Тензор

Од testwiki
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето

Тензор е вектор на одреден векторски простор и како математичка структура претставува обопштување на векторот. Тензорските величини се физички величини чија вредност зависи и од координатата. Математички се претставуваат со матрица.

Тензорот е физичка величина која е поврзана со еластичните, деформабилни особини на супстанците. Со тензорки величини се опишуваат векторските величини во анизотропна средина, како што е средината кај некубичните кристали. Тензорски величини се моментот на инерција, топлотната спроводливост, електричната спроводливост, дифузниот коефициент, показателот на прекршување и други.[1]

Тензорското сметање е област на математиката која ги проучува тензорите и операциите со нив. Тензорското сметање ги опфаќа тензорската алгебра и тензорската анализа. Се применува во геометријата, теориската физика, механиката и применетата механика. Заради својата едноставна симболика влегло како апарат во низа современи технички дисциплини.

Историски преглед

Зборот тензор го вовел Вилијам Роуан Хамилтон во 1846 година и со него ги опишал операциите норма во Клифордовата алгебра.

Дефиниција

Формална дефиниција:

Тензор (m,n) во векторскиот простор V над полето F е линеарно пресликување V...VV*...V*F кое за домен го зема производот на векторскиот простор V m пати и n пати производот на неговиот дуален векторски простор V*. Просторот на сите тензори со степен (m,n) е Tnm(V).

Дефиниција на тензор при трансформација на полилинеарен функционал од еден во друг базис.

Тензор (p,q) е полилинеарен функционал k,m,...t,u,...τikτjmσtrσusakm...tu... зададен со систем од np+q броеви, каде τji и σji се елементи на матрицата на премин 𝕊 и 𝕋 од биортогонални базиси во нови базиси под услов да важи 𝕊=𝕋1.[2]

Примери

  • Тензор со само една компонента е скалар и претставува тензор со ранг 0. Скаларот е ист во сите базиси.

Наводи

Предлошка:Наводи

Надворешни врски

Предлошка:Никулец

  1. Скалари, вектори и тензори, Б. Готовац, В. Козулић, Н. Брајчић, М. КарачићПредлошка:Мртва врска
  2. Векторски простори и елементи векторске анализе, Иванка Милошевић, Универзитет у Београду, 1997.