Рејлиев закон

Од testwiki
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето

Рејлиев закон ― го опишува однесувањето на феромагнетните материјали на ниски полиња.

Феромагнетните материјали се состојат од магнетни домени. Кога се применува мало надворешно поле H, домените напоредни со надворешното поле почнуваат да растат. Во овој регион, ѕидовите на доменот се движат. Тие се попречени од материјални дефекти. Лорд Рејли прв го истражувал ова[1] и ја пресметал магнетизацијата M како линеарен и квадратен член во полето:

M=χ0H+αRμ0H2.

каде, со χ0 е означена почетната магнетна чувствителност, опишувајќи го реверзибилниот дел од вртењето на магнетизацијата. Рејлиевата константа αR ги опишува неповратните скокови на Бархаузен.

Рејлиевиот закон е изведен теориски од страна на Луј Неел.[2][3]

Истиот закон ја опишува поларизацијата[4] и директниот[5] и обратниот[6] пиезоелектричен одговор на некои фероелектрични и фероелектрични- фероеластични материјали. Заедничка карактеристика за феромагнетните, фероелектричните и фероеластичните материјали (т.е. фероични материјали) се домени чии граници (ѕидови на доменот) може да се поместуваат со магнетни, електрични или механички полиња.

Наводи

Предлошка:Наводи