Делител

Од testwiki
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето

Предлошка:Основно сметање Делител на еден цел број n, наречен и фактор на n, е цел број кој го дели n без да има остаток.

Објаснување

Поимот „делител“ е изведен од аритметичката операција делење: ако a/b=c тогаш a е деленик, b е делител, а c е количник.

Делителите на 10 илустрирани со кујнски стапчиња : 1, 2, 5, и 10

Општо земено, за сите ненуларни цели броеви m и n, m го дели n, што се пишува:

mn,

ако постои цел број k така што n=km. Затоа, делителот може да биде како позитивен, така и негативен, иако напати поимот се однесува само на позитивните далители (на пр. бројот четири има шест делители: 1, 2, 4, −1, −2, −4, но обично се споменуваат само позитивните).

1 и −1 го делат (се делители на) секој цел број, секој цел број (и неговиот негатив) е делител сам на себе, и секој цел број е делител на 0, освен 0 самата со себе. Броевите што се деливи со 2 се нарекуваат парни, а оние што не можат да се поделат со 2 се нарекуваат непарни.

1, −1, n и −n се нарекуваат тривијални делители на n. Делителот на n кој не е тривијален делител се нарекува нетривијален делител. Еден број што има барем еденѕ нетривијален делител се нарекува сложен број, додека единиците -1 и 1 и простите броеви немаат нетривијални делители.

Постојат правила на деливоста што ни овозможуваат да ги препознаеме делителите на еден број меѓу неговите цифри.

Примери

  • 7 е делител на 42 бидејќи 42/7=6, па така велиме дека 742. Ова значи дека бројот 42 е делив со 7, 42 е содржател на 7, 7 го дели 42, или дека 7 е фактор на 42.
  • Нетривијалните делители на 6 се 2, −2, 3, −3.
  • Позитивните делители на 42 се 1, 2, 3, 6, 7, 14, 21, 42.
  • Множеството од сите позитивни делители на 60, A={1,2,3,4,5,6,10,12,15,20,30,60}, делумно подредено по деливост, го образуваат следниов Хасеов дијаграм:

Други поимувања и факти

Постојат извесни елементарни правила:

  • Ако ab и bc, тогаш ac. Ова е транзитивна релација.
  • Ако ab и ba, тогаш a=b или a=b.
  • Ако ab и cb, тогаш НЕ е секогаш точно дека (a+c)b (на пр. 26 и 36 но 5 не го дели 6). Меѓутоа, кога ab и ac, тогаш a(b+c) е точно, како и a(bc).[1]

Вертикалната црта што се користи во уникодниот знак „дели“, кодно место U+2223 во TeX се пишува како \mid: . Неговиот негиран симбол е ∤, или во TeX \nmid: . Во околини каде е допуштен само ASCII, се користи стандардната вертикална црта „|“, која е малку пократка

Ако abc, а НЗД(a,b)=1, тогаш ac. Ова се нарекува Евклидова лема.

Ако p е прост број и pab тогаш pa или pb (или обете).

Еден позитивен делител на n што е различен од n се нарекува вистински делител или аликвотен дел на n. Бројот кој не може рамномерно да го подели n, туку има остаток, се нарекува аликвантен дел на n.

Еден цел број n>1 чиј единствен вистински делител е 1 се нарекува прост број. Истоветно на тоа, прост број е оној цел број што има точно два позитивни фактори: 1 и самиот тој.

Секој позитивен делител на n е производ од прости делители на n дигнати на некој степен. Ова е последица од фундаменталната теорема на аритметиката.

Ако еден број е еднаков на збирот на неговите вистински делители, тогаш тој се нарекува совршен број. Броевите што се помали од збирот на неговите вистински делители се нарекува обилен, а бројот поголем од збирот се нарекуваат недостаточен.

Вкупниот број на позитивни делители на n е мултипликативна функција d(n), што значи кога два броја m и n се односно прости, тогаш d(mn)=d(m)×d(n). На пример, d(42)=8=2×2×2=d(2)×d(3)×d(7); осумте делители на 42 се 1, 2, 3, 6, 7, 14, 21 и 42). Меѓутоа, бројот на позитивни делители не е сосема мултипликативна функција: ако двата броја m и n имаат заеднички делител, тогаш d(mn)=d(m)×d(n) може да не е точно. Збирот на позитивните делити на n е друга мултипликативна функција σ(n) (на пр. σ(42)=96=3×4×8=σ(2)×σ(3)×σ(7)=1+2+3+6+7+14+21+42). Обете функции се примери за делителни функции.

Ако простата факторизација на n е дадена со

n=p1ν1p2ν2pkνk

тогаш бројот на позитивни делители на n изнесува

d(n)=(ν1+1)(ν2+1)(νk+1),

и секој од делителите го има обликот

p1μ1p2μ2pkμk

каде 0μiνi за секој 1ik.

Може да се види дека за секој природен број n важи неравенството d(n)<2n.

Можеме и да покажеме [2] дека

d(1)+d(2)++d(n)=nlnn+(2γ1)n+O(n).

Едно толкување на овој резултат е дека еден случајно избран позитивен цел број n има очекуван околу lnn очекувани делители.

Деливост на броевите

Релацијата на деливост го претвора множеството на ненегативни цели броеви N во делумно подредено множество, впрочем во целосна дистрибутивна решетка. Најголемиот елемент на оваа решетка е 0, а најмалиот е 1. Операцијата на доведување ^ е дадена со најголемиот заеднички делител а операцијата на сврзување v е дадена со најмалиот заеднички содржател. Оваа решетка е изоморфна во однос на двоецот (дуалот) на решетката од подргрупите на бесконечната циклична група Z.

Поврзано

Наводи

Предлошка:Наводи

Литература

  • Richard K. Guy, Unsolved Problems in Number Theory (III изд), Springer Verlag, 2004 ISBN 0-387-20860-7; дел B.
  • Oystein Ore, Number Theory and its History, McGraw-Hill, NY, 1944.

Надворешни врски

  1. ab,acb=ja,c=kab+c=(j+k)aa(b+c) Така имаме и ab,acb=ja,c=kabc=(jk)aa(bc)
  2. Предлошка:Наведена книга