=2002|title=The change in oceanic O2 inventory associated with recent global warming|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|volume=99|issue=12|pages=7848–7853|bibcode=2002PNAS...99.7848K|doi=10.1073/pnas.122154899|pmc=122983|pmid=12048249|doi-access=free}}</ref> додека во исто време се зголемува метаболичката побарувачка.

Анализите ја квантифицирале насоката и големината на штетните ефекти од закиселувањето на океаните, затоплувањето и деоксигенацијата на океанот.<ref>Harvey wt al Ecol Evol. 2013 Apr; 3(4): 1016–1030</ref><ref>Gruber, Nicolas. "Warming up, turning sour, losing breath: ocean biogeochemistry under global change." Philosophical Transactions of the Royal Society of London A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences 369.1943 (2011): 1980–1996.</ref><ref>Anthony, et al. (May 2011) "Ocean acidification and warming will lower coral reef resilience." Global Change biology, Volume 17, Issue 5, Pages 1798–1808</ref> Овие мета-анализи се дополнително тестирани од мезокосмочните студии <ref>Goldenberg, Silvan U, et al. (2017) "Boosted food web productivity through ocean acidification collapses under warming." Global Change Biology.</ref><ref>Pistevos, Jennifer CA, et al. (2015) "Ocean acidification and global warming impair shark hunting behaviour and growth." Scientific reports 5: 16293.</ref> кои откриле катастрофален ефект врз мрежата на морската храна.

=== Небиолошки влијанија ===
Доколку се тргнат настрана директните биолошки ефекти, се очекува дека закиселувањето на океаните во иднина ќе доведе до значително намалување на закопувањето на карбонатните седименти за неколку векови, па дури и до растворање на постоечките карбонатни седименти.<ref name="ridgwell07">{{Наведено списание|last=Ridgwell|first=A.|last2=Zondervan, I.|last3=Hargreaves, J. C.|last4=Bijma, J.|last5=Lenton, T. M.|year=2007|title=Assessing the potential long-term increase of oceanic fossil fuel CO<sub>2</sub> uptake due to CO<sub>2</sub>-calcification feedback|journal=Biogeosciences|volume=4|issue=4|pages=481–492|bibcode=2007BGeo....4..481R|doi=10.5194/bg-4-481-2007|doi-access=free}}</ref> Ова ќе предизвика зголемување на алкалноста на океаните, што ќе доведе до подобрување на океанот како резервоар за CO<sub>2</sub> со импликации за климатските промени бидејќи повеќе CO<sub>2</sub> ја напушта атмосферата за океанот.<ref name="tyrrell08">{{Наведено списание|last=Tyrrell|first=T.|year=2008|title=Calcium carbonate cycling in future oceans and its influence on future climates|journal=Journal of Plankton Research|volume=30|issue=2|pages=141–156|doi=10.1093/plankt/fbm105|doi-access=free}}</ref>

=== Влијанија врз човечката индустрија ===
Заканата од закиселување вклучува пад на [[Комерцијален риболов|комерцијалниот риболов]] и на арктичката [[Туризам|туристичка индустрија]] и економија. Комерцијалниот риболов е загрозен бидејќи закиселувањето им штети на калцифицирачките организми кои ја сочинуваат основата на арктичките прехранбени мрежи.

[[Птеропода|Птероподите]] и [[Кршлива ѕвезда|кршливите ѕвезди]] ја сочинуваат основата на арктичките прехранбени мрежи и и двете се сериозно оштетени од киселоста. Школките на птероподите се раствораат со зголемена киселост и кршливите ѕвезди губат мускулна маса кога повторно растат додатоци.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://oceana.org/en/our-work/climate-energy/ocean-acidification/learn-act/effects-of-ocean-acidification-on-marine-species-ecosystems|title=Effects of Ocean Acidification on Marine Species & Ecosystems|work=Report|publisher=OCEANA|accessdate=13 October 2013|archive-date=2014-12-25|archive-url=https://web.archive.org/web/20141225091214/http://oceana.org/en/our-work/climate-energy/ocean-acidification/learn-act/effects-of-ocean-acidification-on-marine-species-ecosystems|url-status=dead}}</ref> За птероподите да создадат школки, потребен им е арагонит кој се произведува преку карбонатните јони и растворениот калциум. Птероподите се сериозно погодени бидејќи зголемените нивоа на закиселување постојано ја намалуваат количината на вода презаситена со карбонат што е потребна за создавање арагонит.<ref name="biogeosciences">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.biogeosciences.net/8/919/2011/bg-8-919-2011.pdf|title=Impact of ocean acidification and elevated temperatures on early juveniles of the polar shelled pteropod Limacina helicina : mortality, shell degradation, and shell growth|last=Lischka, S.|last2=Büdenbender J.|date=15 April 2011|work=Report|publisher=Biogeosciences|pages=919–932|accessdate=14 November 2013|last3=Boxhammer T.|last4=Riebesell U.}}</ref> Водите на Арктикот се менуваат толку брзо што ќе станат незаситени со арагонит веќе во 2016 година <ref name="biogeosciences" /> Дополнително, јајцата на кршливите ѕвезди умираат во рок од неколку дена кога се изложени на очекуваните услови кои произлегуваат од закиселувањето на Арктикот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.cicero.uio.no/webnews/index_e.aspx?id=11909|title=Comprehensive study of Arctic Ocean acidification|work=Study|publisher=CICERO|archive-url=https://web.archive.org/web/20131210231159/http://www.cicero.uio.no/webnews/index_e.aspx?id=11909|archive-date=10 December 2013|accessdate=14 November 2013}}</ref> Закиселувањето се заканува да ги уништи арктичките прехранбени мрежи од основата нагоре. Арктичките прехранбени мрежи се сметаат за едноставни, што значи дека има неколку чекори во синџирот на исхрана од мали организми до поголеми грабливци. На пример, птероподите се „''клучен плен на голем број повисоки грабливци - поголеми планктони, риби, морски птици, китови''“.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.bbc.co.uk/nature/20461646|title=Antarctic marine wildlife is under threat, study finds|publisher=BBC Nature|accessdate=13 October 2013}}</ref> И птероподите и морските ѕвезди служат како значителен извор на храна и нивното отстранување од едноставната прехранбена мрежа би претставувало сериозна закана за целиот екосистем. Ефектите врз калцифицирачките организми во основата на прехранбените мрежи може потенцијално да го уништат риболовот. Вредноста на рибата уловена од американскиот комерцијален риболов во 2007 година била проценета на 3,8 милијарди долари&nbsp;и од тие 73% се добиени од калцификатори и нивните директни грабливци.<ref>{{Наведено списание|last=V. J. Fabry|last2=C. Langdon|last3=W. M. Balch|last4=A. G. Dickson|last5=R. A. Feely|last6=B. Hales|last7=D. A. Hutchins|last8=J. A. Kleypas|last9=C. L. Sabine|title=Present and Future Impacts of Ocean Acidification on Marine Ecosystems and Biogeochemical Cycles|url=http://www.us-ocb.org/publications/OCB_OA_rept.pdf|journal=Report of the Ocean Carbon and Biogeochemistry Scoping Workshop on Ocean Acidification Research|access-date=2022-02-22|archive-date=2010-11-17|archive-url=https://web.archive.org/web/20101117232337/http://www.us-ocb.org/publications/OCB_OA_rept.pdf|url-status=dead}}</ref> Другите организми се директно оштетени како резултат на закиселување. На пример, намалувањето на растот на морските калцификатори како што се [[Американски јастог|американскиот јастог]], океанскиот квахог значи дека има помалку месо од школки достапно за продажба и потрошувачка.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://dfo-mpo.gc.ca/science/coe-cde/soto/report-rapport-2012/index-eng.asp|title=Canada's State of the Oceans Report, 2012|year=2012|work=Report|publisher=Fisheries and Oceans Canada|archive-url=https://web.archive.org/web/20131106083015/http://www.dfo-mpo.gc.ca/science/coe-cde/soto/report-rapport-2012/index-eng.asp|archive-date=6 November 2013|accessdate=21 October 2013}}</ref> Риболовот на црвениот рак е исто така во сериозна закана бидејќи раковите се калцификатори и се потпираат на карбонатните јони за развој на школка. Бебешкиот црвен кралски рак е изложен на зголемени нивоа на киселост и доживеал 100% смртност по 95&nbsp;денови. Во 2006 година, црвениот крал сочинувал 23% од вкупната жетва, а сериозното намалување на популацијата на црвените ракови ќе ја загрози индустријата за берба на ракови.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.alaskaseafood.org/fishingprocessing/seafoodweb/stories/crab.html|title=Bering Sea Crab Fishery|date=November 2005|work=Report|publisher=Seafood Market Bulletin|archive-url=https://web.archive.org/web/20131211122841/http://www.alaskaseafood.org/fishingprocessing/seafoodweb/stories/crab.html|archive-date=11 December 2013|accessdate=10 November 2013}}</ref> Неколку океански стоки и услуги веројатно ќе бидат поткопани од идната киселост на океаните што потенцијално ќе влијае на егзистенцијата на околу 400 до 800&nbsp;милиони луѓе во зависност од сценариото за емисија.<ref name="Mora"/>

=== Влијанија врз домородните народи ===
Закиселувањето може да ја оштети туристичката економија на Арктикот и да влијае на начинот на живот на домородните народи. Главниот столб на арктичкиот туризам е [[Спортски риболов|спортскиот риболов]] и ловната индустрија. Индустријата за спортски риболов е загрозена од уривање на прехранбените мрежи кои обезбедуваат храна за ценетите риби. Падот на туризмот го намалува влезот на приходите во областа и ги загрозува економиите кои се повеќе зависни од туризмот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/DTIx0938xPA-PolarTourismEN.pdf|title=Tourism in the Polar Regions: The Sustainability Challenge|last=Snyder, John|work=Report|publisher=UNEP, The International Ecotourism Society|accessdate=13 October 2013|archive-date=2016-06-16|archive-url=https://web.archive.org/web/20160616023333/http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/DTIx0938xPA-PolarTourismEN.pdf|url-status=dead}}</ref> Брзото намалување или исчезнување на морскиот свет може да влијае и на исхраната на [[домородни народи|домородните народи]].

== Можни одговори ==
[[Податотека:Save_our_ocean,_People's_Climate_March,_29_April_2017_(cropped).jpg|мини|Демонстрант кој повикува на акција против закиселувањето на океаните на Маршот за народна клима (2017).]]

=== Намалување на емисиите на стакленички гасови ===
Членовите на Интеракадемскиот панел препорачале до 2050 година, глобалните антропогени емисии на јаглерод диоксид да се намалат за помалку од 50% од нивото од 1990 година.<ref name="iap statement"/> Изјавата од 2009 година <ref name="iap statement" /> исто така ги повикала светските лидери да:<blockquote>
* Признајте дека закиселувањето на океаните е директна и реална последица на зголемувањето на атмосферските концентрации на јаглерод диоксид, веќе има ефект при сегашните концентрации и веројатно ќе предизвика сериозна штета на важните морски екосистеми бидејќи концентрациите на јаглерод диоксид достигнуваат 450 [делови на милион (ppm)] и погоре;
* ... Признајте дека намалувањето на акумулацијата на јаглерод диоксид во атмосферата е единственото практично решение за ублажување на закиселувањето на океаните;
* ... Засилете ги активностите за намалување на стресните фактори, како што се [[Прекумерен риболов|прекумерниот риболов]] и [[Загадување на океаните|загадувањето]], на морските екосистеми за да се зголеми отпорноста на киселоста на океаните.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.theguardian.com/environment/2019/dec/04/tackling-ocean|title=Tackling degraded oceans could mitigate climate crisis - report|last=Harvey|first=Fiona|date=2019-12-04|work=The Guardian|access-date=2019-12-07|language=en-GB|issn=0261-3077}}</ref>
</blockquote>Стабилизирањето на концентрациите на јаглерод диоксид во атмосферата на 450 ppm ќе бара краткорочни намалувања на емисиите, со поостри намалувања со текот на времето. {{Sfnp|Clarke|others|2007}}

Германскиот советодавен совет за глобални промени <ref name="wbgu ocean acidification">{{Harvp|WBGU|2006}}</ref> изјавил:<blockquote>Со цел да се спречи нарушување на калцификацијата на морските организми и резултирачкиот ризик од фундаментално менување на морските прехранбени мрежи, треба да се почитува следнава заштитна шина: pH вредноста на блиските површински води не треба да падне повеќе од 0,2 единици под просечната вредност пред индустријата. во кој било поголем океански регион (ниту во глобалната средина).</blockquote>Една цел на политиката поврзана со киселоста на океаните е големината на идното глобално затоплување. Страните на Рамковната конвенција на Обединетите нации за климатски промени (UNFCCC) усвоиле цел за ограничување на затоплувањето на под 2&nbsp;°C, во однос на прединдустриското ниво.<ref>{{Наведено списание|last=UNFCCC|date=15 March 2011|title=Report of the Conference of the Parties on its sixteenth session, held in Cancun from 29 November to 10 December 2010. Addendum. Part two: Action taken by the Conference of the Parties at its sixteenth session|url=http://unfccc.int/resource/docs/2010/cop16/eng/07a01.pdf#page=2|journal=Framework Convention on Climate Change|location=Geneva, Switzerland|publisher=United Nations|at=p. 3, paragraph 4}} [http://unfccc.int/documentation/documents/advanced_search/items/6911.php?priref=600006173 Document available] in UN languages and text format.</ref> Исполнувањето на оваа цел ќе бара значителни намалувања на антропогените емисии на јаглерод диоксид. {{Sfnp|UNEP|2010}}

Ограничување на глобалното затоплување на под 2&nbsp;°C би значело намалување на pH на површината на океаните од 0,16 од прединдустриските нивоа. Ова би претставувало значителен пад на pH на површината на океаните. {{Sfnp|Good|others|2010}}

На 25 септември 2015 година, USEPA негирала <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.federalregister.gov/documents/2015/10/07/2015-25164/carbon-dioxide-emissions-and-ocean-acidification-tsca-section-21-petition-reasons-for-agency#page-60577|title=Carbon Dioxide Emissions and Ocean Acidification; TSCA Section 21 Petition; Reasons for Agency Response|date=2015-10-07|publisher=Environmental Protection Agency (EPA)}}</ref> граѓанска петиција од 30 јуни 2015 година <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.epa.gov/sites/production/files/2015-09/documents/petition_oa_tsca_2014_final_2.pdf|title=TSCA Section 21 Petition Requesting EPA to Regulate Anthropogenic Emissions Carbon Dioxide|last=Center for Biological Diversity|last2=Donn J. Viviani|work=US EPA}}</ref> со која се барало од ЕПА да го регулира јаглерод диоксидот под закон со цел да се ублажи закиселувањето на океаните. Во негирањето, ЕПА изјавила дека ризиците од закиселување на океаните се „''поефикасно и поефективно третирани''“ во рамките на домашните активности, на пример, во рамките на Претседателскиот акционен план за климата,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://obamawhitehouse.archives.gov/sites/default/files/image/president27sclimateactionplan.pdf|title=The President's Climate Action Plan|accessdate=27 June 2017}}</ref> и дека се следат повеќе начини за работа со и во други нации да се намалат емисиите и уништувањето на шумите и да се промовира чиста енергија и енергетска ефикасност.

На 28 март 2017 година, [[САД]] со извршна наредба го укинале Акциониот план за климата.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.cnn.com/2017/03/27/politics/trump-climate-change-executive-order/index.html|title=Trump dramatically changes US approach to climate change|last=Dan Merica|date=28 March 2017|work=CNN Politics|publisher=CNN}}</ref> На 1 јуни 2017 година било објавено дека САД ќе се повлечат од Париските договори <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.nytimes.com/2017/06/01/climate/trump-paris-climate-agreement.html|title=Trump Will Withdraw U.S. From Paris Climate Agreement|last=Shear|first=Michael D.|date=1 June 2017|work=The New York Times}}</ref> и на 12 јуни 2017 година дека САД ќе се воздржат од ветувањето за климатските промени на Г7,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.theguardian.com/environment/2017/jun/12/us-opts-out-g7-pledge-paris-climate-accord-irreversible|title=US opts out of G7 pledge stating Paris climate accord is 'irreversible'|date=12 June 2017|work=The Guardian}}</ref> два големи меѓународни напори за намалување на емисиите на јаглерод диоксид.

Други решенија како што се зголемување на земјиштето посветено на шумите и поттикнување на растот на морските растенија кои дишат CO<sub>2</sub> може да го ублажат закиселувањето на океаните.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.nature.org/en-us/about-us/where-we-work/united-states/washington/stories-in-washington/forests-reduce-ocean-acidification/|title=How Can Trees Help the Seas?|work=The Nature Conservancy|language=en-US|accessdate=2021-09-03}}</ref>

=== Геоинженеринг ===
Геоинженерингот е предложен како можен одговор на закиселувањето на океаните. Изјавата на IAP (2009) <ref name="iap statement"/> вели дека се потребни повеќе истражувања за да се докаже дека ова би било безбедно, достапно и вредно:<blockquote>Пристапите за ублажување, како што е додавањето хемикалии за да се спротивстават на ефектите од закиселувањето, веројатно ќе бидат скапи, само делумно ефективни и само на локално ниво и може да претставуваат дополнителни неочекувани ризици за морската средина. Имаше многу малку истражувања за изводливоста и влијанијата на овие пристапи. Потребно е суштинско истражување пред да се применат овие техники.</blockquote>Извештаите на WGBU (2006),<ref name="wbgu ocean acidification">{{Harvp|WBGU|2006}}</ref> [[Кралско друштво|Кралското друштво]] на Обединетото Кралство (2009), {{Sfnp|UK Royal Society|2009}} и Националниот совет за истражување на САД (2011) {{Sfnp|US NRC|2011}} предупредиле на потенцијалните ризици и тешкотии поврзани со климатското инженерство.

==== Железно оплодување ====
Железното оплодување на океанот може да ја стимулира фотосинтезата во [[фитопланктон]]от. Фитопланктонот би го претворил растворениот јаглерод диоксид во океанот во [[јаглехидрат]]и и кислороден гас, од кои некои би потонале во подлабокиот океан пред да оксидираат. Повеќе од десетина експерименти на отворено море потврдиле дека додавањето на железо во океанот ја зголемува [[фотосинтеза]]та во фитопланктонот до 30 пати.<ref>{{Наведена книга|title=Essentials of Oceanography|last=Trujillo|first=Alan|publisher=Pearson Education, Inc.|year=2011|isbn=9780321668127|pages=157}}</ref> Додека овој пристап е предложен како потенцијално решение за проблемот со киселоста на океаните, ублажувањето на закиселувањето на површинските океани може да ја зголеми закиселувањето во помалку населениот длабок океан.<ref name="cao">{{Наведено списание|last=Cao|first=L.|last2=Caldeira, K.|year=2010|title=Can ocean iron fertilization mitigate ocean acidification?|journal=Climatic Change|volume=99|issue=1–2|pages=303–311|bibcode=2010ClCh...99..303C|doi=10.1007/s10584-010-9799-4}}</ref>

Извештајот на Кралското друштво на Обединетото Кралство (2009) {{Sfnp|UK Royal Society|2009}} го прегледал пристапот за делотворност, достапност, навременост и безбедност. Оценката за достапност била „''средна''“ или „''не се очекува да биде многу исплатлива''“. За останатите три критериуми, оценките се движеле од „''ниска''“ до „''многу ниска''“ (т.е. не е добра). На пример, во однос на безбедноста, извештајот открил „''[висок] потенцијал за несакани еколошки несакани ефекти“'' и дека оплодувањето на океаните ''„може да ги зголеми аноксичните региони на океаните („'' мртвите зони''“'')“. {{Sfnp|UK Royal Society|2009}}

=== Глобални цели ===
[[Податотека:Mean-seawater-ph.png|мини| Закиселување на океаните: средна pH вредност на морската вода. Просечната pH на морската вода е прикажана врз основа на ''in-situ'' мерењата на pH од станицата Алоха.<ref name=":15">Ritchie, Roser, Mispy, Ortiz-Ospina. "[https://sdg-tracker.org/oceans SDG 14 - Measuring progress towards the Sustainable Development Goals]." ''SDG-Tracker.org, website'' (2018).</ref>]]
Проблемот со закиселувањето на океаните е вклучен во една од целите на Обединетите нации: [[Цел за одржлив развој 14|Цел 14 за одржлив развој]] на:<ref name=":5"/> Закиселувањето на океаните директно се решава со целта SDG 14.3. Целосниот наслов на Целта 14.3 е: „''Минимизирање и решавање на влијанијата од закиселувањето на океаните, вклучително и преку засилена научна соработка на сите нивоа''“.<ref name=":17">United Nations (2017) Resolution adopted by the General Assembly on 6 July 2017, [[:File:A RES 71 313 E.pdf|Work of the Statistical Commission pertaining to the 2030 Agenda for Sustainable Development]] ([https://undocs.org/A/RES/71/313 A/RES/71/313])</ref> Оваа цел има еден индикатор: Индикатор 14.3.1 е „''Просечна киселост на морето ([[Водороден показател|pH]]) измерена на договорениот пакет на претставителни станици за земање примероци''“.<ref name=":42">{{Наведена мрежна страница|url=https://sustainabledevelopment.un.org/sdg14|title=Goal 14: Sustainable Development Knowledge Platform|work=sustainabledevelopment.un.org|accessdate=2020-09-05}}</ref>

== Закиселување во геолошкото минато ==
Закиселувањето на океаните се случило претходно во историјата на Земјата,<ref name=":2"/> и резултирачкиот еколошки колапс во океаните имал долготрајни ефекти врз глобалниот [[Јаглероден циклус|циклус на јаглерод]] и климата.<ref name=":3"/><ref name=":8"/> Најзабележителен пример е палеоценско-еоценскиот топлински максимум (PETM),<ref name="Zachos2005">{{Наведено списание|last=Zachos, J.C.|last2=Röhl, U.|last3=Schellenberg, S.A.|last4=Sluijs, A.|last5=Hodell, D.A.|last6=Kelly, D.C.|last7=Thomas, E.|last8=Nicolo, M.|last9=Raffi, I.|year=2005|title=Rapid acidification of the ocean during the Paleocene-Eocene thermal maximum|url=https://doi.pangaea.de/10.1594/PANGAEA.772044|journal=Science|volume=308|issue=5728|pages=1611–1615|bibcode=2005Sci...308.1611Z|doi=10.1126/science.1109004|pmid=15947184}}</ref> кој се случил приближно пред 56 милиони години кога огромни количества јаглерод навлегле во океанот и атмосферата и довело до растворање на карбонатните седименти во сите океански басени.

Три од големите пет [[масовно изумирање|настани на масовно истребување]] во геолошкото минато биле поврзани со брзо зголемување на јаглерод диоксидот во атмосферата, веројатно поради вулканизам и/или топлинска дисоцијација на [[хидрат]]ите на морскиот гас.<ref>{{Наведено списание|last=Beerling|first=D. J.|last2=Berner|first2=R. A.|date=September 2002|title=Biogeochemical constraints on the Triassic-Jurassic boundary carbon cycle event: TR-J BOUNDARY C-CYCLE DYNAMICS|journal=Global Biogeochemical Cycles|language=en|volume=16|issue=3|pages=10–1–10–13|bibcode=2002GBioC..16.1036B|doi=10.1029/2001GB001637}}</ref><ref>{{Наведување|last=Bond|first=David P.G.|title=Large igneous provinces and mass extinctions: An update|date=2014|url=https://pubs.geoscienceworld.org/books/book/674/chapter/3807763|journal=Volcanism, Impacts, and Mass Extinctions: Causes and Effects|publisher=Geological Society of America|language=en|doi=10.1130/2014.2505(02)|isbn=978-0-8137-2505-5|access-date=2020-05-04|last2=Wignall|first2=Paul B.|pages=29–55}}</ref> Раните истражувања фокусирани на климатските ефекти на покачените нивоа на јаглерод диоксид врз [[Биоразновидност|биолошката разновидност]],<ref>{{Наведена книга|title=Mass extinctions and their aftermath|last=Hallam, A.|date=1997|publisher=Oxford University Press|isbn=0-19-854917-2|oclc=37141126}}</ref> но во 2004 година, намалената заситеност на CaCO<sub>3</sub> поради навлегувањето во морска вода на вулканогениот јаглерод диоксид било предложено како можен механизам за убивање за време на морското масовно изумирање на крајот на Тријас.<ref>{{Наведено списание|last=Hautmann|first=M.|date=2004|title=Effect of end-Triassic CO2 maximum on carbonate sedimentation and marine mass extinction|journal=Facies|language=en|volume=50|issue=2|doi=10.1007/s10347-004-0020-y|issn=0172-9179}}</ref> Крајната тријаска биотска криза сè уште е најдобро воспоставениот пример за морско масовно изумирање поради закиселување на океаните, бидејќи (а) вулканската активност, промените во јаглеродните изотопи, намалувањето на карбонатната седиментација и морското изумирање се совпаднале токму во стратиграфскиот запис,<ref name=":4">{{Наведено списание|last=Hautmann|first=Michael|last2=Benton|first2=Michael J.|last3=Tomašových|first3=Adam|date=2008-07-01|title=Catastrophic ocean acidification at the Triassic-Jurassic boundary|url=http://openurl.ingenta.com/content/xref?genre=article&issn=0077-7749&volume=249&issue=1&spage=119|journal=Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen|language=en|volume=249|issue=1|pages=119–127|doi=10.1127/0077-7749/2008/0249-0119}}{{Мртва_врска|date=October 2022 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Greene|first=Sarah E.|last2=Martindale|first2=Rowan C.|last3=Ritterbush|first3=Kathleen A.|last4=Bottjer|first4=David J.|last5=Corsetti|first5=Frank A.|last6=Berelson|first6=William M.|date=June 2012|title=Recognising ocean acidification in deep time: An evaluation of the evidence for acidification across the Triassic-Jurassic boundary|journal=Earth-Science Reviews|language=en|volume=113|issue=1–2|pages=72–93|bibcode=2012ESRv..113...72G|doi=10.1016/j.earscirev.2012.03.009}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Blackburn|first=T. J.|last2=Olsen|first2=P. E.|last3=Bowring|first3=S. A.|last4=McLean|first4=N. M.|last5=Kent|first5=D. V.|last6=Puffer|first6=J.|last7=McHone|first7=G.|last8=Rasbury|first8=E. T.|last9=Et-Touhami|first9=M.|date=2013-03-21|title=Zircon U-Pb Geochronology Links the End-Triassic Extinction with the Central Atlantic Magmatic Province|journal=Science|volume=340|issue=6135|pages=941–945|bibcode=2013Sci...340..941B|doi=10.1126/science.1234204|issn=0036-8075|pmid=23519213}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Lindström|first=Sofie|last2=van de Schootbrugge|first2=Bas|last3=Hansen|first3=Katrine H.|last4=Pedersen|first4=Gunver K.|last5=Alsen|first5=Peter|last6=Thibault|first6=Nicolas|last7=Dybkjær|first7=Karen|last8=Bjerrum|first8=Christian J.|last9=Nielsen|first9=Lars Henrik|date=July 2017|title=A new correlation of Triassic–Jurassic boundary successions in NW Europe, Nevada and Peru, and the Central Atlantic Magmatic Province: A time-line for the end-Triassic mass extinction|journal=Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology|language=en|volume=478|pages=80–102|bibcode=2017PPP...478...80L|doi=10.1016/j.palaeo.2016.12.025|hdl-access=free}}</ref> и (б) имало изразена селективност на истребувањето против организми со дебели арагонитни скелети,<ref name=":4" /><ref>{{Наведено списание|last=Hautmann|first=M.|last2=Stiller|first2=F.|last3=Huawei|first3=C.|last4=Jingeng|first4=S.|date=2008-10-01|title=Extinction-Recovery Pattern of Level-Bottom Faunas Across the Triassic-Jurassic Boundary in Tibet: Implications for Potential Killing Mechanisms|url=https://pubs.geoscienceworld.org/palaios/article/23/10/711-718/145951|journal=PALAIOS|language=en|volume=23|issue=10|pages=711–718|bibcode=2008Palai..23..711H|doi=10.2110/palo.2008.p08-005r|issn=0883-1351}}</ref><ref>{{Наведување|last=Hautmann|first=Michael|chapter=Extinction: End-Triassic Mass Extinction|date=2012-08-15|title=eLS|pages=a0001655.pub3|publisher=John Wiley & Sons|language=en|doi=10.1002/9780470015902.a0001655.pub3|isbn=978-0-470-01617-6}}</ref> што е предвидено од експериментални студии.<ref name="gatt98"/><ref name="gatt99"/><ref>{{Наведено списание|last=Riebesell|first=Ulf|last2=Zondervan|first2=Ingrid|last3=Rost|first3=Björn|last4=Tortell|first4=Philippe D.|last5=Zeebe|first5=Richard E.|last6=Morel|first6=François M. M.|date=September 2000|title=Reduced calcification of marine plankton in response to increased atmospheric CO2|url=https://epic.awi.de/id/eprint/3784/1/Rie2000a.pdf|journal=Nature|volume=407|issue=6802|pages=364–367|bibcode=2000Natur.407..364R|doi=10.1038/35030078|issn=0028-0836|pmid=11014189}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Fine|first=M.|last2=Tchernov|first2=D.|date=2007-03-30|title=Scleractinian Coral Species Survive and Recover from Decalcification|journal=Science|language=en|volume=315|issue=5820|pages=1811|bibcode=2007Sci...315.1811F|doi=10.1126/science.1137094|issn=0036-8075|pmid=17395821}}</ref> Закиселувањето на океаните, исто така, е предложено како причина за крајно-пермското масовно изумирање <ref>{{Наведено списание|last=Payne|first=J. L.|last2=Lehrmann|first2=D. J.|last3=Follett|first3=D.|last4=Seibel|first4=M.|last5=Kump|first5=L. R.|last6=Riccardi|first6=A.|last7=Altiner|first7=D.|last8=Sano|first8=H.|last9=Wei|first9=J.|date=2007-07-01|title=Erosional truncation of uppermost Permian shallow-marine carbonates and implications for Permian-Triassic boundary events|url=https://pubs.geoscienceworld.org/gsabulletin/article/119/7-8/771-784/125439|journal=Geological Society of America Bulletin|language=en|volume=119|issue=7–8|pages=771–784|bibcode=2007GSAB..119..771P|doi=10.1130/B26091.1|issn=0016-7606|hdl-access=free}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Clarkson|first=M. O.|last2=Kasemann|first2=S. A.|last3=Wood|first3=R. A.|last4=Lenton|first4=T. M.|last5=Daines|first5=S. J.|last6=Richoz|first6=S.|last7=Ohnemueller|first7=F.|last8=Meixner|first8=A.|last9=Poulton|first9=S. W.|date=2015-04-10|title=Ocean acidification and the Permo-Triassic mass extinction|url=http://eprints.whiterose.ac.uk/85124/1/Clarkson_Boron_final.pdf|journal=Science|language=en|volume=348|issue=6231|pages=229–232|bibcode=2015Sci...348..229C|doi=10.1126/science.aaa0193|issn=0036-8075|pmid=25859043}}</ref> и крајната криза во периодот [[Креда (период)|Креда]].<ref>{{Наведено списание|last=Henehan|first=Michael J.|last2=Ridgwell|first2=Andy|last3=Thomas|first3=Ellen|last4=Zhang|first4=Shuang|last5=Alegret|first5=Laia|last6=Schmidt|first6=Daniela N.|last7=Rae|first7=James W. B.|last8=Witts|first8=James D.|last9=Landman|first9=Neil H.|date=2019-11-05|title=Rapid ocean acidification and protracted Earth system recovery followed the end-Cretaceous Chicxulub impact|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|language=en|volume=116|issue=45|pages=22500–22504|bibcode=2019PNAS..11622500H|doi=10.1073/pnas.1905989116|issn=0027-8424|pmc=6842625|pmid=31636204|doi-access=free}}</ref>

== Галерија ==
<gallery class="center">
Податотека:WOA05 GLODAP pd pH AYool.png|„Денешен ден“ (1990-ти) pH на морската површина
Податотека:WOA05 GLODAP pd ALK AYool.png|Денешна алкалност
Податотека:Annual mean sea surface anthropogenic dissolved inorganic carbon concentration (GLODAP).png|„Денешен ден“ (1990-ти) антропоген {{хем|CO|2}} на морската површина
Податотека:WOA05 GLODAP invt aco2 AYool.png|Вертикален инвентар на „денешно време“ (1990-ти) антропогени {{хем|CO|2}}
Податотека:Estimated change in annual mean sea surface carbonate ion from 1770s-1990s (GLODAP).png|Промена на површинскиот {{хем|CO|3|2-}} јони од 1700-тите до 1990-тите
Податотека:WOA05 GLODAP pd DIC AYool.png|Денешниот DIC
Податотека:WOA05 GLODAP pi DIC AYool.png|Прединдустриски DIC
Податотека:Oa-sami.jpg|[[NOAA]] ([[Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory|AOML]]) ''in situ'' {{хем|CO|2}} сензор за концентрација (SAMI-CO2), прикачен на станица на системот за рано предупредување на коралниот гребен, користен при спроведување на проучувања за закиселување на океаните во близина на областите на коралните гребени
Податотека:Oa-buoy-enrique-reef.jpg
</gallery>

== Наводи ==
{{наводи}}

== Надворешни врски ==
* [http://www.goa-on.org/home.php Глобална мрежа за набљудување на киселоста на океаните (GOA-ON)]
* [https://www.oceandecade.org/ Декада на океанските науки за одржлив развој на Обединетите нации (2021-2030)]

{{избрана}}

[[Категорија:Океански поими]]
[[Категорија:Океанографија]]
[[Категорија:Геохемија]]
[[Категорија:Хемиска океанографија]]
[[Категорија:Јаглерод]]
[[Категорија:Водна екологија]]